Zaterdag 15 april 2006

[Houtje]

Stil zal het zijn want de dag die komt
zal mij pas leren te begrijpen waarom

Nu zoek ik naar antwoorden
Waar ben ik gebleven?

Geef me deze dag om stil te zijn
om te ontdekken wie ik ben

Stilte is nodig om het geheim te ontdekken
dat spoedig wordt onthuld

Stilte is nodig bij het lijden, van ieder mens,
na de dood wordt het antwoord pas gegeven

Het geheim wordt later openbaar
Als het Pasen wordt.....

-------------------------------

Ik word zelf stil van binnen van deze tekst. En eigen is het zó makkelijk een parallel te leggen met de strijd die wij allen elke dag leveren, tegen alcohol.
Als je stil bent in jezelf, in contact bent met je zelf, kun je het geheim in jezelf ontdekken dat de alcohol afhankelijk is van jou --- om gedronken te worden. Misschien is dat de ontdekking van het geheim.

Ik voel als ik dit schrijf een enorme rust, alsof nieuw inzicht zich op eens in mij nestelt.
Dat is de rust die je nodig hebt om je te ontspannen, en goed te ademen, als je het moeilijk hebt.
Niet mateloos hard knokken tegen die drank, want die doet eigenlijk helemaal niets, behalve er zijn.
Maar de drank heeft JOU nodig, om gedronken te worden. Dan pas bereikt hij zijn doel.
En sleurt jou toevallig even mee.

Ik wens iedereen vandaag een dag toe met tijd over overdenking. En voor hen die morgen Pasen vieren, hoop ik dat niet alleen het nieuwe Licht maar ook nieuwe energie over hen zal komen.
Ik vind het zelf de mooiste dienst van het jaar, de Paasnacht en altijd erg ontroerend. Door ziek kind dat niet bij zijn vader kan zijn maar bij moeder verzorgd wil, kan ik niet naar de kerk. Maar er is vast iets op TV dat erg mooi is. En anders steken we zelf een Lichtje aan.

Van de Kerstperiode heb ik hier nog een he-le reeks kaarsjes staan voor al mijn Vrienden voor wie ik zaterdagnacht een kaarsje aandooe.

Fijne zaterdag!!!

[verientje]

"De alcohol is afhankelijk van jou .... om gedronken te worden". Ocheer, het drankduiveltje smeekt om aandacht, wil gezien worden, wil er zijn ..... en wij willen hem de kop omdraaien!

Mooie gedachte Houtje, wel zielig voor het duiveltje, we hebben wel medelijden met het duiveltje maar we geven hem toch niet zijn zin, misschien wel aandacht, zodat hij zich kan ontwikkelen van een drankduiveltje tot een .......? Wie vult het in?

Verientje

[Thil]

Hoi Houtje,
Hier worden we stil van, zeker Mathilde.
Ik hou van stil maar het komt er bij mij eigenlijk zelden van.
Emma's gedachten hielpen me ook al aardig maar nu ik jou lees denk ik weer des te meer dat jullie gelijk hebben.
Altijd maar druk, ik wordt soms gek van mezelf.
In mijn streven om het iedereen naar de zin te maken laat ik de halve wereld aan me voorbij gaan.
Iemand ( een gestopte alco-vriendin) zei ooit tegen mij; het zou fijn zijn als je als je wist waarom je drinkt.
Ik heb dat ruim een jaar niet begrepen maar het kwartje begint nu te vallen.
Op het gevaar af zweverig te worden moet ik vaststellen dat ik op zoek ben naar de rust en kalmte in mezelf. En ik begin dat een beetje te vinden.
Ik blijf het wel fijn vinden om het in mijn kringetje mijn dierbaren het zo goed mogelijk naar de zin te maken maar niet ten koste van alles. Ik wil wat meer rekening houden met mijn verlangen naar rust.

Nou, Pasen kan beginnen als ik mezelf zo teruglees.
Ik krijg vanavond een clubje eters maar het wordt eenvoudiger dan voorheen.
En vermoedelijk net zo gezellig als altijd.
Mijn bijzondere,(want schizo) zoon is hier nl. gedurende het Paasweekend en dat is altijd (sinds kort) op een bepaalde manier leuk en extra gezellig.
Iedereen fijne Pasen gewenst.
Groetje,
Mathilde

[Houtje]

Ja Tante Til ik wens jou een goede morgen en een hele fijne dag.....!

Ik denk ook zelfs dat de stilte pas in je kan komen als je er klaar voor bent.
Ik ben ook een beetje zweverig geloof ik, lijkt wel of ik aan het luchtfietsen ben....

Opeens gisteravond na weer een dag vol chaos, drukte, zorgen voor je kinderen, voor andere mensen, rennen rennen rennen (mijn handelsmerk) en niet eens expres zat ik opeens en BAM !!! de stilte was er.

Ik wil óók altijd dat iedereen om mij heen alles heeft om optimaal gelukkig te zijn, ten eerste mijn kinderen, dat het goed met ze gaat, dat ze zo weinig mogelijk last hebben van de scheiding. En ik help op school, ik doe mijn vrijwilligerswerk, het kind met een emotionele bult sjouw ik naar therapie.
Ik help ouderen en volwassenen met hun ontdekkingsreis op de computer.
Op school sta ik soms voor de klas, en ik help dyslectische kinderen met het ontdekken van het plezier van lezen. Ik sta klaar voor iedereen die roept "Houtje!......." (en iedereen weet het hoor).

Ik vind de hut hier vol kinderen altijd een genot de deur staat altijd open....en iedereen kan erbij. Toch geniet ik daar ook vreselijk van. Maar daardoor geef ik mezelf te weinig ruimte en daar komt de oude theorie van het gat in je hart weer.....daar geloof ik in.

Nou na al dat gefilosofeer ga ik me in de paasgekte storten. Daar baal ik dus van. Niet dat de spruitjes hier zijn maar dat de spruitjes moeten eten, logeren etcetera.

Een leven zonder partner begint soms al te wennen maar ik vind het nog steeds vre-se-lijk ik ben gewoon een gezinsmens punt uit punt ennel (zouden mijn Gassie zeggen Dochter). Spijt van de scheiding heb ik niet. Maar het resultaat is een enorm gat in mijn hart en mijn leven.

Ik ben ouderwets opgevoed, Tante. Jij begrijpt dat wel als Tante. Je mag niet voor je zelf iets kopen, eerst een ander. Je moet niet egoïstisch zijn maar voor een ander zorgen. In mijn opvoeding is dat helemaal doorgeslagen. Ik snap mensen wel die me overrompelend vinden, daarom ben ik hier veilig achter mijn computertje. Dan kan ik zo weinig mogelijk mensen kwaad doen. Rot om zo over jezelf te denken.

Goed ik hoor gerommel van Zoon boven. Hij heeft zo'n pijn, de arme man. Maar ik heb twee vriendjes geregeld voor hem deze dagen en allerlei DVD'tjes om te kijken.

Gisteren kwam Zoon naar me toe, tranen in zijn ogen: "Mam, ik heb buikpijn maar nu ook van de zorgen. Ik weet dat ik het extra druk voor je maak omdat ik ziek ben en ik voel me daar schuldig over dat jij zo moe bent". Ik heb hem voorzichtig doodgeknuffeld en gezegd dat ik inderdaad soms moe ben maar dat hij er niets aan kan doen van die gekneusde schouder, elleboog en ribben en dat ik soms wat kortaf ben en dat hij dat gewoon moet vergeten. Was in orde.

Zo, genoeg gekletst. Douchen en naar de C1000 om 10.00 start hier de huisbioscoop met een vriendje. (kreun).

Ik houd het simpel met Pasen. Ivm nieuw bed dochter is het geld gewoon op. Veel uit de vriezer en crea met de rest.

Lieve Tante, ik ken je zoon niet, maar als je hem straks een knuffel geeft, doe je dan een extra dikke van Houtje stiekum erbij? En vraag je hem hoe het met zijn girafje is?
En als hij ooit tijd heeft, mag hij er voor mij heeeeeeeeeel graag een maken, want dat girafje is voor mij een symbool van een heleboel waarden in het leven die veel mensen vergeten zijn. Natuurlijk betaal ik hem gewoon. Niet vergeten hè.

Doei en suc6 met je eters en denk bij het toetje even dat het heerlijk is dat je niet gedronken hebt.

Hele veel liefs van je Houtje

[tapas]

Herkenbaar, calvinistische opvoeding, iedereen naar de zin maken.. maar het werkt niet.. als je jezelf daarbij vergeet! Ik heb het voordeel (en nadeel) van alleen wonen.. voordeel.. ik moet voor mezelf zorgen want niemand anders doet dat.. nadeel.... ik moet voor mezelf zorgen want niemand anders doet dat.. je snapt het dillemma. Voor mij heel stille paasdagen, geen afspraken. Maar ook weer nodig om de rust er bij mij in te brengen!

Houtje, probeer de rust die je in het begin van dit topic gevonden hebt vast te houden.. en zo gauw je gaat rennen weer even op wandelen over te stappen (en oooh wat is dat moeilijk)

Tante Til, wat heerlijk dat je zoon er is dit weekend. Hij is heel speciaal voor je he? Je schrijft zo vol liefde over hem terwijl het echt wel heel moeilijk geweest moet zijn.

Het alcoholmonster drin(g)kt zich graag binnen in ons leven.. mooie metafoor!! Staat voor de deur te roepen en te schreeuwen, doe niet zo flauw, doe de deur nou open, ik ben toch een gezellige gast?.. alleen als ie eenmaal binnen is, krijg je hem zo moeilijk de deur weer uit ...vervelende plakker is het! en de volgende dag ontpopt hij zich ook nog eens als een gemene zwarte krijsende kater. En toch doen we het liefst de deur voor hem open, wat zijn wij toch voor rare mensen?

Allemaal fijne paasdagen!

[Emma]

Lieve allemaal,
Houtje wat een prachtig vers. Het vervult me van "verwachtingen". Hoop kan je het ook noemen.

Ik had me voorgenomen om 1 item te lezen en een klein stukje te schrijven. En ik heb meteen het juiste item te pakken.
Wat een onwijze eye opener ook dat "alcohol mij nodig heeft om gedronken te worden". Als je het niet drinkt heeft het z'n functie verloren. En we willen allemaal, zelfs alcohol een functie hebben voor een ander. Dit wordt wel een heel comlex verhaal, maar doet me een beetje denken aan de "boom die midden in het bos omvalt en niemand hoort het; heeft die omvallende boom dan wel lawaai gemaakt"?

Goed, ik ga niet door zo op de vroege ochtend want dan zit ik de hele dag weer vol vragen en jullie misschien ook.

Ik voel met Houtje mee met het single zijn, familie mens, gezin willen hebben. Ik woon nu 20 jaar ofzo alleen. En ik weet niet of dit zo wel de bedoeling was. Gelukkig heb ik wel heel veel familie waar ik altijd bij "aan mag schuiven" en ik probeer ook de ruimte in mijn huis te houden voor aanschuivers maar toch is het anders dan wanneer je je eigen gezin hebt. Je blijf visite en visite ontvanger. Nooit "echt". Nooit meer het gevoel ergens zo bijhoren. En feest dagen maken dat nog es extra duidelijk, dus eigenlijk heb ik daar een hekel aan, zo ook aan weekends. Doe mij maar gewoon, altijd doordeweeks.

Ik ga vandaag (eindelijk!) m'n balcon eens opleuken. Waarschijnlijk met nog 2 miljoen anderen het plantencentrum door. Maar ach, tijd zat.

Mooie dag allemaal,
liefs Emma

[Emma]

Ik kom even steun vragen, dat schijnt ook op dit draadje te mogen.

Ik vol enthousiasme naar het plantencentrum, viel mee met de drukte, het was gezellig druk zoals dat heet. Voor de verandering eens nagedacht over m'n aanschaf. Geen 40 kilo potgrond meegenomen want die moet ik wel 3 trappen op slepen. Dus met een beperkte hoeveelheid plantjes en potgrond de trap op. Zaadjes gekocht, dat weegt echt niks en ik vind het zo enig om het uit te zien komen.

Maar dan.... alles lijkt "te klein" om me heen. Potten vallen van mooi bedacht "poot tafeltje" af, grond overal, oo nog even plantjes in de kamer in nieuwe pot. Met grondvoeten door m'n huis, plant valt uit m'n handen, toch te zwaar. Oude grond uit enorme bloempot (ooit geleerd dat je het bovenste eraf haalt, de boel dan doorelkaar mengt met nieuwe grond), dood vogeltje komt boven drijven (na 3 staatsbegrafenissen in m'n ouders tuin heb ik nr 4 in een enorme pot op m'n balkon begraven). Toch prachtig zo'n skeletje, terug in de grond. Zak grond erover heen uitgeschud, oo wat een domme opening, grond overal.

Balkon aangeveegd, huis gestofzuigd en dan zit ik met meer dan een pijnlijk lijf. En dan zou ik m'n "helpertje" om dat soort ellendige uren door te komen moeten missen. Nee, Ems schenkt zich een ww in. Hoe doen jullie dat toch allemaal, zo zonder. Ja ik weet, ik heb nu pijn in m'n lijf, met ww wil dat effe zakken maar morgen dubbel pijn. Maar ik ben toch van de "instant satifaction" merk ik.
Ik vind het soms allemaal verhipte lastig en vervelend.

even iets veranderd. Maar het gaat weer beter, schrijven helpt!!

Emma

[verientje]

Jeetje Emma, je tuiniert op mijn manier, ik herken 't. De grond zit overal behalve waar het moet zitten.

Heb je veel wijn in huis, giet het anders door de gootsteen als je dat lukt! Desnoods over de zaadjes, bij wijze van symboliek. 't Blijft moeilijk, zeker als je lijf dan ook nog niet meewerkt. Denk aan die tiq-duiveltjes van Houtje, nu kan je ze misschien nog aan, mep ze je huis uit, begraaf ze bij het vogeltje!!!

Het is moeilijk, weet er alles van, heel veel sterkte met je keuze:present:

liefs Verientje

[Houtje]

Tja Emsie

We zijn het allemaal wel eens spuugzat en de mooiste ideeën eindigen vaak in halve nachtmerries..... kijk maar eens wat de Rechter allemaal moet oplossen in Court wat ooit begon in romantisch kant en tule in een koetsje (jèk !!!! dat koetsje dan).

Maar dit horror verhaal past wel vandaag, het is gewoon een instant scenario voor "The Passion of the Plants" ..... het lijdensverhaal van de plantjes..... ach ja 2e Paasdag kan je weer eieren rapen in het Tuincentrum hoor.

En bij zo'n vreselijke rampenfilm (dode vogelskeletten, aarde, begrafenissen, afgestorven planten en een gesloopt lijf) hóórt even een pijnstiller. Aangezien ik weet dat jij geen andere opties hebt, zal ik Persoonlijk Een Perkament per Postuil (Hedwig ff lenen van Harry Potter) Doen Toekomen aan de Oppercactus dat een ww-tje volledig d'accord is.

Laat het een beetje over je heen komen, wil je? Ga op tijd naar bed, kijk niet naar die enge film genoeg Horror voor vandaag, morgen een Nieuwe Dag, Nieuwe Lente, Nieuw Geluid, en in het rijtje kaarsjes vanavond gaat er een extra voor jou aan.

Liefs en knuffels uit Houten

[tapas]

Ik kan het me goed voorstellen Emma, ik zit me hier ook te verbijten.. zouden het de eenzame paasdagen zijn? vol goeie moed begonnen? iets teveel moed? Ik vind het allenzijn altijd het pijnlijkst met dit soort dagen, overal waar je loopt, zie je stelletjes gezinnetjes en fantaseer je misschien toch hoe die gezellig samen bij elkaar zitten... Dan nog door zo'n druk tuincentrum lopen (altijd vermijden met dit soort dagen).. Je eigen paradijsje willen scheppen om uiteindelijk uit te komen op een ravage, omdat het niet wordt zoals je wilt.. en dan dus maar jezelf troosten!

Hier valt de schade nog mee, 2 paaseitjes en een zak lightchips... geen drank.. maar het kost moeite..

sterkte en probeer toch minder te drinken als normaal!

[Dick]

Hi allemaal,

Ik kan al jullie berichten echt niet meer lezen, na 2 dagen afwezigheid is t al te veel!

[verientje]

knip

[verientje]

knip