will

Woman, er stond: womEn hé, als in meervoud ja witte, dat is mijn aard, hoe erg ik er ook aan toe was. Wees gerust, ik heb mijn deel van de miserie gehad hoor en menig traantje gelaten, maar ik blijf ook knokken voor een beter leven, en als ik dat van anderen mee kan opvrolijken, dan zal ik het niet laten Thuis geraakt in betrekkelijk droge toestand, het kon erger

Maar Madeliefje toch, hoe kon ik jou vergeten. Stond je naam niet in de lijst misschien. Hier sé En Jane zie ik ook :present::present::present: Beste kwaliteit en ze ruiken heeeeeeerlijk

Women ?

woman :present::present::present: , sinusjuh :present::present::present:, kruimel :present::present::present:, tasseke :present::present::present:, Vie :present::present::present:, witte :present::present::present:, borretje :present::present::present: Tortilla:present::present::present: :D:D:D:D

Tasseke Ik vind het nog steeds een mooi komplimentje hoor Het zit een beetje in mij aard, denk ik. Ik hoor het veel Power napje gedaan, groot schip vastgemaakt en voel me al opnieuw wat beter, een beetje meer energieker. Het zal nodig zijn, want ik ga subiet een nat pak hebben tijdens het naar huis rijden Dhendro, dat wist ik niet. Heb me altijd al een beetje afgevraagd waar je nick vandaan kwam Allez, ik ga eens genereuze zijn. Iedereen :present::present: van me, voor deze laatste middag voor het weekend

Ik weet niet hoe het komt, maar ik ben hondsmoe, steendoodkapot. Ik ga gauw even een powernapje doen van 20m. Moet kunnen !!!

Half drie Madelief ??? Wauuuuww, je gaat nog veel beter dan ik dacht. Fantastisch meisje, dikke pluim voor je hoor. Blijven stijgen ! :present: :present:

Hoi Rachel, hartelijk welkom ook van mij. Ik los de bbq's op door alcovrij(arm) bier te drinken, en dat gaat me goed af. Wat het betreft het roken, doe ik af en toe een sigaartje met filter. Kleine dingetjes die snel op zijn. Recentelijk volledig gestopt, na jammerlijk te hebben gefaald met het minderen. Ook dat gaat me goed af, wonder boven wonder. Ik stond wel op het punt om alles te verliezen wat ik had (heb), dus relatieproblemen zijn me niet vreemd. Het ga je goed, en spring maar gauw binnen op ons dagdraadje hoor

Hoi Woman, hoe gaat ie ? Goed geloof ik hé

Even bootje gaan losgooien, tot strakjes

Gaan we toe hiernaar toe niwi ? Het slapen is wel meegevallen hoor bolletje, alleen het opstaan was wat minder om 6u Poezebeest gisteren nog eens flink in de watten gelegd, maar zat wel met die andere in gedachten natuurlijk. Nog steeds heb ik een beetje dat dubbel gevoel in me, blijdschap voor Bazma, verdriet voor de onbekende. Caro, ja ook dat is door mijn gedachten gegaan, onmiddellijk zelfs, een post mortum schilderij dus :$ Wat het feest betreft, ik ga niet flateren, no way, maar ik kijk er dan ook niet naar uit hé. Misschien moet ik nu leren om er eens in te vliegen, zonder roes. Het bestaat hé, niwi ?

Hiersé sé, den niwi sé. Heb nog steeds geen fata's tegengekomen. Waar zitten ze nu toch ?? Ja Bam, dat heb ik al in geuren en kleuren uitgelegd, maar er is geen houden aan. Of ze gaat met mij, of ze gaat alleen (allez met vrienden), aan mij de keuze, en dan ga ik liever mee. Zit vol met antabus, dus drinken is geen optie, ben alleen maar bang dat het daar gauw mijn shokkedijzen gaat uithangen. Vroeger vloog ik dan in de drank en was alles veel prettiger op dat moment, maar nu dus niet meer. Ik wil het trouwens zelf niet meer, dus de ingesteldheid is nog wel okay, nu de uitwerking nog

quote: Tijdens elke minuut die jij met ergenis doorbrengt , verzuim je zestig gelukkige seconden van je leven Prachtig gezegd sinusjuh, sta ik volledig achter, ondanks het feit dat ik me nog steeds wat beroerd voel. Het rare en positieve is, dat er geen trek aan zit gekoppeld, geen gremlins, nada ! Volgende week zware test voor mij, want we gaan naar de Gentse Feesten. T wil er niet van afstappen, ondanks mijn zorgen. So Be It !!! Ik doe het niet graag, teveel volk, teveel opgeklopt vertier, overal, maar dan echt overal zuip a volonté, waarschijnlijk veel te warm en muziek waar ik ook al niet helemaal weg van ben. Maar ze wil persé gaan, en dan ga ik maar mee hé Vanaf nu begin ik in weken te tellen (wie had dat gedacht tot voor kort) en begin aan de vierde week. Volledig drankloos. Goeiemorgen iedereen in de huiskamer en de latere inloggers, vanuit de haven van A

Ik ga me ook even bezinnen op de zetel, morgen weer vroeg op. Ik kijk al uit naar de zonsopgang. Alweer een dankbare dag zal zich dan aanbieden. Sayonara iedereen

Ja kruimel, het gaat hand in hand, en dat weten we op voorhand. Toch elke keer die pijn moeten doorstaan. Alternatief is geen huisdieren meer nemen. Maar dan heb je weer die leegte die alleen je trouwe vriend zo kan opvullen hé Komt nog bij dat het bijna de tweede keer is dat ik een viervoeter heb moeten afgeven. Alles kwam terug big deja vu gevoel !

Ja is zeker zo, madeliefje en igor. Dierenliefde kan toch zo puur zijn hé

Hoe zit het met Alf eigenlijk ?? Alfieeee, alles okay kerel ??

Geen idee bolletje, ik schat zo'n week of 4 tot 6. Ze hong vol vet, had parasieten (kleine spinnetjes) in haar oortjes en graatmager (zoals ze altijd al gebleven is). Ze heeft me in mijn drugsverleden zo dikwijls bijgestaan, zo veel gegeven, zo lief geweest. Ik zou ze eeuwig willen bijhouden. Ze heeft ooit eens 1 volledige week aan een baxter moeten liggen in het dierenhospitaal. Hartverscheurend was dat. Maar ook daar is ze goed doorgekomen. Nu loopt ze al jaren met een scheef kopje rond, van haar laatste hersenattakje. Maar lief dat ze is, niet normaal

Ja igor, ben best bereid ze af te staan, ze heeft er de leeftijd voor, maar niet op deze manier, niet zo. Ik heb ze nu vast en aai ze even extra voor je

Ja hoor Marjo, het is net of ik het veel harder voel allemaal. Tot voor kort had ik me nu al deftig verdooft, zonder twijfel. Beter zo !

VM, waar haal je soms toch. Je tovert voor het eerst vandaag een glimlachje op mijn gezicht

Madeliefje en bolletje, bedankt hoor. Maar ik blijf me er toch niet zo best door voelen. Degoutant gevoel !

Bedankt VM, erg moody en zeer hoe ik me voel. Voor diegenen die ze eens willen zien, hier is Bazma, de poes die ik dacht kwijt te zijn. Hoe erg ik het nog steeds vind van haar dubbelganger

Marjo Ik kan nog steeds mijn gedachten niet ordenen, kan er nog steeds niet bij. Ik was afscheid aan het nemen, deeply, en dan is ze er ineens weer. Erg rare gewaarwording, onvatbaar voor een tijdje !

Zoals sommigen onder jullie misschien al wel weten ben ik de trotse bezitter van een spierwitte langharige lieve poes. Een turkse poes, zo is me gezegd. Gevonden op een chemisch fabriek toen ze nog piepklein was, vol vet, en vuiligheid en volledig in de steek gelaten. Ik was het schip "Bazma" aan het vastmaken en de naam was geboren. Bazma Dit was zo'n 18 jaar geleden. Het beestje heeft zowat alles meegemaakt met me wat er mee te maken viel. Ik heb ze met veel geduld en veel kosten erdoor gekregen en ze is never van mijn zijde geweken, door dik en dun. Ze is altijd een fragieltje geweest, heel mager, heel aanhankelijk en heb ze in de loop der jaren meermaals bijna kwijt geweest, door leverziekte, hersenattakje en andere kwaaltjes. De laatste jaren is ze potdoof geworden, maar de liefde is er nooit minder om geweest !! Zit ik vanmorgen in het zwembad, klaar om het zand op te zuigen van mijn laatste weekend probleem, en wou juist met de darm in de jacuzzi stappen, toen mijn vrouw spierwit binnenkwam en over haar woorden struikelde, ze kreeg het niet gezegd. Er was iets met Bazma !!!! Ik moest dringend doen wat ik ging doen, mits er klanten kwamen binnen een half uurtje, dus vroeg ik ze, T wat is er nou mis met Bazma, en voelde de bui al hangen. Ik denk dat ze de Bazma hebben overreden, snikte ze !!!!!!!!!!!!!! Ik liet prompt alles vallen, sprong in mijn jeans en liep naar buiten. Onze dochter stond er al te huilen, onze vriendin ook en ik kwam bij de witte vlek op straat. Onze poes, dood, plat, ze zag er uit. (voor diegenen die dit niet kunnen lezen verder scrollen aub !!!) Haar ingewandjes hongen er uit, haar kopje ingedrukt, ogen kapot, ik geloofde mijn ogen niet en het werd teveel. T kwam naar buiten gehold met een handdoek. Ik kon niet meer stoppen met strelen en de tranen blokkeerden volledig, geen snik, geen drup, alleen verslagenheid. En boosheid op iemand die zomaar doorrijdt. Ik heb het beeste met alles erbij in de handdoek gerold en liep onmiddellijk naar het plekje in de tuin, onder een boom, waar ik al had voorzien om ze te begraven, moest ze ooit sterven. Nu was het plots zover, in één klap. Daar aangekomen, werden mijn gedachten chaotisch, een spade, het zand in de jacuzzi, het naderende uur van de klanten, en plots kwam alles los, en heb ik daar zeker een kwartier zitten snikken, op mijn knieeen, me and my cat. De laatste téte a téte. Ik was er ziek van. Ik liet ze daar liggen en rende naar binnen om verder te doen wat ik moest doen. Opnieuw de darm aankoppelen, de waterstofzuiger aan, werken. Mijn verstand op nul, als een zombie........unreal !!!!! Plots riep T me heel hard, want ik was zo verdiept in alles en schrok op. In de deuropening stond de dochter van haar zus (die was blijven slapen) met Bazma levend en wel in haar armen. Ze had het beestje slapend op de zetel boven gevonden. De grond zakte onder mijn voeten vandaan, en ik was blij dat ik in water stond, of ik had steevast gevallen denk ik. De overreden poes was Bazma dus niet !!!!! Als twee druppels water leken ze op elkaar, het had er een clone van kunnen zijn, echt waar !!! Buiten de eerste euforie, bleef ik me toch nog geweldig slecht voelen, voor die andere poes, voor die andere mensen van die poes. Ik heb direct rondgebeld en ze bleek van onze dierenarts zelf te zijn, die schuins over ons wonen, maar die mensen zijn met vakantie !! Heb het beestje netjes in een doos gelegd en naar de vuilnis verzamelaar gebracht, waar men mij het diertje uit handen hebben genomen. Heel de dag ziek van geweest, heel de dag blij geweest, het leeft nog steeds in me. Weer heeft ze dit overleefd, voor de tigste keer. Ben blij, ben verdrietig, ben opgelucht, ben er het hart van in. Dat was mijn verhaal, ik kan het soms nog steeds niet geloven. Dank voor jullie oor, morgen drie weken drankvrij, en ik dacht dat ik gestraft was of zo