Spring naar bijdragen

voorstellen?


Floortje

Aanbevolen berichten

Nou, ik ben Floortje, 44 jaar en hier sinds begin januari.
ik ben getrouwd en heb dochter van 6 en twee honden.
Ik werk 4 dagen per week in het middelbaar onderwijs, met enorm veel plezier.
Ik ben geleidelijk verslaafd geraakt aan de wijn na een scheiding in 1995.
Ik wordt gewoon GEK van die verslaving, vind het zoo belachelijk dat ik dat nodig heb. Elk akkefietje wat een beetje tegenzit grijp ik aan. Ook als het mee zit en er wat te vieren valt.
Ik voel mij heerlijk als ik NIET drink.
Ik worstel.

Groetje van Floortje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ha Floortje en ook Fleur die wil weten waarom je na zo'n tijd toch weer besluit te gaan drinken,

Floortje ik begrijp dat je nu toch weer probeert voor (veel) minder drinken dan je deed. Goed hoor, hou het bij de "te vieren" momenten. Maar goed, jij kent de valkuil waarschijnlijk ook wel dat er op een gegeven moment wel heel veel te vieren valt.

Ik heb dus 6 jaar niet gedronken, bij de AA geweest. Tot ik het op een gegeven moment erg genoeg had van het "belerende" vingertje van de leden. Nooit meer, pas op, drink niks in een cafe of restaurant want dan kan er zomaar alcohol inzitten, blijf zoveel mogelijk thuis, rust ritme etc. En dat vond ik saai en vervelend. En toen de AA gedag gezegd en na een poosje (een jaar ofzo) weer eens een wijntje genomen en in een jaar of 2 dronk ik toch weer teveel. En wat ik al eerder heb gezegd, toen was het goed en nu is het ook goed. Maar Fleur, ik kan me wel voorstellen dat je misschien meer reden hebt om het gewoon nooit meer te proberen en hou je daar dan bij. Het leven is niet leuker, boeiender, of wat dan ook met en ook niet zonder. Maar als het jou rust geeft om niet meer te drinken hou je dan bij je besluit.

En lieve Floortje, worstelen is naar, zeker zo op de vrijdagmorgen om 8.30 al. Bah. Maar je kan het toch, een week zonder en dat vond je een prettige week. En zo kom je in een ritme van week niet drinken, 2 weken niet etc. etc. En dan is er een groots feest en dan drink je eens wat en dan ga je weer door in de dagelijkse routine van niet drinken.

En jij noemt het verslaving, mag, kan. Maar zijn er niet meer dingen waar je naar kan snakken, eten, water, sporten, je lief weer bij je te hebben, je collega's weer eens zien na een lange vakantie en dat noem je geen verslaving. Het is maar een woord maar in een woord kan zo'n "lading" zitten. Noem het "verlangen" ik zou best willen maar, nu niet, volgende week misschien etc.

Heel veel sterkte vandaag en tot horens,
en Fleur, blijf jij maar weg van de fles. Het levert uiteindelijk niet meer op dan je nu hebt.

Groet Emma

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Floortje,

Ook weer fijn dat je schrijft. Ik herken je verhaal heel erg goed. Ik ben ook alleen met twee kids, die zijn dan wel iets groter, maar ik had hetzelfde probleem al voor de scheiding. Het zal onze ruzies wel niet echt goed hebben gedaan.
Voor mij ging op een gegeven moment de knop om toen ik begon in te zien dat ik alle problemen met alcohol ging oplossen. Verdriet, boosheid, in de steek gelaten, pijn, angst, eenzaamheid, ik gaf mezelf elke dag wel een reden om om 16.11 uur een liter witte wijn open te trekken en weg te klokken. Belachelijk genoeg had ik er niet eens erg last van !!!!

Maar je moet je voorstellen, dat er 's nachts iets met je kind is en je niet wakker wordt omdat je toeter bent, of gaat autorijden (noodgeval) en er een ongeluk gebeurt. Dat vergeef je jezelf NOOIT OF TE NIMMER.

Ik ben 28 oktober gestopt en was toen net begonnen met de internettherapie. Die kan ik je zeer van harte aanbevelen, het zijn schatten van mensen (ik ken alleen vrouwen maar er zullen ook heren zijn) die zeer concreet handvaten bieden om jezelf te leren helpen.
Ik ben nu drie maanden verder (bijna over een week)...... en ik heb het verschrikkelijk moeilijk gehad, ik heb ook allerlei middeltjes geprobeerd om het eerste glas uit te stellen. Ik drink nu thuis NOOIT. Dat is mijn risico-situatie. Als ik écht trek heb in een wijntje neem ik zo'n mini-flesje mee naar mijn niet-alcoholische vriendin, of ik drink een glas bij iemand anders thuis. Maarre..... ik kan er niet zo goed meer tegen. Ik krijg een kop als een boei, begin helemaal te gloeien en echt lekker kan ik het ook niet vinden.

Inmiddels ben ik helemaal van de afdeling thee-leut, Sterremix, Kamillethee en Spa Rood, ijskoud. Daar tank ik wel 2 flessen van weg per dag. kortom, er is een alternatief.

Dat je hier schrijft is een geweldige therapie, je kunt hier je hele hebben en houwen uitstorten en dan krijg je een warm badje terug.

Ik wens je heeeeeeeeeeeeeel veel succes en gewoon beginnen met stoppen/minderen. Er is altijd een eerste dag nodig, geen een drinker ontdekte na 2 jaar : hé ik drink al twee jaar niet meer.
Na de eerste dag komt de tweede, dan de derde, en dan een week, twee weken, een maand, en je wordt echt sterker en sterker. Dan komt er een uitglijder en dan zeg ik altijd: wie heeft ooit een dieet gevolgd zonder te snoepen? Niemand. Maar als je je zelf en je kind liefhebt dan vergeef je jezelf dat en ga je door op de goede, ingeslagen weg.

Nou Houten is wel erg prekerig maar zo bedoel ik het niet hoor. Ik zit meestal nogal spontaan alles eruit te knallen (ze noemen me ook wel de raggende vrouw op het toetsenbord). Haal er maar uit waar je wat aan hebt en de rest laat je voor wat het is.

Nogmaals, welkom, en wij steunen elkaar op vrijdagmiddag (altijd met zondagmiddag de moeilijkste dag).

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi allemaal,
Nou jongens, ik ben ook niet van plan om er wat aan te veranderen. Het leven zonder alcohol bevalt me nog steeds goed. Het was me in het verleden niet eerder gelukt om zo lang te stoppen. Toen ik pas gestopt was, vond ik het ook wel eens jammer om geen wijntje meer te kunnen nemen; gek genoeg is dat gevoel nu weg. Ik hoef niet meer. Trekmomenten zijn er niet of nauwelijks. Ja jongens, ik blijf doorgaan.
Groetjes, Fleur

Link naar opmerking
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...