AA

[Emma]

Ik begin dit nieuwe "draadje" en misschien hebben meer mensen hier iets over te melden.

Het verhaal van Kato komt mij erg bekend voor. Ik ben ook een tijd actief lid geweest van een AA groep. Heb ook gedacht dat ik nooit meer zou drinken.

En waarom ga ik daar niet terug? Hoofd reden is dat ik met veel elan heb gezegd dat ik het zelf wel kon en dat ik geen alcoholist ben.
Dus hoofdreden is dat ik me diep schaam om daar weer naar toe te gaan.

Ook heeft AA wel iets heel erg dogmatisch; zo en niet anders.

En ik wil nu liever anoniem blijven.

De voordelen zijn wel dat je met andere praat en het gesproken woord heeft toch wel meer impact op me dan het geschreven. Je ontmoet daar mensen waarmee je het soms heel prettig kan vinden. Stoppen met drinken geeft een leegte en die wordt zo toch wel opgevuld.
Nieuwe mensen, een nieuw ritueel. Maar je moet er wel tijd voor maken. En dat is gelijk ook het voordeel, als je weet dat je die avond of morgen je groep wil bezoeken haal je het niet in je hoofd om te drinken want dan ben je niet voldoende aanspreekbaar. En het is erg naar voor je groepsleden om te zien dat iemand een terugval heeft. Verantwoordelijkheidsgevoel wil je ook nog wel eens van de drank afhouden.

Kortom, er zijn nogal wat voordelen maar ik schaam me echt teveel. Ik heb wel gezocht naar een andere groep bij mij in de buurt maar die zijn er niet zoveel.
En soms is die andere alcoholist ontmoeten ook wel heeeeel erg confronterend met je eigen situatie.

Maar goed, is mijn ervaring, misschien heeft iemand anders meer of andere dingen te vertellen over de AA.

Hou je haaks een ieder!
Emma