Vrijdag 6 juli

[Gem]

Goedemorgen allen,
Weer een heel kort nachtje, maar ik kruip zo nog even terug! Heb tenslotte (gedeeltelijk) de tijd aan mezelf. Nu eerst even het draadje voor vandaag openen!
Iedereen die moet werken vandaag, een plezierige werkdag gewenst. Aan de anderen: maak er een mooie en droge dag van!

groeten

[Sandra]

Goedemorgen allemaal,

Het is voor mij al weekend. Jammer, dat het zo regenachtig buiten is. Maar ik ben droog dus dat scheelt weer.
Het gaat steeds beter met me. Zoals gister schreef wel met af en toe hunkermomenten en Rudy ik heb je advies gevolgd en probeer te achterhalen wat de hunkermomenten veroorzaken en het blijkt toch dat het hoofdzakelijk sterke emoties zijn die ik nog moet verwerken en een plaats moet geven. Maar ik moet je wel aangeven dat na zo'n stilstaan moment mijn hunkering verdwijnt.

Voor allen een prettige en vrolijke dag. Keep smiling

[water]

[Marja]

Goede Morgen,

Weer een dagje verder voor deze starter met stoppen.
Gisteravond druk met klussen en ruimen.
Ik heb ook veel nagedacht over hunkermomenten voor mezelf.

Ik heb ze voormezelf al wel een tijdje duidelijk
1. Emoties (zowel positieve als negatieve)
2. (Over)vermoeidheid
3. Naderende menstruatie (vlak ervoor kon ik wel eens gigantisch drinken)
4. Stress, maar goed het drinken geeft uiteindelijk veel meer stress.
5. Depressieve gevoelens (die zijn voor mij persoonlijk het gevaarlijkst)
6. "Verkeerde" gezelschappen
7. Tegenslagen/teleurstellingen

Ondanks dat ik er veel al over had nagedacht heb ik er heel wat keren toch aan toegegeven. Ik zat vaak in een visueuze cirkel en in een neerwaartse spiraal.

Ik weet dat ik de komende maanden veel belangrijke dingen moet gaan doen. Vaak dacht ik al; Ik ga dit nooit redden als ik zo door ga, maar ik had de moed niet om te stoppen.
Nu heb ik het begin gemaakt en begin wat meer zelfvertrouwen te krijgen.

Ik probeer heel erg goed op te passen dat ik niet, nu ik me wat beter begin te voelen, te veel hooi op mijn vork neem. Ik probeer prioriteiten te stellen met wat eerst te doen en wat kan wachten.

Ben wel bezorgd dat als mijn volgende menstruatie nadert (dat duurt gelukkig nog wel even) dat ik dan in de fout zal gaan.
Ik ben dan gewoon sneller van mijn stuk gebracht.
Tussen verstandig praten en ook verstandig handelen daar zit bij nog wel eens een "gaatje".
Volgende valkuil voor mij is ook wel dat als ik me gezond en sterk voel, dan denk ik, ohh nu kan het wel weer een keertje.
Het meest verstandige wat ik op dit moment gedaan heb is stoppen en dit forum bezoeken.
Groetjes aan iedereen en succes met de dag van vandaag.

[Houtje]

Mooi, goed denkwerk. "Hunkermomenten" die houd ik er in. Ik sluit me aan bij Marja, emoties, moe, menstruatie, stress, depressiviteit, tegenslag en teleurstellinge: voor mij valt daar ook onder: verwachten dat je je beter/happier/prettiger voelt dan je in werkelijkheid doet, dus teleurstelling. Want ook teleurstelling in het leven, in mensen e.d. is een grote Hunker-faktor.

Bedankt Marja !!!

[tapas]

marja, je verhaal is zo herkenbaar, voor mij zijn dat ook de redenen om te drinken. Hoewel er ook positieve drinkmomenten waren, gewoon gezellig met elkaar en veel lol hebben.. of houd ik mezelf dan voor de gek? want als je nuchter tussen die lolmakers zit is het eigenlijk helemaal niet zo lollig maar vooral erg luidruchtig en schreeuwerig.

wat je menstruatie betreft, je weet dat het er aan zit te komen dus probeer vast iets te verzinnen, bewaar wat extra klusjes voor die tijd hihi. Keukenkastjes uitruimen ofzo!

Ik ben zenuwachtig, moet vandaag eerst zometeen naar een klant voor drukwerk voor een conferentie, Dat is niet eng hoor... maar vooral vanmiddag is spannend, dan moet ik naar Amstelveen met de bus en ik houd niet van het openbaar vervoer. In Amstelveen ga ik naar een optometrist om mijn ogen te laten onderzoeken voor ooglaseren. Ik heb gespaard en een bedrag opzij gezet om in Istanbul mijn ogen te kunnen laten laseren, maar weet nog niet of ik dat echt wel wil. Het onderzoek van vanmiddag is een eerste stap en verplicht me nog tot niks. Behalve dan dat ik daarna voor de keuze sta om te laseren of niet.

Misschien is het ook gewoon dat ik bang ben voor het reizen, ergens heen moeten waar ik het niet ken, ben daar geen held in, te ver van huis voel ik me niet altijd even veilig, raar he! en dan gaat het niet om de reis naar Istanbul...Istanbul zie ik niet tegenop maar Amstelveen wel , terwijl het maar een half uur reizen is hihi... soms zit een mens raar in elkaar!

Nou, ik ga douchen en me aankleden, warme trui aan want het weer is bar en boos!

[Twan]

Enkele buien en veel wind.

De bewolking overheerst en verspreid over het land vallen enkele buien. Vooral vanmiddag mogelijk met (zware) windstoten tot maximaal 85 km/uur. Er komen enkele opklaringen voor en de temperatuur is dan zo'n 18 graden. De wind komt uit zuidwest tot west en is boven land matig tot vrij krachtig, maar aan de kust en op het IJsselmeer hard en in het zuidwestelijk kustgebied af en toe stormachtig. Zaterdag zijn er 's nachts opklaringen en kunnen er met name in het noorden enkele buien voorkomen. Overdag komt de zon af en toe te voorschijn, maar er is nog steeds kans op een bui. De minimumtemperatuur komt uit op omstreeks 13 graden en de middagtemperatuur wordt ongeveer 18 graden. De westen- tot zuidwestenwind is matig, aan de kust vrij krachtig tot krachtig.

[tapas]

he, waarom wordt ik nou steeds niet vrolijk van het weer!!
bahbahbah!

[Rudy]

De hunkering naar en de schoenveter...

Daar over nadenkend was de hunkering naar alcohol voor mij eigenlijk vragen om een beetje aandacht, een steun in de rug, een arm om de schouder.
De zoektocht naar iemand die ik kon vertrouwen, een plekje voor mezelf waar ik mij thuis kon voelen, veiligheid.
Op zoek naar rust in mijn hoofd en innerlijke rust.

Ik heb gevonden wat ik zocht en het verwerkingsproces is steeds niet ten einde.

Ik ben tot de conclusie gekomen dat het werkelijke leven zit in allerlei kleine dingen die ik vroeger onbelangrijk vond en waarom ik nooit ergens bij stil stond.
Ik rende als een gek met oogkleppen op door de wijde wereld.
In het buitenland werd ik de vliegende Hollander genoemd.
Dat zegt genoeg van mij, mijn koffers waren nooit helemaal uitgepakt.
Bij de minst of geringste tegenslag sloeg ik met een rotsmoes weer op de vlucht.
Ik nam nooit afscheid..dat was me te emotioneel.
Ik nam maar liever een borrel.

In mijn situatie is nadat ik ben gestopt met drinken door grote emotionele omslagen veel verandert in mijn voordeel.

Maar de laatste tijd wordt ik geplaagd door de dwangmatige manier waarop ik met kleine dingen in mijn leven omga.
Ik heb ondervonden dat niet alles van vroeger verandert ,kan, of hoeft te worden maar wel als je er last van hebt.
Als de gemoedsrust zodanig wordt verstoord dat mijn nuchterheid in gevaar komt kijk ik naar wat die onrust veroorzaakt.

De schoenveter ...

Gistermorgen, voordat ik naar de groep zou gaan, brak mijn schoenveter.
De adem stokte in mijn keel en koortsachtig ben ik op zoek gegaan naar nieuwe veters.
Geen veters en ook het verlengen van de veter lukte niet.
Paniek en het is blijkbaar voor mij ondraaglijk een paar schoenen te zien staan die niet compleet zijn.
Op dat moment komt niet in mij op dat ik tien paar andere schoenen heb om aan te trekken.
Nee die ENE veter wordt een obsessie.
De hele morgen heb ik met die schoenveter in gedachte gelopen en het flitste maar in mijn hoofd dat ik bij de eerst de beste zaak of schoenmaker veters moest kopen.
Die dwanggedachte is niet eerder over of de schoen moet compleet zijn.

Ik heb last van dat gedrag dat diep is ingesleten en nu na 40 jaar nog diepe sporen achter laat.

Alles heeft bij mij een plaats, sleutel van de auto in de rechterzak, van de voordeur in de linkerzak.
Ga zo maar door en als deze voorwerpen niet op MIJN plaats liggen sla ik in paniek.

God zij dank maak ik de ander zoals vroeger niet meer verantwoordelijk voor mijn handicap..
Maar deze handicap de dwangmatige gedachte veroorzaakt veel onnodige onrust per dag.

Dus ik ga de komende tijd letten op dwangmatig gedachten.

Stoppertjes maak er vandaag een mooie dag van en laat vooral de eerste staan..

Rudy

[Rudy]

Tapas ik ken je niet anders of je bent aan het verbouwen.
Toen ik voor het eerts wat van je las hier op adb ging het over de schuifdeuren die vernieuwd moesten worden..
Nou zulke dingen als verbouwen veroorzaken bij mij veel onrust omdat ik blijkbaar niet tegen rommel kan.

Ja een mens zit raar in elkaar...


Dat angstige gevoel voordat ik op reis ging herken ik.
Bij mij kwam dat omdat ik geen plan maakte.
Ik deed maar wat, keek voor ik vertrok op de landkaart en kon dat wel onthouden dacht ik.
Niet dus en daar komt bij dat ik me absoluut niet kan orienteren.
Ik moet ergens tien keer zijn geweest voordat ik ineen keer goed rij.

Maar door een goed plan te maken en de route duidelijk op te schrijven is mijn angst verkeerd te rijden over gegaan.

Met een vliegtuig vliegen naar Turkije is geen probleem want ik hoef zelf niet te vliegen en durf dat na enige aarzeling wel toevertrouwen aan mensen die dat dagelijks doen.

Rudy

[Rudy]

Het weer heeft op veel mensen een negatieve invloed.

Ik vind ook dat er de laatste tijd veel te veel aandacht wordt besteed aan het weer.
(Niets ten nadele van jou dagelijkse weerbericht Twan, je leest het of niet das een keuze die ieder voor zich zelf maakt)

Je kan de tv niet aanzetten of er staat iemand over het weer te lullen of te koken.

Vroeger raakte ik ook beinvloed door de weersomstandigheden en de weerberichten op langer termijn doen daar dikwijls een negatief schepje bovenop.

Maar tegenwoordig trek ik er gewoon op uit.
Een jas meer of minder maakt niet uit en tusssen de buien door een terrasje pakken heeft ook zijn charmes.
Eenmaal buiten valt het meestal best wel mee.

Geniet ook als het giet

Rudy....

[Rudy]

Duidelijk Marja ik denk voor velen herkenbaar en een goed voorbeeld van zelfonderzoek.
Pak niet alle problemen tegelijk aan.
Eenmaal gestopt met drinken is tijd niet meer belangrijk.

Veel sterkte toegewenst.

Rudy

[anjo]

Hier spuit elf,

Ik weet ik ben niet meer vaak op het forum. Ik woon nu in een huis met pubers en ik heb geen toegang tot het forum.
Gisteren is voor mij de bodem eruit gevallen. mijn beste vriendin heeft ook kanker. UItzaaingen die haar kreupelen. mensen sterven niet aan de primeaire kanker maar aan de uitzaaingen.
IK ben boos en wil met dingen gooien. Wie denkt hij wel dat hij is dat hij mij maar dingen blijft sturen.
Ik ben zoooooooo boos. En van die zelfde iets moet ik verwachten dat hij mij helpt?

ziza, vertel me iets maar niets met een hogere macht. IK ben anti hogere macht op het moment.
Dit is niet meer normaal. Ik heb ouders en schoonouders waarvan je van denkt okay. Maar neem niet al mijn vriendinnen weg, te jong .Dus die grijze man zit op zijn wolk en ligt dubbel. Natuurlijk neemt hij dan ook de oudere weg. Waarom niet?

IK ben boos, denk je dat dit niet zou gebeuren als ik een voorbeeldig burger was. Tuurlijk wel.

Anjo

[Marja]

Ja, dat heb ik ook wel, heb nu een Tomtom in mijn auto, ideaal! geen stres meer over verkeerd rijden.
Openbaar vervoer vind ik ook vervelend, de bekende stukjes vindt ik geen punt, maar zo als Tapas al zegt; "ergens" heen moeten waar je niet bekend bent.
Iedereen om je heen lijkt te weten waar die moet zijn behalve ik.

Bovendien als ik op een groot station loop waar het druk is, ik moet het goede spoor zien te vinden,de tijd en de aansluiting, dan krijg ik altijd een soort "eenzaam" gevoel over me. Zoveel mensen en ik alleen hier zoiets voel ik dan.

Wat een beetje helpt is om te denken: het moet nu eenmaal gebeuren en als het klusje geklaard is dan heb ik mijn horizon weer een stukje verbreedt.

Ben je ergens voor het eerst dan ben je alllerter en waakzamer wat weer zo vermoeiend kan zijn

Een smsje sturen vanuit de bus of de trein naar een bekende is ook wel een beetje troostend.
Succes Tapas vanmiddag, je komt er heus wel en je komt wel weer thuis.

Ik ben ook niet gek op dat soort uitstapjes.

[Marja]

Anjo, dat zijn klappen die je nu krijgt, heel veel sterkte en wijsheid de komende tijd.
Over hogere machten?

Daar geloof ik helemaal niet in, nooit gedaan ook.
Met respect voor de mensen die wel "ergens" in geloven.
Dingen gebeuren in mijn optiek omdat ze gewoon gebeuren, voor een deel heb je het zelf in de hand het andere deel is geluk of pech of toeval.

Ergens in mijn achterhoofd is er wel iets dat hoopt: Mocht ik er niet meer zijn, kan ik misschien nog naar "beneden kijken", om te zien hoe het mijn kinderen vergaat in hun leven.
Maar stel dat het ze slecht vergaat?
Maar godsdiensten nee voor mij niet, geen enkele

[Rudy]

Sandra, zo gauw je de emotie onder ogen durft te zien en bespreekbaar maken verdwijnen op den lange duur de hunkermomenten.

Het feit dat ik me vroeger niet compleet voelde kwam omdat ik voorbij ging aan de emotie.

Een voorbeeld ...gisteren ontmoette ik een kindje dat tegen de vader zei...papa ik ben bang...
Stel je niet zo aan , je hoeft niet bang te zijn.........zei de vader.

En dat vind ik nou een typisch voorbeeld van de emotie van het kind niet serieus nemen.
Je kind niet serieus nemen.

Dit voorbeeld beantwoord de manier ik ben opgevoed.

Ik moest niet zeuren als ik aanhankelijk werd of een knuffel wilde, werd weggestuurd als opstandig was en uitgelachen als ik verdrietig was.
Mijn angsten werden niet begrenst...

al deze tegenstrijdige berichten hebben me op het verkeerde been gezet en op later leeftijd kon ik de emotie niet bespreekbaar maken, ik had dat nooit geleerd.
Ik was er bang voor geworden, ik stond er alleen voor.

Ik ben door al deze ontstane verwarring gaan drinken.
Ik heb dat 40 jaar volgehouden en het heeft me bloed zweet en tranen gekost om opnieuw te leren vragen wat ik nodig had...

De angst voor het antwoord van vroeger viel in de praktijk best wel mee.

Sterkte gewenst,

Rudy

[Marja]

Ja Rudy, een hoop mensen van onze leeftijd zijn op deze manier aangepakt.

Ik weet nog dat ik als tiener in mijn bed lag te huilen vanwege liefdesverdriet,
De reactie van mijn moeder (vanachter de deur): "Als je maar geen zelfmoord pleegt".
Gatver wat een foutte reactie.
Ik ben dus ook wel een persoon geworden die nooit huilt.

De enige keren waren als ik uiteraard tottall loss van de drank alleen 's nachts op de bank zat. Dan zag je het 3 dagen later nog aan mijn gezicht.

Ben nu wat minder angstig om te huilen, maar het blijft altijd wel moeilijk.
Ik vind het altijd heel knap als ik mensen een traantje zie laten, "gecontroleerd" zeg maar, dan uit je je emoties tenminste.

Ik ga nu douchen en eten met de kids ben er straks nogwel
We gaan wel diep hé vanmorgen.....

[Gem]

Goedemorgen,
Tapas, Marja en Rudy, dank jullie wel voor je bijdrage deze ochtend. Hoe herkenbaar!
Ik moet voor mijn behandeling de hunkermomenten op een rij zetten, met positieve en negatieve effechten, hoe ik me lichamelijk en geestelijk voel. Ik was al een eind op weg, maar dit zet even de puntjes voor mij op de I.
De rode draad voor mij is ontspanning zoeken in de drank. Als ik blij ben of verdrietig, me alleen voel, moe ben enzovoorts. Een borrel maakt dat het allemaal wat minder heftig wordt, zodat ik me beter kan ontspannen. Ik had allerlei redenen om te gaan drinken, maar allemaal komen ze op hetzelfde uit:
ik kan niet overweg met mijn emoties en dus verdronk ik ze letterlijk en figuurlijk.
Ik geloof niet in een god, maar ik geloof ook niet in het toeval.
Op het moment gebeurt er zoveel in mijn leven, staat alles zo op zijn kop, dat ik het gevoel heb dat ik NU een aantal lessen moet leren, waarvoor ik al veel te lang ben weggelopen. Dat gaat dus niet op een zachtzinnige manier, want ik heb blijkbaar de eerdere "hints'niet begrepen of wilde ze niet zien, nee ik word er nu met mijn haren bijgesleept en het word door mijn strot geduwd.
Ik word daar niet blij van, zelfs opstandig, maar ik geloof er wel in. Alleen zou het prettiger zijn als dingen gedoseerd werden toegediend en niet in 1 x.

Toch heb ik het gevoel op de juiste weg te zijn. Ik heb me voorgenomen om alles zoveeel mogelijk onder ogen te zien. Dat ik nuchter ben, maakt dat ik het nu kan verwerken of althans met de verwerking een begin kan maken. Doodeng, want ik vermoed dat dit alles wel het topje van de ijsberg kan zijn.
Ik heb dit teveel in mijn omgeving zien gebeuren, als mensen met zichzelf aan de slag gingen en het ene was opgelost of verwerkt, dan diende het volgende zich aan.
Ik ben er niet blij mee, maar heb wel het gevoel dat dit noodzakelijk voor mij is.

Zo dat was een heel verhaal voor mijn doen.
Ga zo fijn äards"boodschappen doen, de was en aallerlei andere klusjes. Hoop later vandaag hier weer te komen.

Groeten,

[Mies]

Hallo Allemaal.
Hunker momenten, en wat is de oorzaak,wat zetten jullie het allemaal goed op een rijtje.En o wat een strijd is het voor ons allemaal.Het verbaasd me hoeveel dingen hetzelfde worden ervaren.
@ Marja ik vind het ontzettend knap wat jij in 5 dagen al doet.
@gemotiveerd,ik begrijp dat het nu even moeilijker gaat,ik leef met je mee
@Twan,alweer een weerberichtje......wordt het dan nooit zomer
@tapas,succes op je reisje,een hele stap ooglaseren in Istanbul.......
@rvanth,dat dwangmatige herken ik erg goed.Als bepaalde dingen niet volgens mijn idee lopen voelt het niet goed> niet veilig,ik heb geen rust.Ik heb wel eens gehoord dat dat met je jeugd te maken heeft,in de eerste periode dat je je hoort te hechten aan je ouders.In een trubbelig gezin is dat hechten niet hele maal goed gegaan en ik denk dat mij dat een makkelijke prooi voor alcohol heeft gemaakt.
@ Anjo,ik heb in maart een vriendin van net 50 verloren(we waren 30 jaar bevriend) en giisteren is mijn andere vriendin geopereerd aan borstkanker.......waarom.......Ik begrijp dat je boos bent.Praat of schrijf erover zodat je een uitlaat klep hebt
@marieke ook een fijne dag,en fijn hoe het gisteren op je koor is gegaan.
Sterkte allemaal vandaag MIes

[CPAS]

Lieve Marieke,

Wat let je om vandaag nog de tandarts te bellen om een afspraak te maken, zeker omdat je het nu al begint te voelen en dat met het weekeinde voor de deur.
Doen hoor.

[CPAS]

Dames,

Wat herken ik veel. Jullie ervaringen en belevingen van nu komen aardig overeen met de ervaringen en belevingen die ik hier had in de eerste en tweede maand van stoppen.


Heren,

Jullie ervaringen en belevingen herken ik ook, maar ja jullie hebben de mazzel geen last te hebben van PMS en de ongesteldheid zelve.


Ik prijs mij gelukkig met mijn "makkelijke" pubers.

QUOTE
Misschien is het ook gewoon dat ik bang ben voor het reizen, ergens heen moeten waar ik het niet ken, ben daar geen held in, te ver van huis voel ik me niet altijd even veilig, raar he! en dan gaat het niet om de reis naar Istanbul...Istanbul zie ik niet tegenop maar Amstelveen wel , terwijl het maar een half uur reizen is hihi... soms zit een mens raar in elkaar!
QUOTE
Tapas, je zegt het: het reizen als je zelf de weg moet vinden en het reizen wat een ander voor je doet.
Je kunt het ook leven en geleefd worden noemen.


Rudy, die veter is inderdaad en staaltje van obsessiviteit. Als je geen reserveveters hebt, of andere schoenen moet je een oplossing vinden, maar als nog andere veters en/of schoenen voorradig zijn, kun je beter een van deze zoeken. Het is inderdaad goed om zo een situatie eens van een afstand te bekijken.


Anjo, Kanker is en blijft een nare ziekte. Tot hiertoe heb ik nog niemand uit mijn familie of vriendenkring aan deze ziekte verloren, maar helaas zit dat er aan te komen. Bij een zwager van mij is al jaren ziek en men kon de oorzaak van zijn klachten maar niet vinden tot ongeveer een maand geleden longkanker met uitzaaiingen werd geconstateerd. Hij heeft volgens de prognoses hooguit 6 maanden inclusief chemokuur. Dit soort berichten sterkt mij ook steeds in mijn atheïsme.
Ik wens jou nog steeds heel veel sterkte, vooral op emotioneel vlak. Ik zou zo wel een arm om je heen willen leggen.


In je jeugd niet getroost worden en begrip krijgen als je bang bent voor iets onbestemds. Het lijkt me vreselijk. Mijn moeder was en is nog steeds bang voor het donker, zij kon daarom goed begrip opbrengen voor onze ongefundeerde angsten, zonder deze te voeden.


Ik wens iedereen een fijne ADB dag met een minimum aan hunkergedachten.

[CPAS]

Hoi mensen,

Ik kan nog melden dat ik uitgenodigd ben om dinsdagochtend een paar uurtjes mee te lopen bij het bedrijf waar ik eergisteren een sollicitatiegesprek had.

Dat geeft een mens weer hoop.

Ik heb trouwens de indruk dat ik hier tegen mezelf zit te praten.

[Gem]

Nee hoor Corinne, ik ben er weer even.
als ik plots ben verdwenen is mijn psych er, maar even nog niet want ze zit in de file.
Gefeliciteerd met je tweede uitnodiging!!!!Ik hoop van harte dat het wat mag worden, maar in ieder geval geeft het de burger moed, omdat je al uitkozen bent voor de tweede ronde!

Groeten

[Gem]

Trouwens wat een verschil in beleving, bijna twee of bijna drie maanden alcoholvrij! Hier houd ik me maar aan vast, dat het op ieder moment beter kan gaan.

Mies,
ik klink wel somber, maar het gaat wel redelijk met me hoor! Ik ben gewoon goed over alles aan het nadenken. Hoe ik verder wil en hoe ik uit deze periode wil komen. Het vergt moed om alles tegemoet te treden en die moed is de ene keer wat groter dan de andere keer.

Aangepast: Miep moest Mies zijn, sorry

[CPAS]

De psych in de file, hoe zou ze dat ervaren, als doorsnee automobilist of zou ze haar gedrag en dat van de haar omringende automobilisten analyseren?

Het is goed om nuchter alles te overdenken en er dan wat mee te doen. Idd. denk ik anders over het moment dat ik over enige dagen 3 maanden alcoholvrij ben dan een maand geleden over 2 maanden adb. Ik voel me gewoon sterker dan toen. En zoals jij ben in nog steeds zeer gemotiveerd.