Joehoe

[Olifant]

Ik ben nieuw hier en graag wil ik me met dit berichtje even voorstellen.

 

Mijn naam is Oli, ik ben 21 jaar en zit momenteel in de bachelorfase van mijn studie psychologie. Inmiddels woon ik ruim twee jaar niet meer thuis. Dat is niet gek natuurlijk, maar de reden dat ik uit huis is vanwege de situatie daar.

Mijn ouders zijn hele lieve mensen. Ze hebben het beste met mij voor, althans, dat denken ze. Mijn ouders zijn mensen die de opvoeding uit het boekje hebben gedaan. 'Nee, geen discussie, het is zo want het staat hier'. Dat heb ik echt heel vaak gehoord. Er was geen ruimte voor de dingen waar ik behoefte aan had, er was alleen ruimte voor de dingen die stonden beschreven in boeken. Resultaat is dat ik me tot op de dag van vandaag vaak onbegrepen en niet gezien voel door mijn ouders. Dat doet pijn. Uit huis gaan leek in eerste instantie een goede oplossing, maar inmiddels is wel gebleken dat het niet helpt. Deze problemen heb eigenlijk alleen ik steeds gehad met mijn ouders, voor mijn jongere zusjes geldt dit niet. Verschil tussen ons is dat zij slank zijn en ik mijn hele leven al zwaarder geweest ben. Vanuit daar zijn mijn problemen met eten begonnen. Ik wil normaal zijn, mijn ouders pleasen, ik wil goed genoeg zijn. Ik wil ook de aandacht krijgen die ik verdien. 

 

Nu ik zelf al een hele tijd verantwoordelijk ben voor wat ik eet, merk ik nog steeds dat ik dat lastig vind. Ik wil afvallen, omdat ik nog steeds zwaarder ben dan mijn zusjes. Aan de andere kant wil ik me niets meer aantrekken van mijn ouders en in ieder geval mezelf accepteren zoals ik ben. Deze strijd gaat constant door in mijn lijf en resulteert in perioden niks eten tot perioden heel veel en ongezond eten. Ik wil dit niet meer. Ik wil de controle terug. 

 

Ik hoop hier af en toe mijn verhaal kwijt te kunnen en daarbij jullie tips en trics te kunnen gebruiken.

 

Liefs,

 

Olifant