Zooooooooo moe

[cupofwondering]

Dag allemaal,

Ik ben vandaag 17 dagen drankloos. De Refusal blijkt een goede stok achter de deur. Ik denk weinig aan drank al voel ik me soms 's avonds wat leeg en ik heb ook mnder trekmomenten dan ik vrewachtte. Het vervelend is dat alles in mijn leve nu grijs lijkt, alsof mijn verkering uit is. Wat me het mest hindert is dat ik zo ontzettend moet ben. ik slaap 9 uur per nacht maar het lijkt niet te helpen. Weet iemand of dat door de Refusal komt? En gaat dat weer over? Ik maak me daar zorgen over omdat ik 3 hele hectische werkweken voor de boeg heb. Graag hoor ik van jullie.
Dank & groet,

j

[Cacao]

Hoi COW,

Goed van je, 17 dagen al!
De vermoeidheid is bekend, is bij jou waarschijnlijk een combi van ontwenning en refusal, dat geeft als bijwerking vooral de 1ste 2 weken vermoeidheid.
Voor zover je kunt: probeer er maar aan toe te geven, kun je in ieder geval dit weekend doen?

Verder is het hier gebruikelijk, dat je op het draadje van vandaag je verhaal doet, anders wordt het zo verwarrend, als iedereen een nieuwe topic opent, geeft niet, konje niet weten, maar ik hoop je op het draadje van vandaag nog te zien.

Sterkte!

[Kaia]

Hoi Cupofwondering,

Gefeliciteerd met je 17 dagen puurheid en vrijheid, geweldig, Cupofbewondering!!!

Zo herkenbaar, het grijze lege gevoel en de moeheid.
Ik kon me altijd zo goed vermaken, me myself & wine, en dan was het altijd een feestje, en ging ik ging ook veel meer uit, want was de drank in de Kaia, dan was het overal een feestje. Nu moet ik het 'feestje' zelf maken, en dat is eenzaam en op het eerste gezicht saai.
De verkering is inderdaad uit, je hebt het uitgemaakt met de drank, en daarmee ook met het hele leven daaromheen. Je opnieuw verhouden tot een leven zonder roes, je leren vermaken zonder dat dat drankgevoel het voor je doet en jezelf opnieuw leren kennen, want met de drank was zo vertrouwd (maar ook zo wazig en onecht).
Resetten, en dan van de bodem af alles opnieuw opbouwen. Dat kost energie en frustreert soms, maar bij mij overheerst het gevoel van niet meer daar willen zijn waar ik was.
Ik weet niet of de refusal het erger maakt, maar ik heb het dus ook zonder. Ik denk dat we even moeten doorzetten, het de tijd moeten geven die er blijkbaar voor nodig is. Ik zit nu op dag 56, en het is echt al heel veel beter!
Ik zit nu ook in een heel drukke periode op m'n werk, en probeer m'n energie te halen uit de gedachte dat ik heel constructief met mezelf bezig ben. Ik slaap veel, ik sport en ik eet gezond en ik confronteer mezelf met m'n emoties. Ik ben dus nog erg met mezelf bezig, wil me asap weer op m'n sociale wereld storten, voel me nu vaak te moe maar denk ook dat ik daar juist extra energie van krijg.
Geef jezelf maar even die nachtrust, en realiseer je dat je die hectische weken sowieso heel veel beter aan zal kunnen omdat je hoofd nuchter is, ook al is het moe en wiebelig. Geen zorgen maken, als je zo sterk kan zijn dat je 17 dagen jezelf onder controle hebt, ga je die 3 hectische weken ook onder controle hebben. En zet er een verwenmoment voor jezelf tegenover, dan vliegt de tijd en komt het fijne steeds dichterbij! Laat je niet gek maken door storende gedachten, het grijze wordt met de tijd weer kleurrijker en de energie zal beter dan ooit terugkeren en je bent hartstikke goed met jezelf bezig en dat is alles wat er op dit moment telt!

Liefs, Kaia.