vrijdag 11 mei

[anjo]

Rvanth,

Je kunt niet de verantwoording voor iedereen op je schouders nemen. je kunt ook proberen of je niet iemands vriend kan zijn, Echter dat kan alleen als je bereid bent zijn zwaktes te accepteren,

[CPAS]

Hoi beste mensen,

Jullie kennen vast allemaal de verhalen van Agatha Christie.
Ik typ hieronder even een stukje over uit "Moord op de Nijl" uit 1937.
Het verhaal is vast bij vele bekend, want dit boek is ook verfilmd geweest met in de hoofdrol Peter Ustinov onder de titel van Death on the Nile.

Quote

Poirot slenterde naar het achterschip. Toen hij langs de volgende hut kwam bleef hij even staan. Hij ving enkele woorden die daar gesproken werden op.
"Ontzettend ondankbaar ... na al wat ik voor je heb gedaan ... geen grein consideratie voor je ongelukkige moeder - geen begrip voor wat ik lijd ..." Poirot's mond verstrakte. Hij klopte aan.
Er volgde een verschrikt zwijgen, toen riep de stem van mrs. Otterbourne: "Wie is daar?"
"Is mademoiselle Rosalie hier?"
Rosalie kwam aan de deur. Poirot schrok van haar uiterlijk. Er waren donkere kringen onder haar ogen en diepe groeven om haar mond.
"Wat is er?" vroeg ze onbeleefd. "Wat wilt u?"
"Het voorrecht u een ogenblik te mogen spreken, mademoiselle. Wilt u even meegaan?"
Haar mond werd meteen strak en gemelijk en ze wierp hem een achterdochtige blik toe.
"Waarom zou ik dat doen?"
"Ik verzoek het u dringend, mademoiselle."
"O, goed dan."
Ze kwam naar buiten en sloot de deur achter zich.
"En?"
Poirot nam haar zacht bij de arm en voerde haar mee naar een eenzaam plekje bij de reling.
Poirot leunde er met zijn ellebogen op. Rosalie bleef strak rechtop staan.
"En?" vroeg ze weer op dezelfde onvriendelijke toon.
Poirot zei langzaam, met zorg zijn woorden kiezend: "Ik zou u enkele vragen kunnen stellen, mademoiselle, maar ik geloof geen ogenblik dat u er op zou willen antwoorden."
"Dan lijkt het tijdverlies het te proberen."
"Mademoiselle, u is gewend uw eigen lasten te dragen. Maar dat kunt u niet té lang blijven doen, dan wordt de spanning te groot."
"Ik weet niet waar u het over heeft," zei Rosalie.
"Ik heb het over feiten, mademoiselle, lelijke feiten. Laten we maar ineens met de waarheid voor de dag komen in één kleine zin: 'Uw moeder drinkt'."
Rosalie antwoordde niet. Haar mond ging open, toen kneep ze haar lippen weer op elkaar. Voor het eerst scheen ze om een antwoord verlegen.
"U hoeft niets te zeggen, mademoiselle. Ik zal wel praten. In Assuan stelde ik al belang in de verhouding tussen u beiden. Ik zag direct dat u, ondanks uw zorgvuldig bestudeerde ondochterlijke opmerkingen, in werkelijkheid hartstochtelijk trachtte iemand te beschermen. Ik wist al gauw wie dat was. Ik wist het lang voor ik uw moeder op een morgen in een kennelijke staat van dronkenschap aantrof. Bovendien kon ik zien dat het bij haar een van die aanvallen van drankzucht betrof, die verreweg het moeilijkst zijn. U heeft er dapper tegen gevochten. Maar zij bezat al de geslepenheid van een dronkaard. Ze slaagde er in een geheime voorraad drank aan te leggen en hield die angstvallig voor u verborgen. Het zou me niet verwonderen als u die bergplaats pas gisteren had ontdekt. En vannacht, toen uw moeder vast sliep, is u met de inhoud van die bergplaats naar de ander kant van het schip geslopen en heeft alles in de Nijl gegooid."
Hij zweeg.
"Heb ik gelijk?" vroeg hij eindelijk.
"Ja, volkomen." Rosalie sprak nu opeens op felle toon. "Ik was een idioot dat ik het niet gezegd heb. Maar ik wilde niet dat iedereen het te weten zou komen, dan zou het de hele boot overgaan. En het leek zo - zo dwaas - ik bedoel - dat ik ..."
Poirot maakte de zin voor haar af.
"Zo dwaas dat u van moord verdacht zou kunnen worden?"
Rosalie knikte.
Toen barstte ze weer uit: "Ik heb zó mijn best gedaan alles geheim te houden ... Het is heus haar schuld niet. Ze was zo ontmoedigd. Haar boeken worden niet meer gekocht, de mensen hebben genoeg van al die goedkope sexuele onzin ... En dat deed haar ontzettend pijn. En daarom begon ze te drinken. Een hele tijd wist ik niet waarom ze zo vreemd was. En toen ik het ontdekte heb ik geprobeerd haar er mee te laten ophouden. Een poosje ging het goed, maar toen was het opeens weer mis en maakte ze vreselijk scènes met iedereen. Het was afschuwelijk." Ze huiverde. "Ik moest altijd op de loer liggen en haar tijdig wegloodsen. En toen begon ze een hekel aan me te krijgen. Ik geloof, dat ze me soms haat."
"Pauvre petite," zei Poirot.
Ze keerde zich heftig naar hem toe.
"U hoeft geen medelijden met me te hebben. Wees niet zo vriendelijk, het is makkelijker als u het niet bent." Ze zuchtte diep. "Ik ben zo moe ... zo dood-doodmoe."
"Dat weet ik," zei Poirot.
"De mensen vinden me een draak. Verwaand en slecht gehumeurd. Ik kan het niet helpen, ik ben vergeten hoe ik aardig moet zijn."
"Dat is wat ik al zei: u heeft uw last te lang alleen gedragen."
Rosalie zei langzaam: "Het is een opluchting er met u over te kunnen praten. U - u is altijd zo vriendelijk tegen me geweest, monsieur Poirot. En ik vrees dat ik u dikwijls heb afgesnauwd."
'La politesse is niet nodig tussen vrienden."
Opeens was de argwaan weer op haar gezicht.
"Gaat u het nu aan iedereen vertellen? Ik denk dat u dat wel zult moeten doen om die verwenste flessen die ik overboord heb gegooid."
"Nee, dat is niet nodig. Vertel me alleen wat ik weten wil. Hoe laat was het? Tien minuten over een?"
"Ja, dat denk ik wel, ik herinner het me niet precies."
"Mademoiselle Van Schuyler heeft u gezien. Heeft u háár gezien?'

Unquote.

[CPAS]

Anjo,


Een verkeerde diagnose omdat de arts oogkleppen ophad, en niet in staat (of niet wilde, hooghartigheid kunnen artsen ook zijn en fouten toegeven is wel het allermoeilijkste) was deze af te zetten om eens verder te kijken.

Ik heb zoiets al eens eerder gezien in mijn leven. Mijn hartsvriendin van de lagere school die mocht niets want ze had iets ernstig aan de nieren, is ook ettelijke malen opgenomen in het ziekenhuis en zelfs geopereerd. Later bleek - toen waren we de middelbare school al voorbij - dat ze eigenlijk niets mankeerde. Toen kon ze eindelijk eens leren fietsen, ook al iets wat ze niet mocht van artsen.

Maar ja, als patiënt zit je er uiteindelijk mee.

Dus nu moet je eerst allerlei medicijnen gaan afbouwen om alles van voor af aan (en nu met de goede diagnose) weer op te bouwen.

En dat in een moeilijke periode.

Ik leef met je mee en wens je veel sterkte en hulp vanuit je omgeving om er mee om te gaan.

[stien]

Anjo, 17 jaar is niet niets, maar nu moet je vóór uit kijken. Probeer het verleden te laten voor wat het is, dat scheelt een hoop onrust in jezelf.
Hartstikke goed dat het klikt met je psych. Nog beter, zo te lezen heb je je ziekte geschiedenis nu duidelijk op een rijtje. Dat wetende kan ook al een stukje onrust bij je wegnemen.
Je weet wat je wilt en onderneemt stappen, dat is een hele goede ontwikkeling.
Al met al toon jij je sterke kanten, zet 'm op!!!

Marieke, ik heb nog steeds niet teruggelezen. Zoals Rudy al zegt houdt ook ik het maar bij vandaag.
Maar wat betreft praten met dronken mensen, daar ben ik het helemaal mee eens.
Hooguit kun je aanhoren daar kunnen alco's rustiger van worden, iets in zich opnemen is al veel moeilijker. Ik herinnerde mij de volgende dag er niets of nauwelijks meer iets van, dus alle moeite is duidelijk dan wel voor de kats z'n viool. Dit om maar bij het muzikale vlak te blijven.

[CPAS]

Marieke,

De titel is The Joy of Movie Music.
Arrangementen voor piano van thema's en scenes uit diverse films. Ben benieuwd.

Eigenlijk wilde ik een ander boek, maar dat is uit de handel. Dat is een boek met bekende liefdesliederen, gedeeltelijk ook uit films. Ik ga proberen het boek te lenen en dan kopieën te maken.

Jij bent dus op hete kolen. En dat met het weekeinde voor de deur, zal wel maandag of dinsdag worden dan voor je ze hebt. Geduld wordt beloond.

't Ja en die man van gisteren, hij had moeten bellen voor hij die fles ging pakken. Volgens mij is dat ook de bedoeling van het belsysteem.

[Francesca]

Corinne,

Bedankt voor die tekst over een terugval. Bij Tactus zeiden ze ongeveer hetzelfde, maar ik was sommige dingen vergeten. Is informatie waar een mens iets aan heeft!

Fran

[CPAS]

Francesca,

Ja, en als ik die nou eind augustus vorig jaar nog paraat in mijn hoofd had gehad, was had ik wellicht niet een zo gigantische terugval gehad, en was het wellicht bij een uitglijer gebleven.
Toen wist ik meteen dat ik het best op het forum kon plaatsen.

[knuffie]

Hoi allemaal,

Iemand hier??

Groetjes van knuffie

[CPAS]

Hoi Knuffie,

Goeie morgen, ik ben hier.

[knuffie]

Hoi rosie en corinne,

Met mij gaat het goed nu, snel afkloppen, hihi!!
Alle onderzoeken en behandelingen zijn achter de rug! Moet me alleen nog in juni laten opereren om m'n galblaas te verwijderen maar daar ga ik nu nog niet teveel aan denken!!

[knuffie]

niemand zin in een praatje? Ik heb het wat moeilijk....Pfff... stomme gremlins!! Tijd geleden dat ik er nog last van had!!

[CPAS]

Knuffie,

Zou ik ook niet doen. Nu eerst even bijkomen.

[CPAS]

Wat willen die gremlins van je vandaag, Knuffie, en waarom zoeken ze je op denk je.

[knuffie]

Pff, ik heb ze lang genegeerd dor alle bijkomende problemen met m'n gezondheid maar door me nu terug goed te voelen komen ze in alle hevigheid terug!! Ik zit me ook nerveus te maken!! Wil ze hier helemaal niet!!! Het is nu sedert 5 januari dat ik ADB ben dus het zou toch zonde zijn, hé!!

[Francesca]

Hoi Knuf,
't Zijn hardnekkige beesten, hé, die gremlins! Ik weet er alles van!
Ik ga zometeen maar eens afwassen en koken (in die volgorde helaas). Dat helpt bij mij altijd.

[knuffie]

Dag Rosie, bedankt voor je aanbod!!

[CPAS]

Wat dacht je Rosie,

Bibelle komt die nooit ophalen. Kun je ze niet laten afmaken.

[knuffie]

Hoi fran,

Goh, je weet het!! Ik heb al gestreken, gepoetst en m'n vaatwasser doet de afwas!! Daarom dacht ik dat het een goed idee zou zijn om even hier wat stoom te komen afblazen!!

[CPAS]

Knuf,

Dat zou zeker zonde zijn, heb je geen lekker sapje in huis? En hou je voor ogen dat je je zoveel beter voelt zonder alco.
Kom op, geef die gremlins de kans niet.
Als je nu die eerste laat staan, dan hebben die gremlins geen plezier aan hun treiterspelletje.

[CPAS]

Knuf,

Ik vond het al zo raar al die dampen die van mijn compu afkomen. Da's jouw stoom.

[Francesca]

Dag Rosie!
Ik heb zelf een afspraak met een bloemkool.

Tandhakken, Knuf! Het gaat vanzelf weer over, al kan het de ene keer langer duren dan de andere keer. Het zou inderdaad zonde zijn na meer dan 4 maanden droog staan!

Fran

[knuffie]

Ja, corinne, grote zonde!!!

Ik heb al 1,5l sap op en zit nu aan het water!!! Ik weet alle voordelen van het ADB zijn heel goed en wil er echt niet aan toe geven, zal het ook niet doen maar kom gewoon wat babbelen om het wat makkelijker te laten passeren, begrijp je?

[CPAS]

Een man komt bij de dokter en zegt: 'Ik hoor maar half."
De dokter wil dat even testen en zegt: 'Wilt u herhalen wat ik nu zeg: 88."
Waarop de man zegt: '44'.

[CPAS]

Snap ik.
Goede gedachte van je.

[knuffie]

@corinne,

@fran
Afspraak met een bloemkool???