Allemaal Hallo

[Thil]

Hallo Allemaal,
Ik noem al jullie namen maar niet apart in de aanhef, want het is al lang geen onderonsje meer hier op dit forum. Ik vind dat prima hoor,

Opa2, wat beschrijf je de verjaardag van gisteren mooi, vooral dat laatste met die 'loosers' (eveneens met permissie) in het portiek.
Wat is de grens soms flinterdun hé?
Soms zijn daar ook gewoon pechvogels bij. (Geestes)ziek geworden, zorg gemeden, geen ziekte-inzicht gekregen, de omgeving die de handen van ze aftrok, drugs en drank omarmd en toen een langzaam enkele reisje naar de Goot genomen.

Sweetling en Dreamer ,
Ik ben heel erg benieuwd naar de effecten van drank op het (lees... mijn) lichaam.
Ik heb nu een week niets gedronken en de weken daarvoor weinig maar ik heb nog steeds het gevoel dat ik een voetbal meedraag rechts onder mijn ribben. Gaat dat ook langzaam weer weg?
Ik heb gelezen dat de lever een orgaan is dat zichzelf wonderbaarlijk kan herstellen en daar hoop ik dan ook hevig op. Wat een hoogmoed van mij eigenlijkhé?
Ik verwaarloos jarenlang een behoorlijk gezond lichaam en als ik dan écht bang voor ziekte en dood wordt wil ik wel graag dat het weer he-le-maal in orde komt.
Sweetling, sinds ik jouw 'stille zelfmoord' las, galmt het na in mijn hoofd.
Want ja, zo is het eigenlijk wel.
Ik was gisteren op een afscheidsborrel van familie die naar het buitenland vertrekken.
Behalve dat ik er vier keer zolang over heb gedaan om er komen wegens het water dat hier over wegen en in tunnels borrelde heb ik geen borrel geconsumeerd. Met twee glaasjes fris erg gelachen.
Voor vandaag moet ik nog een plannetje verzinnen om niet in valkuilen te komen.
Dat komt er voor mij op neer dat ik weinig sociale contacten zal hebben.
Ik heb een paar erge leuke vrienden maar ze houden allemaal van een goed glas en daar kan ik momenteel nog niet zo goed mee omgaan. Ik ga soms op zondag in de namiddag naar ze toe, drinken een paar glaasjes, praten lekker en lachen veel. Op zich nog geen probleem maar éénmaal thuis giert de drankzucht door het zwakke lijf. Als er dan niets in huis is rijdt ik als het ware als vanzelf naar de nachtwinkel als door een automatische piloot gedreven.
Daar neem niet één maar (nou ik toch al die moeite er voor genomen heb en nou het toch weer fout gegaan is) maar meteen twee flessen mee naar huis.
Nou, dan kan je wel raden hoe het verder afloopt.
Dus stel ik me er nu maar beter op in dat het een wat lastige avond zal worden, maar als ik het klaarspeel voel ik me morgen weer zoveel te beter.
Het slapen zonder wijn valt me tot nu toe erg mee.
Heb vannacht bijna zes uur geslapen. Ik denk dat het inderdaad een kwestie van doorzetten is.

Moi, heb je vannacht kunnen slapen? Ik hoop het voor je want dat 's-nachts wakker liggen is heel erg vervelend. Je problemen lijken groter en de eenzaamheid is erger als het donker is.

Ik wens iedereen een fijne zondag en sterkte waar nodig.
Ik blijf de hele dag bij mijn Pee-Cee en de radio op Twee,
dus alle hersenspinsels en zieleroerselen krijgen mijn aandacht.

Groetje,
Mathilde

















:)

[Sweetling]

Ha die Mathilde,

En heb je inderdaad de hele dag achter/voor je peecee gezeten? Sorry dat ik nu pas antwoord, maar ik moest mijn man een revance geven van Skibbo. Shit, toch weer met 2-3 verloren. Hij heeft het weekend van zijn leven!
Wat je schrijft over je lichaam, daar kan ik kort op antwoorden. Ik weet het niet! Ik ben nog tekort gestopt om daar inzicht in te hebben. Ik denk dat het lichaam zich inderdaad zelf herstelt. Hoelang dat duurt zal wel in ieder geval anders zijn. Hoé lang en hoé veel heb je gedronken, daar zal het wel aan gerelateerd zijn. Ik hoop voor jou dat je lichaam zich snel herstelt. Ik heb ook wel eens gehoord, zal wel van mijn moeder zijn, dat je dan veel in de buitenlucht moet zijn, door de zuurstof die je dan inademt herstelt je lichaam zich sneller. En tja, ik moet eerlijk toegeven dat ze in heel veel gevallen toch gelijk had en heeft. Maar je wandeld toch en zwemt ook. Je bent wat dat betreft goed bezig.
Jammer dat je geen vriendinnen hebt die niet drinken. Misschien tijd voor een nieuwe vriendschap?
Je kunt altijd een wandelclub opzoeken, 2 vliegen in 1 klap misschien dan???????

Ik ga nu even wat te eten maken voor ons, ik kom vanavond nog wel weer even online.
Groet, speciaal voor jou!!! Sweetling

[Opa2]

Hi Mathilde, inderdaad is die grens letterlijk en figuurlijk vaak flinterdun, en, tsja, als zo veel dingen, kun je dit op 2 manieren bekijken...
Mijn bijdrage is positief bedoeld, om te laten zien, dat de weg naar een alcoholvrij en/of alcoholbeheersbaar leven veel eenvoudiger en korter kan zijn, dan vooraf wordt gedacht.
Misschien heb je die ervaring ook letterlijk wel eens gehad, in de bergen: als er ervoor staat, om er overheen te gaan, is het een enorme joekel, en als je er eenmaal overheen bent, wat verder loopt, en er van een afstand naar kijkt: och...viel mee...

En ja: triest om te zien, hoe mensen de andere kant zijn gepasseerd, met vaak een extra trap van deze en gene na.

Wat mij in veel postings opvalt (en zelf weet ik er ook alles van!), is de soms felle strijd, die men met zichzelf denkt te leveren. Denkt te leveren, want in feite levert men volgens mij strijd met zijn/haar gedachten.
Dat heeft veel energieverlies tot gevolg, met vaak alle moeheid tot aan uitputting vandien.
Wat in dit verband wel eens uit het oog wordt verloren, is dat wij allen over een machtig wapen beschikken: de wil. En de wil bepaalt, wat het met de gedachte doet: de wil kan iedere gedachte laten vervluchtigen, en de wil kan iedere gedachte realiteit laten worden.
Waar dus de gedachte aan alcohol direkt ook de niet te temmen behoefte doet ontstaan, is de gedachte er in de loop van de tijd in geslaagd, de wil te onderwerpen: een heel gemene eigenschap van o.a. alcohol; eigenlijk een reden te meer om te stoppen met dat spul.
Jaja: ook weer op 2 manieren te gebruiken, dus ook ten goede...
Kunnen jullie, schrijvers, hier wat mee??

Nou, pfff, wat een therapeutisch geschrijf allemaal zeg, maar zeker goed bedoeld: delen om te delen zeg maar.

In elk geval weer een alcoholvrije dag achter de rug waarbij zelfs de alcoholgedachte op de vroeger 100% te voorspellen tijd 's zondags, zo tussen 4 en half 5, vandaag helemaal achterwege is gebleven, realiseer ik mij nu eigenlijk pas...
En verdraaid zeg, nog 1: sporadisch eten wij friet; de laatste keer zal 3 - 4 maanden geleden zijn, dat ik het haalde.
Voordien ging het wachten op de friet altijd gepaard met 1-2 halve liters bier, en vandaag: niet zien staan, niet eens aan gedacht...

Wat kan het leven toch eenvoudig zijn...

Heel fijne, rustige avond,

met warme groet,

Opa2.

[Thil]

Nee hoor..niet voor of achter mijn pceetje maar bíj mijn pceetje.
En foto's uitgezocht. Een klus die ik jáááren uitgesteld heb.
Het gaf warempel wat afleiding hoewel ik vanaf vanmiddag drie uur, vrijwel onafgebroken aan wijn heb gedacht. Elk uur de afweging gemaakt om er op uit te gaan voor een 'flesje'.
Ik schaam me heel erg!
Ik heb een vriendin die zwaar voor haar leven vecht omdat ze kanker heeft en ik...? ik hoef alleen de wijn maar te laten staan om gezond te worden en ik zie nog kans om dat moeilijk te vinden.
Ik wil deze gedachte alleen maar uiten hier hoor, ik bedoel, dat ik geen goede raad hoef.

Sweetling, jij schrijft erg plezierig hier naar iedereen. Zo opgewekt.
Ja, die lever van mij zal wel wat langer in de ziektewet moeten, of op vakantie.
Ik heb een jaar of tien veel gedronken en dan wil ik dat de boel, liefst binnen een week weer op orde is.
Ik heb mijn gevecht voor vandaag weer achter de rug. Ik ga over een uurtje proberen te slapen en ik verheug me op het fijne gevoel waarmee ik sinds een week mee wakker wordt.
Zo van; 'hoe laat is het en hoe voel ik me?
O. half zeven, ik geloof dat ik me goed voel.
Hoeveel wijn heb ik gisteren ook alweer gedronken???
Ooo..., niets, Yep! Kom maar op met de dag!'
Dan blijf ik nog even liggen om te genieten van het tevreden gevoel.

Sterkte voor iedereen en graag tot mails.
groetje,
Mathilde

[Thil]

Ja hoor Opa2,
Ik vind het wel treffend wat jij zegt over de macht van de wil.
Zelf ben ik nog niet zo ver dat ik dat in praktijk kan brengen maar ik heb de eerste stap gezet, denk ik dan maar. Ik vind het nog erg moeilijk maar het weekend is altijd lastiger.
De wijntrek gaat nu een beetje over maar na het lezen van jouw bijdrage zit ik ineens te 'tandhakken' naar patat.
Misschien dat ik dat dan maar eens lekker ga nemen.
Groetje,
Mathilde

[Opa2]

Haha Mathilde, eet ze, tenzij ze daar bier verkopen...
Ik heb je toch niet op een idee gebracht...???
Mooi beschreven hoor, die gedachte-vooruit aan morgenochtend: inderdaad lekker opstaan, bij zo'n begin van de dag! Ook weer heeeel herkenbaar.
Die houd ik stevig vast, samen met jou.

[Thil]

De friteuse staat al aan joh.
Ik woon op een klein durrup, geen snackbar.
Ik bak die paar frietjes gewoon even zelf.
Math.

[dreamer]

Hallo allemaal,
Ook nog even een berichtje van mij.
Mathilde, over je lichaam, dat herken ik goed. En ja bij mij is het allemaal hersteld maar het heeft wel zeker een maand of 2 geduurd. Nu ik erover nadenk, toen ik dronk en ja echt veel, dacht ik helemaal niet over de eventuele gevolgen na, ik was alleen maar met het volgende glas bezig. Maar toen ik gestopt was en ik mij lichaam voelde schrok ik toch behoorlijk. Begon na te denken over levercyrose en al die andere enge ziektes. Want dat kun je ervan krijgen. Maar het herstelt zich langzaam. Je opgeblazen gevoel, loom, zere buik, maagklachten. Raad je aan om vitamine b te slikken. En slaap jij wel goed? Daar had ik echt moeite mee. Maar Mathilde dat komt vanzelf weer.
Goed dat je geen flesje hebt opgehaald, weet je wel dat daar ontzettende power voor nodig is? Goed voor jou. Je schreef van je vriendin die zo ziek is en daar vergeleek je je een beetje mee. Misschien heb je ergens wel gelijk maar jij bent ook met een gigantisch gevecht bezig, vergeet dat niet.

En Opa2,
Het gaat goed met je he? Vind het zo knap dat je het volgehouden hebt op het feest, net als jij ben ik ook een portdrinker en ik vond het eerste feestje dat ik zonder alcohol doorbracht ontzettend moeilijk.
Maar ga zo door. Ik mag altijd graag naar je verhalen lezen. Ga zo door. Hoe vul jij je dag eigenlijk in, en wat heeft je besloten om na 40 jaar te stoppen met alcohol? En hoe ga je met kritiek van je omgeving om?

Sweetling,
Voor jou ook een zelfde soort vraag. Ben je voor je gezin gestopt of voor jezelf. En dronk jij veel? Ik heb het wel ergens gelezen maar kan het zo niet terughalen. Hoe gaat je gezin met je verslaving om, krijg je veel steun?
Benieuwd en ik kan zeggen weer een dag zonder, wauw al 4 vier maanden. Dit had ik van te voren niet gedacht.
Groet,
Moon.

[Thil]

Nou Dreamer,
Bedankt voor je aanmoediging. De woorden Power en Gevecht voel ik als pure pep.
Raar hé, dat ik pas alcohol-kwaaltjes krijg nu ik er mee gestopt ben.
Wat ook kan is dat, wanneer je gedronken hebt, je een zodanig malaisegevoel hebt dat je die maagpijn en die schuivende lever niet eens voelt. Ik houd het op het laatste.

Hou jij nu geld over?
Ik lig 's-nachts als ik toch wel vaak wakker lig een beetje te calculeren.
Ik probeer dan niet te veel naar het verleden te kijken en vast te stellen dat ik van de wijn die ik de laatste tien jaar gedronken heb een wereldreis had kunnen maken maar meer naar de toekomst en dat vind ik erg leuk om te doen.
Ik heb al een aardig verlanglijstje vnl. op het gebied van reisjes.
Wens je een prettige dag, veel kracht en dank voor de steun.
Groet,
Mathilde

[Sweetling]

Hallo Dreamer,

Je kunt mijn verhaal teruglezen op het bericht; "Ook nieuw hier". Daar staan de hoeveelheden etc.
Wat betreft mijn gezin, mijn dochter is wel blij dat ik niet drink. Ze kent me eigenlijk de laatste, bijna 7 jaar, niet anders dan dat ik s'avonds drink. Niet dat ik dronken door het huis loop ofzo, maar wel met een glas naast of voor me. Toen ik begin van dit jaar stopte was ze ook blij en toen ik weer begon heeft ze er eigenlijk niets van gezegd. Als ik dan eens zei dat ik na de vakantie niet meer wilde drinken zei ze alleen; jaja dat heb je al eerder gezegd. Ik kan gelukkig goed met haar praten en haar uitleggen dat het allemaal niet zo simpel is als dat ze denkt. Gelukkig houdt ze onvoorwaardelijk van me en steunt ze me dan ook door me regelmatig te knuffelen. We hebben samen ook al heel wat mee gemaakt. We waren toch 9 jaar met ons tweetjes na de scheiding van haar vader. Hij was ook een drugsverslaafde en is in 2002 overleden. Niet door drugs direct, maar indirect toch wel. Hij is in zijn slaap overleden op 42 jarige leeftijd. Dat was een moeilijke tijd voor ons. Innerlijk had ik altijd nog hoop dat er iets zou veranderen en we weer als gezin verder konden gaan, maar dat was niet zo.
Gelukkig had ik mijn huidige man net leren kennen en hij heeft ons toen fantastisch opgevangen en gesteunt. Sindsdien is hij de vaderfiguur voor haar, en ze praat nu ook over "mijn ouders". Dat zegt al genoeg denk ik. Wij zijn in 2003 getrouwd. Toen dronk ik ook al. Hij nam wel een bietje maar zijn drinken is anders. Geen must. Ook hij steunt mij, weet alles van mij en is nu ook weer trots op me. Ik kreeg eens een kaartje van hem met de tekst: "Een vriend is iemand die je verleden kent, in je toekomst gelooft en je vandaag accepteert zoals je bent". En ik moet zeggen dat hij dat ook waar maakt. Ik heb dus eigenlijk ook geen reden om te drinken en mezelf kapot te maken, maar soms is dat gevoel zo sterk dat ik er toch weer voor bezwijk. Zeer zwak dus.

Ik vindt het ontzettend goed van je dat je al 4 maanden "droog" staat. Je bent al een heel eind op weg. Ik ben ook blij te lezen dat alles bij jou weer hersteld is al heeft dat wel zijn tijd moeten hebben.
Wat is jou dagritme? Zwem of sport jij ook net als Mathilde? Heb je werk, kids, relatie????
Vertel eens iets over jezelf? Als je dat wilt tenminste.
Groetjes KANJER en ga zo door!!!! Sweetling.

[Sweetling]

Hoi Mathilde,
Weer een weekend door gezet! Ook jij bent een kanjer! Ik kan me zo voorstellen dat je, vooral als je alleen bent, denkt: "Who cares, niemand die me ziet en er iets van weet, ik ga gewoon een fles halen". Maar jij hebt volgehouden en dat moet toch wel een fantastisch gevoel zijn vandaag. Ik kan het, ik heb het toch maar weer geflikt. Of zoals Opa2 zei, jij bent de baas geweest dit weekend en niet die alcohol. Jou wil was sterker dan de drank! TOP!!! (Gelukkig zijn er bij ons geen avondwinkels, dus die strijd heb ik niet.)

En die gedachte over geld, dat ken ik. Ik reken wel eens uit wat ik normaal kwijt was in de week aan drank en als ik dan reken wat ik in de maand OPDRONK dan had ik daar leuke merkkleding voor mijn dochter voor kunnen kopen. Nu heb ik altijd gezegd dat ik dat niet kon betalen. Niet dat ze er een probleem van maakte, ze ziet er altijd leuk uit, maar als ik dan eens rondkeek op school en anderen met iets moois zag, had ik toch het gevoel dat ik haar tekort deed. Volgende maand maar eens lekker shoppen met haar. En sparen voor een nieuwe bank, en nog veel meer.......... (hebzucht )

Heb jij ook iets wat je al lang graag wilt aanschaffen? En spaar je daar dan ook voor? Dat is toch een mooie beloning voor jezelf, als je dat koopt van het geld wat anders op ging aan de drank. Beter die beloning dan een glas wijn! Heb je waarschijnlijk ook nog langer plezier van. Zo heb ik vorige week wel een mooie rok gekocht, geld over hé..............

Groetjes en ga zo door hé? Sweetling

[Sweetling]

Opa2,

Harstikke goed zeg, dat je zaterdag zelfs je moeders verleiding en andringen hebt kunnen weerstaan. Ik had gewoon ook niet anders van je verwacht.
En wat je schreef over je wil, dat klopt ook als een bus. Je gevoel kan je lelijk bedriegen als je daar naar luisterd. Je gevoel wil, maar je wil wil niet! En naar wie luister je dan?
Gelukkig (proberen) luisteren wij meer naar onze wil en gaan we daar af en toe toch de strijd mee aan.
Maar wij winnen!!!!!

Nog 1 ding Opa2. Je schreef over het Leger des Heils en dat je daar met jezelf (eigenlijk) geconftonteerd werdt. Ik kan me dat wel voorstellen. Ik zie ook altijd daklozen en denk dan ongeveer hetzelfde. Toch weet ik dat niet iedereen zielig is die daar zit. Sommigen WILLEN niet anders. Er zijn ook mensen die wel willen maar gewoon de kracht niet meer kunnen opbrengen om (misschien nogemaals) de strijd aan te gaan. Zo vaak die berg op en er dan toch weer afgetuimeld. En dan weer proberen? Ik ken dei gedachte van: "Laat me maar, ik kan niet meer". Gelukkig had ik toen mensen om me heen die me eroverheen hebben geholpen, anders had ik misschien ook wel daar op de stoep gezeten en had je dat over mij gedacht. Als je er weer langs komt, zeg eens gewoon goeiendag en ga een praatje aan. Vertel over je eigen strijd en dat je al zover bent. Misschien kun je iemand bemeodigen en aanzetten om ook te stoppen. Ja, ik weet, onze verslaving is anders dan die van hun. En toch ergens hetzelfde.
Ik praat ook wel eens met verslaafden en vertel dan dat ik vroeger ook drugs heb gebruikt. De meesten kunnen zich dat niet voorstellen, maar het zet ze toch aan het denken.
de laatste tijd deed ik dat minder, ik vondt mezelf zo hypocriet dan. Ik dronk, dus wat wilde ik nou overbrengen? Ik hoop dat ik snel weer respect voor mezelf krijg en dat ik dan ook weer anderen tot steun durf te zijn.

Groetjes, Sweetling.

[Opa2]

Allo allo allemaal,
nog maar 1 dagje, en dan de de hele 1e maand vol, want ook vandaag is de kurk op de portfles gebleven, en dat, terwijl er heel wat te vieren valt, want, beste Moon, ik verdien mijn brood met prive-beleggen, en Crucell maakte een geweldige sprong!
Mijn dag-invulling mag je dus wel weten hoor: 's morgens om 08.00 berichten bekijken op internet, beurs volgen, eventueel wat handelen.
Daarnaast dwing ik mijzelf om flink te bewegen: ben 2 dagen per week postbode, en loop/fiets per dag gemiddeld 5 a 6 uur. En op 2 andere dagen sorteerwerk gedurende 2 - 4 uur: da's ook bewegen.
Dan is er het vrijwilligerswerk bij de geesteschool, waar ik aangesloten ben: cursussen voorbereiden en geven, wat kontakt met de pers, schoonmaakwerk, inpakwerk en zo.
Dus geen "vaste baan" meer sinds 2 jaar: ruim 30 jaar fulltimen++ (salesmanagement) was wel genoeg...
Verder: leuke dingen doen met mijn vrouw, sociaal leven wat opbouwen/herstellen (jarenlang was ik blij, thuis te zijn, zonder bezoek; veel weg vanwege het werk), extra aandacht voor de 4 kinderen, en sinds 6 weken het 1e kleinkind.
Mijn trigger om te stoppen staat beschreven in "mijn eerste verhaal" op dit forum: aanhoudende hartkloppingen, overslaande hartslag en zo. Da's nu echt heeeelemaal wegggg!!!!!!
Nu de maagklachten en het overgewicht nog...

Eerlijk gezegd begrijp ik niet helemaal wat je bedoelt met je vraag, hoe ik met kritiek van mijn omgeving omga: algemeen? Drankgebruik? Anders?
Laat svp even weten.
In ieder geval probeer ik geweldloos met iedere medemens om te gaan: in gedachte, woord en daad.
Goede oefenschool is het leven, ook in dit opzicht, hoor...

En Sweetling: 2 a 3 keer per week fiets ik bij het Leger des Heils langs, en zeg altijd gedag.
Ben echter nog nooit gestopt, om een praatje te maken. Goed voorstel; zal proberen.

Enne, wat dat respect voor jezelf betreft: ik heb in ieder geval groot respect voor het medeleven, dat je opbrengt voor je mede-forumgenoten, en natuurlijk ook voor je omgang met alcohol.
Dus, als een ander al respect voor jou heeft, en dat heb ik echt, hoe moeilijk is het dan nog om respect voor jezelf te hebben....????
NOU DAN!!!!!

Geniet eens wat meer van jezelf: je positieve gedachten en daden, je kwaliteiten (zie o.a. boven); dat verdien je!
Niet zo strenggg zijn voor jezelfff...

Met warme groet aan de lezer dezes, en toitoitoi,

Opa2.

[dreamer]

Hoi allemaal,
Sweetling,
Een heel epistel heb je geschreven. Ik zal beginnen om wat over mijzelf te vertellen. Ik ben 36 jr en sinds mijn 20e gaan drinken. Eerst sociaal natuurlijk maar na een aantal jaartjes liep dat toch uit de hand. Ik heb vaak periodes waar ik niet drink, de ene keer een maand dan een paar maanden en dan loopt het echt finaal uit de hand. Kan absoluut geen maat houden. De laatste keer dat was 4 maanden terug was het echt heel erg en toen heb ik tegen mezelf gezegd, nu nooit meer. Ik weet natuurlijk dat je dat niet kunt zeggen maar ik denk er nog steeds zo over. Ik trek het gewoon niet om nog een keer te stoppen. Vandaar die crisis-opname. Heb daarna een diagnostiek opname gehad van 3 weken, daar gaan ze uitzoeken waarom je drinkt. En daarop heb ik nu therapie. En dan kan ik meteen op de daginvulling komen, dit is dus drie dagen in de week bij Tactus. En ik heb er erg veel baat bij. Je zou kunnen zeggen dat ik op dit moment aan mezelf werk. De andere dagen heb ik het best wel druk, moet dan alle dingen doen die ik op deze drie dagen niet doe. Over een paar weken wil ik weer gaan proberen om de resterende 2 dagen mijn werk weer op te pakken (zij zijn trouwens op de hoogte van mijn alcoholprobleem en krijg alle medewerking). Daar moet ik nog afspraken over maken. Want ik weet ook nog niet hoelang deze therapie duurt. Ik zit in de financiele sector en dat vind ik erg leuk. Verder heb ik veel hobby's, de grootste is reizen, puzzelen fietsen, winkelen en nog veel meer. Verder heb ik sinds kort een leuke vriend, die ik al heel lang ken en die veel begrip voor mij heeft en waar ik altijd terechtkan. Dit is voor mij een beetje vreemd want mijn vorige relaties zijn echt hele nare geweest. En ik ben ook heel lang alleen geweest. Het fijne aan deze relatie is dat mijn vriend al heel lang wist van mijn alcoholprobleem en ik niet zo heel veel uit hoefde te leggen, en hij drinkt eigenlijk bijna nooit.
Daarom vind ik het ook zo leuk te horen dat je zo'n lieve man hebt ontmoet en die een fijne vader is voor je dochter. Want je hebt ontzettend veel meegemaakt en zij ook. Mooi toch dat je dan weer zo gelukkig kunt zijn.
Ik heb geen kinderen, maar wel 2 schattten van mijn zus. Een jongen en een meisje van 6 en 4 en daar doe ik veel leuke dingen mee.
Wat ik wel doe is mezelf belonen als ik het weer eens moeilijk heb gehad, een nieuwe broek of een bos bloemen. Je kunt stellen dat nu aardig goed gaat maar daar heb ik wel heel veel voor moeten doen net zoals iedereen hier en daarom begrijpen we elkaar ook zo goed.
Ik heb er veel baat bij.
Groet,
Moon.

[Sweetling]

Hallo Opa2,

Bedankt voor je steun. Ik zal het eens proberen, een beetje minder streng voor mezelf. (hoe doe je dat eigenlijk? Volgens mijn zus ben ik trots op mijn dochter, man, vriendinnen etc. maar moet ik dat ook eens op mezelf zijn. Vindt ik best wel moeilijk, ik kijk meestal naar de hoeveelheid fouten die ik maak, in plaats van de goede dingen. Ik ga er aan werken, Beloofd!!!!

Heb je nog zo'n last van je maag? Heel vervelend, ik heb dat ook veel gehad. Gelukkig herken ik mezelf niet in het verhaal van jou dat je s'nachts ligt te slapen en dat de maagzuur naar boven komt. Ik had erg veel pijn. Goed letten op je voeding, geen koffie, geen kaas, geen kruiden, ja ja, t'is niet eenvoudig...
Maar als je daarop let wordt het wel beter. Ik heb ook altijd Zantac in mijn tas, maar heb ze momenteel bijna niet meer nodig.

Nu snap ik je naam ook, Opa2. Gefeliciteerd! meisje of een jongentje. En 4 kinderen, mens wat ben jij gezegend! Een lieve (hoop ik) vrouw en een breed sociaal leven. En een invulling van je dagen. Pppppfftt, wat wil een mens dan nog meer. Een liefdevol bestaan!

Opa2, alvast gefeliciteerd met je 1ste maand alcoholvrij! De 2de is onderweg, dat weet ik gewoon.

Liefs, Sweetling

[dreamer]

Hoi Mathilde,
Gaat die nog steeds goed? Ik denk het wel want je bent echt goed bezig geweest. Wat betreft dat geld daar heb je helemaal gelijk in. Het scheelt mij nu echt veel. Als ik het een beetje globaal nareken wat ik allemaal heb uitgegeven aan drank, daar zou ik ook wel een vakantie van kunnen ondernemen.
Echt ascociaal, het stomme is dat je er op dat moment helemaal niet over na denkt. Flesje hier en daar, en dat elke dag, tenminste voor mij de laatste maanden. Als ik moest werken dan kon ik het wel bij een paar glazen houden maar in het weekend dan was de rem er echt af. Hoe vaak heb ik wel niet gedacht, nog eentje. En het werd er altijd 1 meer. Stom, stom.
Maar ik kan 's morgens al blij als ik fit wakker wordt, terwijl ik altijd een behoorlijk ochtendhumeur had, tja waar zou dat nu van komen. En na verloop van tijd ga je je echt beter voelen. Echt waar.
Heb jij nu ook zoveel tijd over? Daar had ik de eerste maand wel moeite mee.
ik woonde ook alleen en dan is het zoveel makkelijker om nog meer te gaan drinken. Daarom vind ik het ook zo knap van je.
Voor straks weltrusten,
Moon.

[Sweetling]

Hallo Dreamer,
Nog even op jou reageren. Hartsikke leuk om te lezen wie er achter Dreamer zit. Het geeft toch een beeld van iemand. Fijn dat je 3 dagen in therapie kunt. Je doet dus geen therapie online. Soms is het goed om even een stap uit de maatschappelijke wereld terug te doen om er daarna weer fris in terug te kunnen stappen. Heel goed van je dat je dat besluit hebt (kunnen) nemen.
Ook fijn dat je nieuwe vriend (bijna) niet drinkt, daar kun je dan toch op steuenen. Ik hoop dat die relatie stand houd voor je. Wie weet komen er dan nog eigen kids, ik was ook 36 toen ik mijn dochter kreeg. Wel door IVF, want gewoon ging niet. Och, en een kennis van ons heeft haar eerste pas gehad op haar 39ste. Dus alles is nog mogelijk. Maar zorg eerst maar dat je zelf weer stabiel en sterk in je leven staat. Maar dat zal jou wel lukken, zeker met de therapie en de hulp van je nieuwe vriend. En, niet te vergeten met behulp van ons, dit hartsikke leuke forum!
Sweet dreams en tot morgen.
Sweetling

[dreamer]

Ook nog een berichte voor Opa2,
Tjonge over een invullilng gesproken, niet te zuinig. Maar hartstikke knap. Een bezig bijtje. Maar als ik je verhaal zo lees heb je wel aardig op de rit. Beleggen dat heb ik ook een tijdje gedaan, dus mijn aandacht is gewekt. Heb je misschien in het bankwezen gezeten? Klinkt als.....
Als ik tegenover je zou zitten zou je nu van mij een applaus krijgen dat je het 1 maand volgehouden hebt, echt knap en temeer omdat je het kon weerstaan tijdens de verleiding van het feest.
Heel goed.
Met kritiek van de omgeving heb ik dus gezinspeeld op het drinken. Hoe je familie daar mee omging, en hoe ze daar nu tegenover staan. Hebben ze bijvoorbeeld wantrouwen of woede omdat je zo lang gedronken hebt. Ik heb hier voornamelijk problemen mee met mijn zus, die begrijpt dat niet. En ik ben nu op een punt belandt dat ik eigenlijk geen zin meer heb om me daarvoor te verantwoorden. Ik volg op dit moment therapie en dat gaat even voor. Maar moeilijk is dat wel. De band met mijn ouders en broer is wel weer goed maar dat vertrouwen moet langzaam terugkomen.
Dat bedoelde ik er eigenlijk mee.
Misschien kunnen de andere forum-leden hier ook iets over vertellen, ik ben wel benieuwd hoe men hier mee omgaat.
Nou opa2, neem morgen maar een groot stuk taart en ik ben trots op je,
Moon.

[Opa2]

Haha Sweetling,
bij iedere posting die JIJ schrijft, krijg IK steeds meer gelijk, wat dat respect betreft!
Hoe je dat doet: beetje minder streng zijn voor jezelf? Nou, "gewoon": niet steeds (ver)oordelen, en jezelf op de pijnbank leggen.
Niet geheel toevallig heb ik mij in het verleden vrij intensief beziggehouden met dit onderwerp.
Het was een bevriend psychiater die mij de ogen opende (ik citeer): "protestant-christelijke mensen worden opgevoed met het doel om niet in de hel te komen, en roomsen worden opgevoed met het doel om in de hemel te komen. In dit verschil in doelstelling ligt een wereld aan kultuurverschillen besloten, en zeker ook in denkpatronen (denken in problemen versus denken in mogelijkheden) en omgang met jezelf. Ondanks de sterk toegenomen onkerkelijkheid vinden opvoeding, kultuur, en daaruit voortvloeiend denkpatroon en omgang met jezelf gewoon doorgang".

Herkenbaar?

Ey, wat Zantac betreft: ben je al in het bezit van precies dezelfde stof (ranitidine), maar dan eigen merk van Kruidvat? Je kunt het al enige tijd zonder doktersrecept krijgen. Scheelt bergen geld: verpakking van 12 stuks a 75 mg kost maar een paar euro.

En: het is een gezond jongetje!

Jazeker: een prachtleven, zeker zonder die drank! Wat een vrijheid, zeg.

Voor straks een rustige, slaapvolle nacht: drankvrij zijn helpt hierbij echt, vroeger of later, durf ik hier uit eigen ervaring neer te pennen.