Zonnetje

Hey jullie allemaal een goede avond, Heb juist het wel en wee van vandaag gelezen weet niet of mijn verslag nu op z'n plaats is want ik heb écht een heerlijk en vooral helder nuchter weekend achter de rug. Maar misschien toch .. even deze positieve noot : Ik laat mijn ervaringen van gisteren voor wat ze zijn (Erfgoeddag en Marathon &10 miles van Antwerpen) en vertel jullie dat ik vandaag met mijn vriendin Keukenhof ben gaan bezoeken. Man, zoveel bollen - zoveeeeeeel bloemen, je weet niet eerst waar naar te kijken en je komt van al die kleurenpracht happy naar huis! Maar goed genoeg over mijn ervaringen dit weekend zoals jullie kunnen lezen het was positief. @Desi ik herken (en zeer zeker ook anderen hier op het forum) het loslaten van iemand die je zo dierbaar is. Het is een in feite ongrijpbaar en zéér emotioneel moeilijk proces. Zoals ik het lees ben jij nu eigenlijk bezig met het loslaten, het verwerken ... kortom wat men in professionele termen noemt: het rouwproces en dit brengt gevoelens van ontkenning, boosheid, onmacht,. vechten, ....soms ook wel even momenten van aanvaarding met zich mee. Maar dan weer.... ; tja ik moet het je niet vertellen hoe wisselend deze gevoelens zich opvolgen. Er bestaat idd een schema over rouwen van Elisabeth Kûbler-Ross,die op het forum werd aangehaald (jaren 80), die dit rouwproces theoretisch heeft uitgewerkt. We doorlopen idd allemaal wel op de één of andere manier deze fasen die ze beschrijft. Ik heb het (jaaaren geleden) tijdens mijn studies ook geleerd... De praktijk, de nieuwe theorieen maar vooral de ervaring (ook de mijn) is tot een meer realistisch kijk gekomen = er bestaat geen theorie over rouwen. We kunnen het in "fasen" of "vakjes met etiketje" plaatsen de realiteit leert ons dat ieder individu, op zijn manier én op zijn tijd een dierbare kan loslaten en een plaats kan geven. Ik vind het echter jammer, maar ja timing in life we do not have controle over, dat je nu op dit moment ook in je prive = gezin wat problemen hebt. Ook herkenbaar hoor, had hetzelfde probleem. Maar ik sluit me bij zoveel mensen hier op dit forum aan = laat het even rusten, geef het tijd; het komt in orde zolang jij daarin blijft geloven en er wil werk van maken (want hieraan kan je wel iets aan doen!) x

goede morgend iedereen, weer een baal nacht achter de rug, maar zal wel deel zijn van ontgiftingsproces. Teveel gepieker, onrust en zenuwachtig. Heb ook alles wat bijgelezen van gisteren en Suus hoe moeilijk dat het ook is momenteel voor je trek je op aan je kids zoals Yvonne komt te zeggen; je bent verantwoordelijk voor hen. als ouder ben je een rolmodel en hebben ze vooral is zo'n verwarde en moeilijke tijden waar jij maar ook zij doormoeten vertrouwen en vooral veiligheid nodig. @emmaroos ik vond je heel eerlijk en ook zeer ondersteunend (moest je nog aan twijfelen maar dat denk ik niet). @Hermie, rucolla groeit in bosjes dus 20 cm zeker en met kersttomaatjes heb ik de ervaring dat die zeer hoog en ook zeer breed groeien = zeer weelderig

@ women wat sneu voor je dat je liefde wordt geremd door AA. Ik begrijp hun filosofie wel maar toch kunnen we liefde (mss beter gezegd verliefdheid )tegenhouden tssn twee mensen? Ikzelf heb deze ervaring min of meer gehad in mijn AA groep, maar ik mag niet vergelijken, het fing eerder over een euforische "vriendschaps-verliefdheid".

Inderdaad woman ik ga akkoord met je stelling; het is echt niet verstandig dat je na het opgeven van een verslaving begint te vasten Vie nogmaals mijn excuses; verkeerd begrepen! ben gerust ik ben zeker nu nog niet aan een vastenkuur toe! Hoe dom zou ik zijn om na amper na 1 week "nuchterheid" te beginnen.

Vie als je vraag naar mij toegericht was bij het direct stoppen met drinken en een vastekuur doen... ik dacht dat jij toch even een tijdje nuchter was zelfs meer dan 1 jaar?)of toch niet. Indien zo denk ik dat er geen enkel probleem is om te vasten; indien minder dan een jaar tja... het kan nooit geen kwaad om even een gezondheidskuur te doen; bij mijn weten is daar nog niemand van gestoreven (grapje). Dus doe gewoon voort waar je mee bezig bent!!!! ik steun jullie. Ik wou gewoon tegen Jannigje zeggen dat wanneer we beslissen om op vaste kuur te gaan... ik me meer dan een maand op voorhand terug ga voorbereiden met mijn darmen te ontlasten. maar ik wens jullie oprecht veel steun en zal iedere dag aan jullie denken want het vraagt veel moed en voorals wilskracht (nu de zon schijnt en alles verleidelijk lijkt)!

Met minder drastig mss herformuleren bedoel ik wanneer je al de juiste combinaties respecteert in je voeding (bepaalde uren respecteren voor het verteringsproces = is al 1000de jaren beken zie Joodse eetcultuur; en je ook nog eens respect hebt voor bepaalde ingredienten die gistingtsprocessen tegengaan in je maar maar vooral dikke darm moet je niet zolang vasten. Met drie dagen ontlast je je dikke darm (hier zitten de meeste giftstoffen en afval ophopingen) vast. Maar indien we "er klaar voor zijn" zal ik je de nodige info en filo met veel plezier doorgeven.

wel Jan. ik hou je der aan; mss wanneer we beide een half jaartje nuchter zijn. En de grootste ups en downs voorbij zijn (ik spreek dan toch in mijn geval...haha) maar mijn ervaring met sapkuren is gebaseerd op de filo van Taoisme. Is wel zeer grondig maar niet zo lang en "drastig" .

oh en Suusje veel beterschap gewenst! Verzorg je lichaam, koester het! dan komt vanzelf je geest terug op positief!

Hallo lieve mensen, een goed zonnige namiddag! aan deze die aan het sapkuren zijn (Vie-Dar,...) go for it, heb in het verleden er ook positieve ervaringen mee gehad. Doe nu even met jullie niet mee, ben juist aan het nuchteren, dus vergeef me mss een andere keer. @ Jannigje sorry dat ik je nog niet heb gefeliciteerd met je 1 maand nuchterheid! men oprechte felicitaties en up naar de 2de maand. @Em je verhaal met je partner praten= herkenbaar. Ook ik hier aan het thuisfront had meer durf na alco om effe te zeggen wat mijn probleem was en mijn vriend lag naast me te slapen. Was ik even gekwets en niet serieus genomen nu dat ik er eindelijk eens durfde over praten en m'n "zieltje bloot legde".... Maar natuurlijk zag hij dat ik onder invloed was dus...tja de vraag is moet je iemand serieus nemen die zich eerst moet (ver)drinken. Er is een gezegde (bij ons in B toch) wie heeft gedronken spuwt zijn lever. ik weet het niet ben nog te weinig ervaren in mijn nuchterheid om daarover nu een uitspraak te doen. Aan andere en ervaringswijzere om hierover te spreken!

goeiemorgend iedereen, ekstertje proficiat met je 2 maanden. ik heb veel last van die akelige dromen en ben nog maar een weekje nuchter. ik wens iedereen een leuke zonnige zaterdag!

dank je Yajala en Witte! ga nu een hapje eten; my brains need food! tot straks mss(?).

Goedeavond iedereen, ben nog niet helemaal bijgelezen maar Soothe laat het smaken. Doe ik zo. voor de rest voel me iestje beter dan gisteren. Ben pas om 6u inslaap gevallen op de sofa maar heb dan toch tot deze middag 13u doorgeslapen als een roos (én zonder akelige dromen). Dus al bij al voel ik me fysiek even terug iets sterker. Daarna lekker in de tuin gezeten met boek(heb me de opgave opgelegd de Toverberg van T Mann te lezen). Eigenlijk kan ik me erin wel vinden en is toepasselijk voor deze dagen: veel eten, ligkuren en wandelsessies (hoofdpersonage is in een sanatorium). Maar goed psychisch gaat ook even iets beters hoewel ik het gevoel van strijden=vechten wel kan begrijpen waar Blondie de dag is mee begonnen. Dit voelde de laatste dagen ook zo aan temeer omdat ik geen rust meer vond en mijn dag - nachtstructuur was volledig verdwenen. Je krijgt dan het gevoel (stemmetje in je hoofd) is het dit allemaal wel waard. Ik voel me nog slechter dan toen ik dronk. Rationaliseren tuurlijk maar met momenten wordt de drang toch heeel sterk en wordt er toch serieus beroep gedaan op je wilskracht én creativiteit. En geef toe als je moe bent zijn dat nou twee dingen die ver te zoeken zijn. Dus Blondie hier ook iemand die pfffffffff kan zeggen en met momenten what the hell maar anderzijds het lezen van de warme reacties telkens ik (durf) mijn mondje te open op het forum geeft me toch de kracht om verder te gaan met de weg die ik nu heb gekozen.

ja apotheker (en francais "farmacie" in Wallonie) als dat deel nog aan ons klein landje toegevoegd blijft na de zoveelste politieke prikkels van vandaag

Igor met drogist bedoel je toch apotheker hé want want bij ons (Belgie) is een drogist dat een winkel met verf-huishoud en cometicabenodigdheden. Zonder voorschrift?

in iedergeval heeft de wandeling me al goed gedaan. Ben eindelijk buiten gekomen, sluit me de laatste maanden op; mensenschuw, teveel prikkels. Heeft zowel te maken met mijn alco misbruik als mijn depressie. Maar ja wat was er eerst hé, de kip of het ei of beter gezegd wat houdt wat in stand. De pillen die ik slik hebben natuurlijk geen effect door de alco

@jannigje slaappillen niet zo echt men ding, maar k heb er ook al over zitten nadenken. Als het echt niet meer gaat zal ik het toch overwegen en mss zoals je zegt voor een korte periode. Want zo kan het ook niet verder. Die fysische vermoeidheid tot daaraan toe maar het is vooral de psychische (niet verwerkte demonen blijbaar) waardoor ik ook tijdens de dag blijf piekeren.

hey allemaal, dank je voor jullie steun en aanmoediging. zal proberen wat meer van me laten horen (en indien nodig schreeuwen). hopelijk zal ik vannacht beter slapen, heb tip van veel beweging gevolgd en ben bijna 3u gaan wandelen.

Emmaroos, je schrijft dat je dat er momenten zijn dat je verleden weer de kop op steekt hoewel je er jaren hebt overgedaan om het te verwerken. Ook ik dacht nadat mijn psy op mijn kosten zijn buitenverlijf heeft kunnen aankopen (grapje) van mijn verleden verlost was.... Maar nu; deze laatste dagen, wanneer ik het niet meer verdrink, is de "droom-realiteit" onverbiddelijk. Hoe heb jij hiermee omgegaan?

Ekstertje dat dagboek bijhouden, mss toch niet zo' n slecht idee. is wel sinds mijn pbertijd dat ik dat heb gedaan but what the hell... alle middelen tot het doel. Is misschien ook goed om de chaos in mijn hoofd even te ordenen. Jane Ik snap je volledig wat dat 'schaduwkantje' betreft; dit houdt me meestal tegen zoals je zo duidelijk opmerkte. Faalangst, onzekerheid, weinig zelfvertrouwen, angst om (ver)oordelen,.... hoe gemakkelijk is het niet om zich bezig te houden men de problemen van anderen zonder zelf naar je eigen "zelf" te zien! Evenals alcohol, of gelijk welke drug, kan dit (niet altijd ik veralgemeen niet) een weg zijn om te vluchten uit de realiteit= het leven!

Misschien is het vandaag gewoon m'n dag niet Ben niet gewoon om zelf hulp te vragen (ben zelf hulpverleneren dan nog zelfs in de psychiatrie) en misschien maakt dat het nog extra moeilijk, maak ik voor mezelf de drempel te hoog? Bijna gans deze week ben ik vanaf (ongeveer) 5u ' smorgens op dit forum aan het lezen (mede door toedoen van mijn slecht slapen). En toch bemerk ik telkens weer dat ik aarzel om jullie te bereiken. Nogmaals zeer duidelijk dit probleem ligt bij mij, ik moet hieraan werken.

@ Em je schrijft dat dit lang gaat duren , heb jij daar ervaring mee? Voor mij geeft alleen de avond en nog liefst de nacht rust. Jane alles van me af schrijven, ... lijkt gemakkelijk als ik jullie zo bezig zien op dit forum maar het is voor mij ontzettend moeilijk. Ben al fier over mezelf dat ik na een aantal maanden "stieken" jullie wel en wee heb gelezen me einderlijk heb toegevoegd aan de "groep". En nog zie ik dat ik moeite heb om er bij te horen, wat trouwens normaal is hoor. Geen verwijt aan niemand want iedereen heeft me tot nu toe oprecht en eerlijk geantwoord/advies gegeven op mijn vragen, en mijn wel een wee....

hallo allemaal, wil echt geen pain in the ass zijn maar t jonge het is echt moeilijk vandaag. Die dromen van vannacht en gisteren blijven maar malen door mijn hoofd. Ik probeer afleiding te zoeken maar lukt me amper. Mijn verleden achtervolgt me en wil dat niet. Wat het maar terug nacht= de rust

Vie, Als ik er zo over nadacht doe ik inderdaad overdag weining beweging behalve de nodige huishoudelijke taken. Dit is eigenlijk gestart nadat ik aan beide voeten een chronische achillespeesontsteking heb opgelopen en de fysio me heeft gezegd dat sport (ik tenniste vroeger) niet meer kan. Bijna alle sporten belasten je voeten. Maar misschien moet ik wat rustig gaan wandelen als dat idd zou helpen om die nachtmerries uit mijn systeem te krijgen. Probleem is dat ze zoveel te maken hebben met dingen uit mijn verleden, gek dat dat nu allemaal naar boven komt; juist nu dat ik, wonder bij wonder, reeds 7 dagen nuchter ben.

Goedemorgend iedereen, Hier schijnt al vollop het zonnetje maar spijtig genoeg voel ik me eerder belabberd. Al twee dagen amper geslapen. Veel nare dromen wordt dan volledig bezweet wakker. Hopelijk blijft dit niet lang duren want ik ben echt fysiek en mentaal uitgeput. Voor de rest: hopen op weer een nuchtere dag en dat ik dat duiveltje in mijn hoofd kan weerstaan.

Bolletje en Jane merciekes voor de raad en de mindere leuke dingen die bij het "leven" horen; ik weet wel stillaan dat ik vlucht uit de realiteit = het leven. Desi ik herken je verhaal; ook ik ben een perfectionist en kan/wil dit niet loslaten. En ja, via alcohol probeer ik die perfectie te realiseren; kost wat ook de katers die ik erbij moet nemen. Kan ik mijn perfectionisme ooit loslaten...? hoe heb jij dat gedaan. Ik wil wel maar weet niet hoe en daarom telkens weer alhoewel ik het écht niet wil komt mijn "high vriend"" tevoorschijn.