Voor Moon

[Floortje]

Moon,

Bij wie moet ik me dan aansluiten, bij Bouderie?
Ik ben niet handig in die dingen, ik zie door de bomen het bos niet meer.
Trek was geloof ik vrijdag ter sprake gebracht.

[Moon]

Lieve Floortje,

Inderdaad, bij die van Bouderie "zaterdag" als je het over algemene dingen wilt hebben die eigenlijk geen direct verband houden met andere draden.
Zoals je misschien weet openen we hier iedere dag een nieuwe draad voor de dingen van de dag die eenieder zoal bezighouden.
Bouderie heeft toevallig die van vandaag aangemaakt maar het kan net zo goed iemand anders zijn die dat doet al naar gelang wie er als eerste bij is.
De draad van Jannetje heet "Zit trek in je hoofd of in je lijf" en is meer bedoeld als discussiedraadje, daar was toch wel erg behoefte aan, naast de dagdraden.
Jouw reaktie ging over trek dus ik zou zeggen: zet hem dan ook daar neer (die van Jannetje dus).
Eigenlijk zijn er dus maar twee hoofddraden: de dagdraad en de discussiedraad.
Natuurlijk is het zo dat er ook wel 's iemand off-topic reageert (niet gerelateerd aan het betreffende onderwerp) maar dat is niet erg zolang het geen gewoonte wordt.
Ook komt het voor dat er mensen reageren op andere, oudere draden die daardoor weer naar boven worden geschoven (de draad die bovenaan staat is de draad waar het laatst op is gereageerd, behalve die over "Zichtbaar profiel" die staat vast.

Is het zo een beetje duidelijk?
Hoop het, en ga vooral door hier, je went er vanzelf aan, is mij ook gelukt .
Succes en als je nog iets wilt weten hoor ik het wel, en ook als er anderen zijn die iets willen corrigeren of aanvullen want ik weet natuurlijk ook niet alles.

Groetjes van Moon.

[anton]

.

[Moon]

Ja zo is het wel genoeg geweest mensen.
Groetjes van een heftig blozende Moon.

[Moon]

PS Anton, ben je je ervan bewust, ik denk het wel maar ik vraag het toch maar even, dat je profiel voor iedereen zichtbaar is?
Dit ook een beetje met het oog op die mensen in witte jassen die voor je deur stonden....
Zijn ze er nog trouwens?

[Emma]

Ha Moon,
ik reageer via deze draad op een berichtje dat ik gisteren heb gelezen (maar door 2 dagen afwezigheid, lijkt 5 weken met de hoeveelheid postings en ook door de heerlijkheid van het even wegzijn bla bla).

Maar.. je schreef ergens dat je zovaak op vrijdagavond teveel dronk met als gevolg je zaterdag katterig tot 5 uur in je bed lag. Ik weet het weer, ergens gisteravond gepost want je zat al aan je 9e biertje. En het exact citeren kan ik het niet; maar dat je ergens verlangde naar dat katterige en tot 5 uur in je bed.

Moon, uit m'n hart gegrepen. Jij zegt wat ik wel eens heb bedacht in de meest afgelegen delen van m'n hersenen en het dus nooit "vooraan" heb kunnen krijgen. Maar soms drink ik ook teveel omdat ik het wel lekker vind om de volgende dag niks te doen. Dat "niks doen" heeft voor mij een speciale functie. Geen prikkels, geen behoefte de telefoon aan te nemen, geen zin in tv, geen zin in mensen, alleen maar liggen en vegeteren. En dat kan ik dus niet. Zolang ik enigzins kan MOET ik wat van mezelf.

En natuurlijk voel ik me schuldig want ik had toch (moeders kunnen bezoeken, de was kunnen doen, leuk voor de buren zijn etc etc) maar soms ben ik zo belabberd dat het kleinste stapje buiten het bed al teveel is. En dan ben ik dus een hele dag "prikkel" vrij. En als ik dan ook nog eens een fikse hoofdpijn heb kan ik ook niet nadenken. Nadenken vind ik vaak heel leuk maar het is voor mij ook vaak een last.

Ja zegt iedereen dan, organiseer dan een "prikkelvrije dag" zonder dat je daar een kater voor nodig hebt. Ik probeer dat wel maar dat kan ik gewoon nog niet. Want ik ben een nieuwsgierig mens en wil graag weten hoe het gaat met mn moeder, de buren en wie wat heeft te melden aan de telefoon. En tv, ach de hele wereld in je huiskamer en ik wil weten! Maar met een kater lekker niet. En nadenken gaat alcoholvrij gewoon door in m'n slaap. Ik zou boekdelen kunnen schrijven over de meest krankzinnige dromen die ik heb en dan de volgende dag nog lekker moet overdenken. Met alcohol droom ik dus ook heel weinig of ik kan het me gewoon niet meer herinneren.

Herken jij dit?
Groet Emma

[Moon]

Lieve Emma,
En of ik het herken !!!
Het is een gevoel van "als ik een kater heb ben ik er effe niet en hoef ik niks en voel ik niks".
Het rare is wel dat als ik 's geen kater heb op zaterdag (wat de laatste tijd dus nogal 's voorkomt omdat ik drastisch aan het minderen ben) het ook heerlijk voelt, eigenlijk beter.
In de tijd dat ik nog zoveel zoop werkte ik veertig uur, de zaterdag was dus te verwaarlozen en de zondag was voor het huishouden. Niet echt weekenden waarin ik lekker tot rust kwam dus.
Dat resulteerde in september tot overspannenheid (en natuurlijk ook andere dingen maar ik denk dat mijn drankgebruik er toch ook mee te maken heeft gehad) en nu ben ik weer langzaam aan het opkrabbelen en heb ik besloten om minder te gaan werken want er is meer dan werk alleen.
Ook ik ben nieuwschierig en leergierig maar bovenal zeeeeeeeeeeeer plichtsgetrouw en heb een enorm verantwoordelijkheidsgevoel.
Dat maakte dat ik eigenlijk nooit ergens echt van kon genieten of iets leuks doen voor mezelf, er was altijd wel iets wat eerst moest, stofzuigen ofweetikveel.
Door de drank zorgde ik er gewoon voor dat ik niks kon de volgende dag. Zonder al te veel schuldgevoelens overigens want ik zorgde er vooraf voor dat alles geregeld was zodat ik ook echt niks hoefde.
Het nare is dat ik niet doorhad dat drank eigenlijk heel veel energie kost terwijl ik dacht en ondervond dat het energie opleverde.
Ik las 's ergens dat als je bezopen naar bed gaat, je een gedeelte van je slaap overslaat (het gedeelte waarin je de dag doorneemt en overdenkingen doet zeg maar, jammer dat ik het niet ergens heb opgeslagen want dat was wel een zeer interessante ontdekking voor mij) en dat is ook niet goed.
Al met al ben ik er trots op hoe ik het nu doe, in ieder geval drink ik niet meer iedere dag en af en toe geef ik er aan toe.
Hoe doe jij het?
Groetjes van Moon.

[jannetje]

Moon en Emma,

Dit is ook voor mij heel herkenbaar.
Wat Moon schrijft over drankgebruik en verantwoordelijkheid etc. had ik zelf kunnen schrijven.

Ik ben blij met deze stukjes op het forum. Toch stop ik er (voorlopig?) mee.
Het is niet mijn bedoeling geweest om mensen boos te maken, toch is dit gebeurt.
Daarom kan ik beter wegblijven!

[Moon]

Lieve Jannetje,
Je moet het natuurlijk zelf weten maar hoort dit soort dingen ook niet bij de kennismaking?
Ikzelf heb ook min of meer een valse start gehad en wilde toen weggaan, maar weglopen heeft geen zin.
Bovendien heb je veel aan dit forum zeg je, en met een beetje mazzel is iedereen het akkefietje allang weer vergeten.
Laat je niet kisten en blijf lekker.
Iedereen is nou eenmaal anders.
En helemaal op zo'n forum is het moeilijk om elkaar een beetje te leren kennen.
Groetjes van Moon.

[Emma]

Ha Moon,
ja, en zo werkt het ook voor mij. Wat je schrijft over delen van de dag overslaan in je slaap, dus het verwerken missen, is voor mij het dromen missen. En soms is dat vervelend maar soms ook heel prettig. Wat ik als schreef, ik droom soms zo krankzinnig en zoooooveeeeel. Belachelijk. Ik wil rust.

Ik drink wel minder, in ieder geval meer bewust maar ik drink nog teveel. Ik wil echt meer dagen achter elkaar niet drinken, bij 3 droge dagen voel ik me heel prettig. En dan de andere niet meer dan 4 of 5. Maar door m'n onregelmatige leven omdat ik niet werk en ik gezegend ben met een groot sociaal netwerk is er zovaak "iets te vieren".

Tja, en dan een lichaam wat "lekker" op alcohol reageert.

en dat verantwoordelijkheidgevoel en plichtsbesef. Eerst je werk en dan de rest.. Het leven is 95% plicht en 5% plezier. M'n ouders bedoelde het goed en ze hebben er veel mee bereikt maar ik ben het voor een groot deel aan het "af schudden". 18 jaar opvoeding en de rest van je leven ben je bezig het kwijt te raken. Herkenbaar?

Take care
Emma

[fleur]

Hoi allen,
Zo, iedereen heeft hier nu wel zijn zegje gedaan over dat akkefietje. Nu weer ervoor gaan met z'n allen.
Fleur

[Emma]

Lieve Fleur,
is het wel klaar voor iedereen? Ik lees tussen regels nog wel heel wat door. Maar goed, kan mijn overgevoeligheid zijn, en die overgevoeligheid klopt niet altijd.

Maar Jannetje, volgens mij zijn dit ook zaken die jou juist bezighouden en dit zou een opstapje kunnen zijn tot wat meer contact. Er zijn mensen die het zelf op kunnen lossen, ik weet ook niet waarom de een wel de ander niet. Maar als je behoefte hebt om je gedachte te delen is dit toch wel een goede plek.

Ik weet wel dat ik na een week of 2 a 3 posten op dit forum ook ineens ontzettend pissig werd op alles en iedereen. Voelde me zo ontzettend in de steek gelaten, ik weet het niet wat het was. Misschien te hoge verwachtingen, teveel hoop op "die ander" die de oplossing kon aandragen? Maar ik was boos, heel boos. En dan neem je even afstand en dan lees je weer wat en dan vertel je weer wat en dan heeft ineens iemand "echt" iets te melden, in iedergeval iets wat jou weer heel erg aanspreekt. Deuren sluiten is vrij simpel, maar de deuren weer openen.... Ik laat ze tegenwoordig maar open staan en kijk wat er binnenkomt.

dag dag Emma

[fleur]

Lieve Emma,
Je hebt gelijk; ik heb jou al genomineerd, ergens op een andere draad. Ik denk, dat er hier op het forum op een bepaald moment dingen gebeurden, waar niet iedereen zich prettig bij voelde. En ik bedoel alleen, misschien kunnen we proberen er weer met zijn allen voor elkaar te zijn. Wat gebeurd is, is gebeurd. Ik hoop ook dat Jannetje terugkomt en hier steun zal vinden.
Groetjes, Fleur

[Opa2]

"Eerst je werk en dan de rest.. Het leven is 95% plicht en 5% plezier. M'n ouders bedoelde het goed en ze hebben er veel mee bereikt maar ik ben het voor een groot deel aan het "af schudden". 18 jaar opvoeding en de rest van je leven ben je bezig het kwijt te raken. Herkenbaar?"

Jazeker, heel herkenbaar, Emma...
Wat ouders hun kinderen met vaak de beste bedoelingen bijbrengen, pakt voor die kinderen nogal eens verkeerd uit.
Simpel eigenlijk: andere mensen, andere tijden, andere normen en waarden: alles komt en gaat, "zelfs" idealen, waarden en normen.
Hopelijk doe je er niet de rest van je leven over, een en ander kwijt te raken: loslaten op basis van je eigen ervaringen kan direct, levert innerlijke vrijheid op, en verschaft ruimte voor nieuwe, aktuele dingen, die op hun beurt ook vaak weer verdwijnen: that's life...

Succes,

opa2

[Moon]

Weet je wat ik het ergste vind?
Dat ik mijn ouders oud zie worden. Zij hebben mij gemaakt en opgevoed tot wie ik nu ben en daar ben ik ze zoooo dankbaar voor want ik ben blij met mezelf. Ze waren en zijn mijn voorbeeld. Zo ontzettend sterk. En hoewel ik het dus voornamelijk aan hun te danken heb dat ik geen grenzen kan stellen en zo plichtsgetrouw ben neem ik ze niks kwalijk want inderdaad Opa, ze hebben mij met alles wat ze in zich hadden zo goed mogelijk proberen op te voeden en te beschermen tegen de boze buitenwereld.
Vandaag zag ik mijn vader weer zo broos en kwetsbaar terwijl hij altijd zo'n rots in de branding was voor me. Ik weet dat dat nu eenmaal het leven is en dat er een moment komt dat ze er niet meer zullen zijn en dat ik het helemaal alleen moet gaan doen maar dat gevoel, daar kan ik niet mee om gaan. Nu al niet, wat moet dat nog worden.
Die gedachte maakt dat ik inmiddels weer aan het bier ben en hopelijk gaat het gevoel dan weg.
Ik zag mezelf net dat flesje uit de koelkast halen en ik zei vier keer "stom" tegen mezelf maar toch deed ik het. Het flesje naar de mond. Hoe ik me ook voorneem om het niet te doen, ik doe het lekker toch !!
Al met al heb ik deze maand wel mooi 90 !!! flesjes minder gedronken dan normaal en heb ik er niet al te veel moeite mee om 's niet te drinken maar langer dan twee dagen droog trek ik niet. Nog niet.
Maar ik ben op de goede weg en als ik nu netjes braaf het eten ga klaarmaken en stop met biertjes uit de koelkast halen ben ik morgen ook trots op mezelf.
Verder leef ik met jullie allemaal mee, en als ik s'avonds in bed lig denk ik aan jullie.
Gerda meis, nog steeds geen kleinkind erbij?
En Houten, nu twee zieken, heb echt bewondering voor hoe je het allemaal redt.
Anton, niet in zak en as zitten (ja ik heb het toevallig gelezen ook al had je't weer gewist en wilde reageren maar als je het steeds wist, tja ....), wat als je wel was gestopt vanmorgen, misschien was je er dan nu wel niet meer geweest....die hersenen van ons toch, onbegrijpelijk he maar accepteer ook 's iets zoals het is.
Fleur je icoontje geeft precies aan hoe je bent.
Emma en Jannetje, het is fijn om te merken dat er mensen zijn die iets herkennen in wat ik schrijf.
En Floortje, even goede vriendinnen hoor, ik herken ook veel in jouw onmacht en woede soms.
Liefs van Moon die nu toch maar aan het eten gaat beginnen en zich afvraagt of ze zichzelf straks weer een biertje ziet pakken uit de koelkast.

[anton]

.