jowan

Probeer het Maasheggenlandschap eens in Noord-Limburg...

@eline............. Dat woord vond ik al toen ik nog niet dacht aan waar jij nu aan denkt.....

Ik ben ook al drie jaar naar Italië aan het gaan...... Vroeger reisde ik ook zo: Michelinkaart uitgevouwen op de grond en met een vinger door de bergen en langs wegen en streken. Vingerreizen, zo goedkoop is het nooit meer geworden........

Goede plannen, hummer! Hoe heb je het met je veiligheid tav drank geregeld?

Heel goed! Ik besloot wat eerder al om in oktober te gaan, Italië wordt het, Cinque Terre, wandelen, fotograferen, lezen en schrijven. Uitstekend "alleen" te doen!

Straks komen de Vampiers!!

@eline: het festivalletje hier is geweest inmiddels....

Er worden wel dingen georganiseerd door mensen van NA en AA groepen. Ook hier op het forum, zie "Samen leuke dingen doen". Zelf ben ik daar ook actief in. Ik vraag met enige regelmaat mensen te eten en samen wat actiefs te doen, wandelen, fietsen, meetings in andere plaatsen bezoeken. Mogelijkheden genoeg, maar je moet wel even uit je stoel komen. Ik herken wel wat eline schrijft en bagatelliseer het niet. Ik weet hoe "alleen" voelt...... Daarom doe ik er wat aan.

Goeiemorgen. Dagpact: Kaboutertje Marc Blondie jowan

@Bighamster: is het echt zo moeilijk om even te googlen met je vraag? https://nl.wikipedia.org/wiki/Mindfulness Dit zou een begin kunnen zijn voor je informatie.

Ik meld me nuchter en clean af voor de dagpact, weer een succesvolle dag, zij het met moeite. Niet zozeer moeite om niet te gebruiken, maar moeite met de ontwikkelingen in mijn leven. Voornamelijk het herkennen en hanteren van gevoelens. Soms lijkt het al heel wat dat ik merk dat ik gevoel heb! Welterusten en wellicht tot morgen. ps: mis ik gekkie agnieta?

Hallo, Ik heb ooit in het verleden een bericht geplaatst onder "Wie is wie" met de titel "Voorstellen". Hoe kan ik dat wijzigen in bijvoorbeeld "jowan stelt zich voor" ? Ik heb de uitgebreide editor al geprobeerd. Ik weet dat ik ooit in de dagdraad de datum in de kop van een bericht gewijzigd heb, maar kan niet meer vinden hoe ik dat toen deed. Dank voor de hulp!

Wat confronterend om dit na zoveel tijd weer terug te lezen.... Heeft er overigens iemand een idee hoe ik de titel van deze berichtenreeks kan aanpassen, bijvoorbeeld mijn gebruikersnaam erin zetten? Ik weet nog niet of ik dit draadje wil gaan gebruiken, maar dan heb ik het alvast voorbereid zonder een nieuw aan te moeten maken. Met dank voor jullie hulp. Ãls jullie me hier al kunnen vinden......

Ik zet 20 september in mijn agenda,Kaboutertje, maar ik denk eerlijk gezegd dat je nu wel erg hard van stapel loopt. Je lijkt wel verslaafd! Eerst je andere prioriteiten maar eens volgen?

Ik heb een aanvulling op de "discussie" tussen Kohtje en mezelf, aangevuld met de waardevolle opmerkingen van Yogajuf. (Discussie gaat naar mijn gevoel over gelijk krijgen en dat hebben we hier niet.) Het verschil wat ik wil maken is dat mijn middel niet mijn verslaving is. Is ben dus niet alcoholverslaafd. Ik heb een ziekte verslaving en die grijpt elk mogelijk voorhanden middel of proces aan om zich te manifesteren. Van suikerwafels tot seks. Sinds ik stopte met alcohol kwamen onder andere suikerwafels en het kopen van fotoapparatuur aan bod. Misschien minder destructief, maar evengoed een uiting van mijn ziekte verslaving. Zeker zo ernstig dus. Verslaving is een ziekte in mijn hoofd, iets moeilijks met transmitters en receivers en heel kleine deeltjes. Die functie van mijn brein is defect. Kapot gegaan door overmatig gebruik of zelfs als een overerfde aandoening. Voor dat laatste bestaat bij mij een gerede kans als ik naar mijn afkomst kijk. Dat ik het daarna door overmatig en zeer langdurig misbruik definitief de vernieling in heb geholpen zou me niets verbazen. Het mag duidelijk zijn dat ik daar niet trots op ben. Ik weet niet of ik "blij" kan zijn met mijn verslaving, zoals anderen dat soms zeggen. De poel van ellende die ik achter me probeer te laten is daar te groot voor. Ellende voor en naar mezelf, maar zeer zeker ook naar anderen, mensen die me zeer nabij zijn (waren). Ik heb er al een hoop moeite voor gedaan om het te accepteren. Dat lukt. Om mijn ziekte verslaving als iets positiefs te zien vind ik ook erg lastig. Ik denk wel dat het een overlevingsstrategie geweest zou kunnen zijn. Een mechanisme wat ervoor zorgde dat ik niet teveel ineens op mijn bordje kreeg. Had ik dat gezuip niet gehad of gevonden, had ik wellicht andere dingen gedaan die me wellicht fataal zouden zijn geworden. Ik hecht eraan te vermelden dat ik alcohol als een harddrug beschouw, niets minder. Ik weet dat het haaks staat op de sociale consensus, maar dat hebben we wel met meer middelen gehad. Voortschrijdend inzicht zorgt hopelijk voor inkeer. Voor mij was alcohol duidelijk een demper, ik hoefde niets meer te voelen. Of ik het aangekund zou hebben of niet was niet meer relevant nadat het misbruik een gebruik was geworden, structuur had gekregen. Ik schakelde uit waarvan ik dacht dat ik het niet aan zou kunnen. een soort dissociatie. Een "uitzetknop" die ik extreem goed kon inzetten. Vaak nog, als ik niet heel erg goed uitkijk. De "mindfulle" bejegening van YogaJuf snap ik wel en vind ik ook sympathiek. Ik kan er alleen (nu) nog niets mee. De schade en de ellende zijn daarvoor te omvangrijk. Mijn ziekte verslaving misbruikt elk moment van zwakte of onoplettendheid van mij om mij weer terug te trekken naar daar waar ik NOOIT meer naar toe wil. Dat zou een wisse dood worden, zeker na deze cleantijd en het gevaar voor OD. Dat is dus ook de reden daat ik het middel uitban, zo strak en effectief als ik kan. Mijn ziekte verslaving is inmiddels een geaccepteerd deel van mij. Daaraan kan ik niets veranderen en de medische wetenschap ook niet. Ik ben een verslaafde en merk daar dagelijks de effecten van. Ik denk niet dat dat ooit overgaat. Vergelijk het met een andere chronische ziekte, diabetes bijvoorbeeld. Daar kun je oud mee worden en een goed kwaliteit van leven handhaven, mits je je maar rekenschap van de ziekte geeft en de medicatie en zorg volgt. Voor mijn ziekte verslaving heb ik de NA en de AA groepen met hun 12-stappen model uitgekozen. Daar vaar ik al een hele poos wel bij. Het grote voordeel is dat het zich veel minder richt op het stoppen van middelenmisbruik (Neem de eerste niet....) maar veel meer op het opnieuw inrichten van je leven of het verbeteren van je leven. Omdat verslaving een ziekte in mijn hoofd is, past me de mindfulle en spirituele benadering van de 12 stappen me erg goed. Overigens was de suggestie om wekelijks enkele groepen te bezoeken voor mij erg belangrijk. Daarmee kon ik mijn eenzaamheid en sociaal isolement oplossen. Ik was de interactie met mensen kwijt en ik schat in dat als ik daar weer in terugval, een terugval in het middel een kwestie van weinig tijd zal zijn. En dus mijn dood. Het is voor mij dus niet zomaar een spielerei, ik probeer wat, neem wat risico links of rechts, en als het misgaat, ok, probeer ik het nog wel eens als ik daar zin in heb. Dat is niet mijn scenario. Ik moet het serieuzer nemen dan dat. Ik wil leven. Mijn verslaving is dus niet echt een illusie, zoals ik vandaag las. Het is bittere, bikkelharde, dagelijkse realiteit. Maar ik leef, ik drink niet, en heb een beter leven dan ik ooit gehad heb. Ik heb nog een hoop noten te kraken, maar ook dat is mijn (uitgestelde) leven. En daar ben ik dankbaar voor!

@Kohtje: voorlopig: we hebben dezelfde eindbestemming, zo lijkt het, maar reizen ieder over een ander spoor. En dat kan. Dank je wel.

Komt in de beste families voor, hier ook niet best geslapen....straks maar wat inhalen. Ik heb geen goede reden, jij?

Neurofeedback: is dat naar een pc-scherm kijken met zo'n elektrische badmuts op? Ik ben benieuwd!

Terug van mijn vroege rondje, klein, nevelig wereldje hier. Maar het klaart heel langzaam op. Koud is het niet. Fijne dag iedereen.

Goeiemorgen. Dagpact: Kaboutertje jowan

Ik meld me weer succesvol af voor de dagpact. Vanavond een NA meeting bezocht en daar in de pauze een balletje opgegooid over hoever je je middel uit je systeem kunt/moet/wil bannen. Ik raakte een beetje aan de twijfel toen Kohtje stelde dat hij bij de NA geleerd had dat je na een poos "wel weer vriendjes" met je middel kunt worden. (Ik realiseer me dat dit mijn eigen woorden zijn.) Ik en mijn fellows kunnen dat niet zo gauw terugvinden. Wat wel duidelijk is, meteen al, is dat iedereen zijn eigen manier heeft om zich veilig te stellen. Alles wat voor jou werkt naar tevredenheid is goed. Het was de NA koppeling die me verontrustte. Zelf heb ik er geen moeite mee, de manier waarop ik mijn middel, alcohol, uit mijn omgeving ban. Zo deed ik dat dertig jaar geleden ook met tabak en ook daarin slaagde ik meteen. Toendertijd was het wel controversieel, tegenwoordig is het een uitzondering dat er binnenshuis gerookt wordt, zelfs in je eigen huis. De ban op beide middelen en de manier waarop ik dat doe hebben geen enkele nadelige invloed op de kwaliteit van mijn leven. Mijn sociale contacten worden er niet minder om, integendeel zou ik willen zeggen. Verder heb ik een beetje spijt van de sneer die ik naar Toine uitdeelde, excuus. Het was "in het heetst van de strijd" , maar dan nog dien ik me van dergelijke sneren te onthouden. Welterusten voor iedereen en wellicht tot morgen.

Mafkees....

Kun je er een paar off-topic deze kant op faxen, Agnieta?

Wie heeft er nog iets zinnigs te zeggen? Onbegrijpelijk. Blablabla

Tja....