aliciana

Ik ga ook afhaken. Mijn bed instorten. Vond het super om met jullie te praten. Bedankt voor jullie goede raad en steun (wat klinkt dat stom) Ik kom zeker snel terug!! Goedenacht, sweet dreams! Nogmaals vind jullie enorm stoer. Xxx

Jeetje Tasseke wat heftig, Wat enorm naar voor je. Maar kinderen zien wel alles. Weet je zeker dat het met de drank te maken had, want dat hoeft niet. Ik schaam me persoonlijk dood voor de oud en nieuw feestjes met mijn kinderen, die ik amper heb gezien: ze waren aan het spelen met andere kinderen, gingen toen slapen, maat het voelde voor mij niet goed. ('ochtends thuiskomen terwijl de schoenen van mijn zoontje kwijt zijn etc.) Het klinkt allemaal grappig maar wat mijn probleem is,volgens mij ben ik gaan drinken uit pure onzekerheid. Ik heb gewoon een hekel aan mezelf, daar moet ik vanaf. Maar dat is niet makkelijk.

Dit is zp waar wat je zegt. En daar ben ik het zo mee eens. Mooier kan je het niet zeggen. Dat is ook de reden waarom ik niet meer wil drinken. En inderdaad: ze zien meer dan je denkt. Als ik met mijn zoontje in de suoermarkt ben, zegt hij: mama, we zijn de wijn vergeten! (iik vind dit grappig, maar eigenlijk is het dat niet)

Dat ongeduldige ken ik wel. Dat je zo'n onrust hebt, dat je moet drinken. Maar... als ik tegen mezelf zeg dat ik niet wil drinken, lukt dat. Maar als ik dat niet doe, ga ik ervoor. Ik ben nog steeds met de vraag bezig of je helemaal moet stoppen, of ook kan minderen. Dat schijnt niet te kunnen. Maar een leven zonder drank lijkt me verschrikkelijk. Ik probeer nu alleen te drinken als het mag, zoals jij Sjaak met stappen, maar aan de andere kant vraag ik me af of dit haalbaar is. Als vrouw mag je twee wijntjes per dag. Twee wijntjes! Ik wil dan gewoon twee flessen... Maar de grens is zo moeilijk, want als je het leuk hebt met mensen, drinken zij ook twee flessen,

Ik verbaas me er nog steeds over hoe sterk ik jullie vind En ik vind ook nog steeds.. Moet je je voorstellen dat je deze crave naar drank niet kent. Wat een makkelijk leven heb je dan. Misschien moeten we wel blij zijn dat we hier enorm van leren,.want laten we wel wezen, dat is een feit.

Nou, dat snap ik dan weer wel want het huishouden is ook vervelend. Maar Sjaak, om op de kindjes terug te komen: het klinkt ongeloofwaardig maar ik drink niet bij hen (behalve dus met andere moeders in de zandbak) en rook zelfs niet en doe alles voor ze! Dat is misschien de kern van het probleem: ik doe dit zo extreem dat ik daarna een soort ontlading nodig heb als ze bij mijn ex zijn: dan zuip ik mezelf helemaal klem. Maar in hun bijzijn dus niet, zelfs niet roken. Ik zou echt moeten leren om relaxter te zijn, ik drink ook vanuit stress denk ik, en vanuit verdriet,,, Nerk dat ik, als ik emotioneel ben, dit wegdruk en dan ga drinken. Maar ja, op dat moment kan het gewoon niet anders.

Ik had nooit gedacht dat ik hier op zo'n forum zo zou praten. Misschien moeten we een keer met z'n allen bij elkaar komen en ons flink gaan bezatten-)

Tasseke, ik snap zo goed wat je bedoelt wat die gekkigheid betreft, Waar ligt de grens? Soms denk ik. bestond er maar geen drank of drugs. Zodat niemand het deed.

Wat helemaal gek is, eigenlijk vind ik dat jullie (Tasseke en Sjaak) helemaal geen alcoholprobleem vinden, in vergelijking met een aantal vrienden van mij die dit niet toegeven. Dat is ook raar. Het gevoel van: als je het toegeeft, heb je een probleem. In Tasseke en Sjaak herken ik heel veel van mezelf. Ik heb ook dat ik als ik drank op heb, verlang naar coke. Dit doe ik ongeveer eens per twee maanden, maar ik moest de laatste tijd wel oppassen. En in jou Sjaak, herken ik toch de stapdrinker... Volgens mij zijn er heeeel veel mensen zoals jij die het niet durven toegeven (net als ik overigens!)

Tasseke, richt jij je vraag nou tegen Sjaak of tegen mij? Wanneer ik erover na ging denken of ik alcoholist was... Sinds ik me herhaaldelijk heb misdragen in mijn omgeving. Sinds ik er bekend om begon te staan dat ik dan altijd dronken was, waarschuwingen kreeg. (werk) Maar voral de laatste tijd merk ik het zelf: ik merk dat ik soms moet drinken en dan kan ik niet meer stoppen, maalt niet uit of ik alleen ben. Wat Sjaak zegt verontrust me ook, ik herken zijn drankgebruik. Ik zou dit best nog tien jaar vol kunnen houden. Het gekke is dat mijn werk er beter op is geworden. Dat is dus echt zo.iK ben schrijver van beroep en kan nachten doorwerken met drank erbij en dan is mijn werk top. Zonder drank is het dat niet. Dat is het erge. Maar ik heb twee lieve kindjes en ben zo bang dat ik doodga en dat zij bij hun vader en stiefmoeder moeten wonen en me niet kunnen missen. Dit klinkt heel dramatsch maar zo is het wel. Ze kunnen niet zonder me, daarom wil ik gezonder leven... Het gekke is wel, dat ik, als ik dus niet drink, extreem gezond doe. Sporten, fruit, de hele handel.

Het is wel gek. Definitief ook. Heb nu, sinds vanavond, sinds ik hier op dit forum ben, voor het eerst in mijn leven erkend dat ik een drankprobleem heb. Op de een of andere manier voelt het bevrijdend. maar ook eng. Om het toe te geven.

Ja, misschien wel. Maar het stomme is... Ik vind mezelf geen alcoholist genoeg om zoiets te doen. Terwijl dat misschien wel zo is. Dan wordt het ineens wel erg definitief. Bij mij is het ook zo dat ik in ieder geval drie dagen zonder drank kan, dan drink en dan weer drie dagen zonder, Voor ik voor zo'n internetbehandeling in aanmerking kom moet het toch vel ernstiger zijn??

Sjaak, ik ben zo benieuwd hoe jij dit dan doet, Om de grens te bewaken, bedoel ik, Waarschijnlijk lukt het je vaak om de middenweg te vinden, maar ook vaak niet en heb je een schuldgevoel. Klopt dit? En... Is dat eigenlijk erg, om af en toe uit de band te springen? Als je dit nodig hebt? Ben er nog niet achter...

De grens is zo moeilijk. Toen ik studeerde, ging ik naar houseparties, dronk en nam drugs. Het weekend duurde van donderdaf tot zondag. Soms neem ik nu nog drugs, en als ik alleen alcohol neem is het opeens minder erg. Maar als ik kijk hoe het gaat... Ik ben nu dus 40 (!!!) al zou je dat niet zeggen.Kan het zelf eigenlijk ook nog steeds niet bevatten (ja mensen, voor je het weet -)) Mijn drugs/dranktoestand is blijven hangen in een zucht naar de roes. Ik vind mezelf te oud voor dit soort uitspattingen. Dacht dat ik er nu klaar mee was. Inmiddels ben ik gescheiden, fulltime baan, en heb meer zin in drank dan ooit. En het gekke is, dat er zoveel mensen zijn als ik. We drinken in de zandbak, het zwembad, overal... Maar ik moet stoppen. Herkent iemand dit?

Over mezelf? Tja... Had nooit gedacht dat ik op een forum zou belanden. Ben hier toch terechtgekomen, en zeker niet voor niks, Maar heb het idee dat jullie drank hebben uitgebannen, terwijl ik dat openlijk niet kan en het er juist over wil hebben. Jullie zijn denk ik verder dan ik... Ik ben kennelijk nog in de fase dat drank nog geen wezenlijke schade heeft aangericht en ik nog niet op een keerpunt ben (terwijl dit onzin is, volgens mij is dat het geval als je je hebt voorgenomen niet te drinken en het dan toch moet doen...En als ik terugdenk op mijn leven, besef ik hoeveel invloed drank heeft gehad. Op mijn relaties, op seks. Volgens mij is iedere relatie in mijn leven ontstaan door drank. Alles, ieder feestje of wat dan ook, is gepaard gegaan met drank. Als ik nooit meer zou kunnen drinken, weet ik niet hoe mijn leven verder zou moeten. Dus heb ik volgens mij een probleem. Ik zou het liefst iedere dag willen drinken. Nu drink ik twee keer per week twee flessen. Een tijdje terug veel meer. Ik hou zo van de roes, van het weg zijn. Maar dat hoef ik jullie niet te vertellen. Kom net op dit forum en voel me een beetje een loser. Jullie hebben het niet over drank, maar dronken waarschijnlijk meer dan ik. Maar ik kom hier juist omdat ik hoop begrip te krijgen. XX