dinsdag 23 september 2008

[stien]

Marjo, scrollen ligt niet zo in mijn aard.

Tapas, wat kun jij dat goed verwoorden.
Mag ik mij dan bij deze hier bij aansluiten?

Gem, niet leuk, sterkte er mee!
Wel fijn dat je man mee gaat met je.

[tapas]

Het is inderdaad stil.
Hier ben ik even lekker snel naar de kapper geweest, ideaal, een kleine buurtkapster om de hoek en binnen een kwartier weer thuis. Nu lekker met mijn haar in de verf en ondertussen rommelen, heerlijk rommelen, heerlijk geen verplichtingen, alleen de rommel in huis wegwerken! was ik wel aan toe!
vanaf vandaag zijn de avonden weer hoofdzakelijk voor mezelf! Ben blij dat ik alle avonden buitenshuis en ook eenmaal weer thuis geen behoefte aan drank gehad heb, gisteren kwamen er continue grote bladen met rosé, wijn en bier voorbij maar geen moment heb ik gedacht dat ik er eentje moest nemen, sterker nog, Ik kan me juist beter handhaven in dit soort gezelschappen (bobo's enzo) door niet te drinken.

Leven zonder alcohol bevalt me goed, beter dan met alcohol!

[Houtje]

Zo, ben ik ook weer "in da house".

Ja Tapas, dat was, het : omzien in mildheid. We kunnen ons wel pijnigen met schuldgevoelens maar het helpt niet, toen hebben we toch die kreet bedacht?

Door het verhaal van Marjo (het wegdrinken van al die pijn en nare gevoelens) wordt mijn "waarom-drink-ik-niet motivatie weer geactiveerd.

Waarom drink ik niet? Ik liep langs de Gall & Gall daarnet en had helemaal NIET zoiets van "ik zou wel willen" ten eerste is het mijn tijd van de dag niet (nooit overdag gedronken eigenlijk, in sommige uitschiet-gevallen alleen) ten tweede: zijn we niet allemaal hartstikke goed bezig onze emoties het hoofd te bieden zónder alcohol? En is dat waarom deze plek zo belangrijk is, omdat je hier alles kwijt "mag". Goed, voor mij heeft het forum die funktie maar sommigen onder ons hebben daar moeite mee.

Geeft niet.

Volgende ding to do !!!!

[An]

Blacky: jij huppelde vanmorgen gezellig hier het forum binnen!

Karinneke: lang niet meer gezien hier.

Hanneke: proficiat met je beslissing En je scriptie. Heb je al een cijfer?

Houtje: wat beter vandaag hoop ik?

Albertina: ben benieuwd hoe je werkdag was vandaag....

Marjo: ja accepteren dat ..... etc. Dat alleen al geeft vrijheid. En ik denk dat het berichtje van Stien juist 'het niet accepteren' weer oprakelde. Pak je weer op en luister naar je diepste binnenste. Zeg tegen jezelf dat het is zoals het is en dat dit het beste voor jou is. Ik vind je een lief en krachtig mens, ook al zal je dat zelf niet denken.

Stien: ja soms is het juist goed om te gaan werken en soms juist helemaal niet.
Ik heb onderhand ondervonden dat het heel moeilijk te zeggen is wat wel of niet goed is.
Afgelopen jaar had ik gewoon een paar maanden niet buiten de deur hoeven te werken. Binnen de deur zowiezo genoeg te doen, maarja, soms heb je geen keuze. Ik heb geluk gehad dat ik niet ziek ben geworden, maar ik zat er dichtbij.

Anjo: tja een bank schoonmaken??? Ah ... dacht ik al, Houtje heeft altijd raad.

Water: ik was vorige week naar een begrafenis. Altijd zwaar. Dus sterkte voor vandaag.

Tapas: mooi wat je schrijft naar Marjo.

Pippi: ALLE toetsen kan je tegenwoordig op internet oefenen!
Ja lekker kacheltje aan! Ik zit er ook voor en lekker bij kapper geweest.

[Sammy]

Zo, Marjo, dat is een hele geschiedenis. Ik neem mijn petje voor je af wat je nu al allemaal bereikt hebt.

Pippi, zo,n toest is toch bedoeld om te kijken naar welk vervolgonderwijs je kind kan?
Als je gaat oefenen en ze scoort hierdoor hoger, zal ze dan niet vastlopen op haar nieuwe school??

[CPAS]

Goeie middag medemensen,

Scrollen maar, dit is gewoon niet alcoholgerelateerd, omdat ik niet meer ga drinken in zulke situaties.

Vannacht weer bar slecht geslapen en met een beroerde kop opgestaan. Ik had echt heel veel moeite om op mijn werk op gang te komen. Dat maakte dat ik ineens geen zin meer had in het functioneringsgesprek. Het was trouwens een heel prettig functioneringsgesprek. Ik ben zowat de hemel in geprezen. O.a. omdat ik zeg wanneer ik denk dat ik iets er niet bij kan hebben. Dus nu kan ik het geloven wat men zegt: NEE ZEGGEN MAG EN IS ZELFS GOED. Er was maar één maar (en die gold niet alleen mij) en die had ik al aangekaart. Daar hebben we meteen ook al een oplossing voor bedacht. We hebben het ook over toekomst en verwachtingen gehad. Voorlopig geen uitbreiding van uren. Van mijn kant niet wenselijk, omdat dit jaar nog heel bewogen zal zijn. Ik heb het daarbij alleen over de kinderen gehad. De rest hoeven ze niet te weten. Ik ga ook nog 2 weken aaneengesloten vrij nemen in oktober.
Thuisgekomen heb ik geluncht en ben gaan liggen en wat geslapen. Dan nog wat aangerommeld en gelezen.
Zoon zit nu het avondmaal te bereiden.

[An]

Corinne: dat heb je mooi gedaan vandaag. Toch valt me op dat je weinig emotie toont. Of dat de laatste tijd zo is weet ik niet maar het valt me nu wel al een tijdje op. Ik zal er wel helemaal naast zitten, bedenk dan dat ik je niet zie en alleen het geschreven woord voor me heb. Lukt het je wel allemaal?

Ik zelf balanceer op een randje van het gaat 'weer vanzelf, het gaat niet vanzelf'. Moeilijk om uit te leggen. Ik werk dus met lijstjes zodat ik structuur creeer voor mezelf. Als ik dit niet doe dan wordt het een chaos en doe tien dingen tegelijk. Kan me niet herinneren dat ik dit eerder had.
Lijstjes dus. Maar dan krijg ik dat lijstje niet af en heb daar weer geen goed gevoel bij. Morgen verder. En bijmezelf denken: 'ik mag traag zijn, lui, onhandig, chaotisch, ALLES als ik maar niet drink'. Dus ik wil alleen maar zeggen dat de drank mijn kop nog niet uit is en daar baal ik toch wel van.
Tegelijkertijd besef ik dat het leven een stuk aangenamer is geworden.

[blacky]

zo blacky is ook weer in la suya casa, al een poosje
heerlijk gewerkt en was blij dat the lady of the jhouse er eens was , nadien naar mijn psygologe geweest en goed van mij af kunnen praten waar ik al een poosje mee rondloop , schat van een mens
bij thuiskomst uurtje geskypt met een vriendin , het rare was dat terwijl ik adb nog niet gelezen had ons gespek ging over dat stukje verleden waar ik soms onder lijdt .
anjo ik ben nog niet weg naar spanje hoor
en nu ga ik aan mijn eten beginnn , pellepatat met steakkie en gegrilde tomaten en heerlijk eten op het ritme van mooie muziek
wens jullie allemaal een fijne nuchtere avond toe

[Mai]

Hoi!

Weet niet waarom ik het vanochtend ging vertellen. Ik had niet gedacht er ooit nog weer zo in te stranden, die emoties van vroeger. Kon het op dat moment nergens anders kwijt, en wilde dat juist wel omdat ik wist dat het de paniekaanval zou verminderen.

Ik heb héél veel gehad aan jullie lieve reacties. Ze deden me van binnen gloeien!
Ze konden me ook laten zien dat ik op de goede weg ben, nog steeds. En gewoon zo door moet gaan..

In mildheid achterom kijken. Ja, ik was hem ook even kwijt.
Dat lukte me ook steeds beter moet ik zeggen, de laatste tijd.

Nadat ik een halve oxazepam had genomen en hier had geschreven, ging het beter. Ik heb de computer afgesloten omdat ik even niet de moed had, te reageren.

Ben op een stoel gaan zitten en heb de slofjes van dochter genaaid. Ben daar zo'n anderhalf à 2 uren mee bezig geweest (ben niet zo'n goeie naaister haha). Maar goed, het hielp. Heb er nog wel veel aan gedacht. Maar op een manier die voor mijzelf beter te hanteren was.
Verder lekker gelopen met de hond. Zelfs nog naar de winkel geweest en eten gekookt.
De kinderen had ik lekker aan het schilderen "gezet"...

Klaas begrijpt nu de paniekaanval, omdat ik het beter uitleg. Hij kan er alleen niet zoveel mee. Heeft het ook al zo vaak gehoord natuurlijk. Ik doe wat me op dat moment het beste lijkt. Vandaag was dat rust, maar niet helemaal lam. Gelukkig!

Ook al was het niet helemaal de bedoeling, dank jullie wel dat ik het hier kwijt kon. En jullie mooie en lieve berichten daarop.


Albertina, ik hoop dat je een goede werkdag hebt gehad. Dat gun ik je echt!

Gem, ik vind het heel erg naar voor je, dat het niet goed gaat met je werk. Ik hoop voor je dat daar verandering in zal komen!

Stien, bedankt! Dit zou er tóch weer eens uitkomen. En nu kan ik daar dankzij jullie toch weer iets anders mee omgaan!

voor allemaal!

[An]

Marjo: ik denk wel dat ik je snap. Ik had dat van de week ook aan de hand en kon nergens terecht en normaal zeg je het tegen niemand. En dan gooi je het op het forum en dan doet het je enorm veel als je reacties krijgt. Zoiets. Ik ben juist daardoor er weer bovenop gekomen. Heel bijzonder hoor.
Rot die paniekreacties, maar ik heb ze ook nog steeds. Het gaat door heel mijn lijf heen. Terwijl ik toch al zo lang niet meer drink. Ik merk ook dat er nog veel oud zeer zit. Mezelf of door een ander aangedaan. We zullen geduld moeten hebben.

[Har]

Sorry, hoor. Komt weer een epistel.
Deze keer wel anders dan de vorige keren.

Ik ben nu eenmaal geen overwinnaar, vooral als dat kind in mij aan het zeuren is.
De afgelopen dagen heb ik me letterlijk klein gevoeld, kon ik me voorheen nog daaruit l2llen (want ik "snap" immers wat ik moet doen en heb dat ook vaak gedaan om uit de zoveelste put te komen) dat is nu dus definitief over, want ik doe helemaal niets meer.
Geef me alleen nog maar over aan films kijken en op de bank hangen, kan geen hap meer naar binnen krijgen maar vul dat wel aan met drank, lekker makkelijk. Zou een kind ook doen, want dat wil/kan immers geen verantwoording dragen.
Heb me mijn leven lang al uit moeilijke situaties gered, niet echt natuurlijk, maar door de bullshit artist uit te hangen wisten de "anderen" mijn gebrek wel te verklaren, lekker makkelijk, hoef ik het zelf niet te doen want ik pretendeerde inzicht te hebben (doen, ho, maar).
In die zin blijf ik dus gevaarlijk voor mezelf, vooral voor mezelf want ik vraag eigenlijk alleen maar om aandacht....niets meer. Ben niet het agressieve type, sterker nog...ik lijk de ander wel belangrijker te vinden als ik zelf ben.
Eigenlijk ken ik Har te weinig en daar zijn al die therapeuten waar ik mee te maken heb gehad het eigenlijk wel mee eens.
Min of meer een patstelling, want ik stel me tevreden met hun keuze om mij iets "vreselijks" toe te dichten in mijn jeugd...erger nog, ik vind dat eigenlijk wel een passende verklaring.
Want een groot gedeelte van mijn jeugd is voor mij blank. Het enige wat wel in mijn gedachten rondspookt is dat er wel degelijk mogelijkheden waren om me te ontwikkelen, kom uit een rijk gezin, maar bij mij sloegen continu de stoppen door als me een keuze voor de zeer belangrijke toekomst, werd voorgesteld.
Ik wil niet, ik kan niet, heb ik me eigen gemaakt. "Ik vond het allemaal nep, de zogenaamde aandacht, het (materieele) compensatiegedrag van mijn vader, mijn ongelukkige moeder die de schijn ophield en de ruzies op zondag omdat mijn oudste zus niet meer naar de kerk wou
Als een statement, maar wat een belachelijk statement is dat. Want als je echt wilt, kies je gewoon je eigen weg...nee, zei Har, blijf je maar liever verzetten t.o.v. wat die ander van je wil...en dat is zo'n bullshit!
Mijn vader heeft wel wat anders uitgeseind, maar wou toch echt dat ik mijn eigen weg vond. In die zin, heeft hij behalve de signalen anders te willen, mij nooit iets in de weg gelegd. Hum....er wordt wel eens gezegd, dat verwende jochie. Nou, dat was dus mijn rol t.ov. de zijne, valt niet zo makkelijk te lijmen.
Ik hoef niemand kwalijk te nemen dat ik geen keuze kan maken, mezelf ook niet want dat schiet niet op.
Heb blijkbaar nooit geleerd goed met mijzelf om te gaan, heb het overigens wel geprobeerd door allerlei baantjes aan te nemen waar ik vervolgens weer op strandde. Nooit was het goed genoeg.

Kortom, ben dat zeurende kind in mij beu. Al helemaal omdat ie als zogenaamde volwassene naar de fles blijft grijpen.
Ergens ben ik toch blij dat ik nu op 0 besef uitkom, want nu weet ik echt niet beter. Kan er dus niet meer omheen. Ben nu eindelijk eens teleurgesteld in mijzelf! De persoon bij wie het thuishoort.

Ik wil niemand meer te slim af zijn, want daar doe ik mezelf zoveel mee te kort. Presteer het nu ook weer om alle wegen naar de buitenwereld af te sluiten, maar ga wel braaf een ander helpen omdat ik denk, zo mezelf overeind te kunnen houden. Wat een loose, loose situatie....laat ik nu maar eens toelaten om werkelijk hulp te zoeken, voor mijzelf. Ik heb het hard nodig...pfff, heb ik al vaker gedaan maar nu eens werkelijk vertellen hoe ik me voel en gedraag; heb me altijd al beter voor kunnen doen als ik me werkelijk voel....en dat is pas echt triest.
Wacht de afspraak met Novadic (13 oktober) niet af, morgenvroeg bel ik weer de huisarts. Dan maar aan de pillen. Ik moet stoppen, dat is me nu wel duidelijk.

[Trees]

Dat is in ieder geval een goed voornemen, Har.
Schrijf de onderste zin eens groot op, copieer hem 20 keer, en hang hem overal op.
En gooi nu al die drank weg!!

[Har]

Dat is nou het dubbele Trees. Heb nu geen drank in huis, want ik wil weer eens goed eten. Net de afwas gedaan. Met stoppen bedoel ik mijn gedachten, wil me weer eens als een volwassen vent gedragen.
De kipfilet verdwijnt zo in de pan, ga mijn best doen om het smakelijk te maken.

[Houtje]

Har,

Zit je al lang in de "terugval" dan moet je toch echt gaan uitkijken dat je er niet aan went. Of ben je alleen maar aan het "droogdrinken"?????
En hoe wil je zorgen dat je morgen door (alleen) het contact met je HA gaat stoppen hiermee?
Misschien moet je tóch terug naar de AA. Ik ben zelf geen AA-er maar ik kan alleen maar zeggen dat ik om mij heen zie hier dat veel mensen er baat bij hebben, en als het weg gaat vallen, gaat het een tijdje goed, tot de terugval komt en dan heb je geen houvast meer. En dat zoek je volgens mij, houvast.

[CPAS]

Blacky,
Het probleem 'mijn verleden' speelt bij de meesten van ons. Om mijn leven nu beter te kunnen inrichten, mijn zelfvertrouwen op te bouwen, mij een waardig mens te gaan voelen, iemand die er mag zijn te worden, heb ik nog veel werk te verzetten. Pijnlijk is het allemaal, want daarvoor moet ik toch met dat kleine kind gaan praten, het troosten, het zeggen dat het toen naar beste weten heeft gehandeld, dat het afhankelijk was en daarom wel moest buigen. En tegen mijn volwassen ik kan ik leren zeggen dat ik mijn eigen (manier van) leven mag bepalen, zonder aan iets of iemand verantwoording te moeten afleggen, dat ik ook recht heb op onvoorwaardelijke liefde, dat ik nee mag zeggen als ik iets niet kan of wil doen, kortom: dat ik ook mag zijn, mij mag ontplooïen en mij niet hoef te plooïen naar de wensen van een ander als dat mijn wensen niet zijn.
Snappen jullie het nog, want ik geloof dat het nogal verward is.

Karinneke,
Over drie maanden zijn de dagen al weer aan het langer worden. Lang, te lang!?

Houtje,
Eens je benen weer een beetje op orde en niet meer pijnlijk, zul je je vast al iets beter gaan voelen. Ik hoop net zo hard als jij dat de pijn vanuit dat cts komt, want daar is tenminste een oplossing voor.

Albertina,
Is het werken een beetje goed gegaan?

Water,


Stien,


Pippi,


Marjo,
Het is nu gewoon beter voor je om rustig, nuchter het roerige verleden te verwerken. En misschien duurt dat nog een jaar, maar je kunt af en toe eens iets voor iemand of een organisatie iets doen om uit te proberen hoe ver je bent. Geen verplichtingen dus. En geen schuldgevoelens. Een huishouden runnen is ook werk! Als ik had gewetende wat ik nu weet, was ik na de geboorte van Zoon thuis gebleven.

Anjo,
Take the time it needs. Die uitkeringsmallemolen draait idd heel erg langzaam. Zelfs de overgang van mijn WW naar de ZW heeft 1,5 maand geduurd. Beide administraties zitten in hetzelfde gebouw, misschien zelfs op dezelfde verdieping en in dezelfde ruimte, maar opschieten; ho maar.

Dit is wat ik gelezen en getypt heb tot 19.20, toen werd mijn aandacht elders vereist. Zo meteen ga ik verder lezen.

[Har]

quote:

---

Originally posted by:

houtje

Har,

Misschien moet je tóch terug naar de AA. Ik ben zelf geen AA-er maar ik kan alleen maar zeggen dat ik om mij heen zie hier dat veel mensen er baat bij hebben, en als het weg gaat vallen, gaat het een tijdje goed, tot de terugval komt en dan heb je geen houvast meer. En dat zoek je volgens mij, houvast.

---

Ik heb professionele hulp nodig Houtje. Al heel wat voor mij, om dat toe te geven.
Wel even genoeg over mij, op dit forum.

[Har]

We kunnen niet altijd elkaars beste maatjes zijn, was dat maar waar.

[albertina]

Hoi,

Mijn 1e werkdag zit er weer op, Stien ik heb aan je gedacht vandaag,
mijn collegae waren echt blij dat ik er weer was.
Verder had ik een soort hoofd met watten, er was zoveel om in mij op te nemen,
ik dacht op een gegeven moment, wat doe ik hier?
Mezelf streng toegesproken en toch doorgezet.
Een paar honderd mails doorgelezen, punten voor mezelf genoteerd die ik
morgen moet bespreken.
Ik ben nu echt vreselijk moe.
Wel het draadje van vandaag gelezen, gelukkig niet zo lang.
Marjo, ik ga zeker reageren op jouw posting van vanmorgen.
Maar niet meer vandaag.
Mijn koppie is vol.
Lieve mensen, een fijne avond.

[Har]

Rustig aan Tina, dat is ook veel waard!

[CPAS]

Houtje,
Juist gezegd over vrijwilligerswerk. Ik wil er nog wat aan toevoegen: als er niet zoveel mensen bereid waren om zich voor nop in te zetten, zou heel duidelijk worden hoe slecht het in dit land met de zorg is gesteld. Er zijn genoeg mantelzorgers die hun betaalde baan hebben (moesten) opgeven om voor een ziek familielid te gaan zorgen. Veel mantelzorgers gaan er ook aan onderuit. Dat is al jaren bekend, maar thuiszorg, hulp in de huishouding enz. enz. kost zelfs via de verzekering zoveel dat mensen het maar zelf blijven doen.
Huisvrouwen worden ondergewaardeerd, maar mensen die gaan werken nemen wel een hulp in de huishouding die ze moeten betalen. Het handvol mannen dat kiest voor het huishouden en de zorg voor de kinderen krijgt daarentegen lof van alle kanten. Krom, he!

Gem,
Ik hoop dat je snel een andere baan vindt!
En idd: je baas dankt je af zodra hij je niet meer nodig heeft of als je om een of andere reden niet meer voor 120 % kunt meedraaien.

Marjo,
Dank je voor het delen. Ik begrijp je nu (denk ik) beter. Ik hoop dat het opschrijven en delen ervan vooral ook jezelf helpt bij het verwerken, accepteren en er mee omgaan vandaag.

Pippi,
Brilletje bij Kruitvad of Mahe een tijdelijke oplossing?
Er is wel een groot verschil tussen thuis zitten en thuis zitten en het huishouden draaiende houden.

Houtje,
Dat is een van de grote kenmerken van burn out: je gaat maar door en je gaat maar door, tot je er letterlijk bij neervalt. Het herstel ervan duurt minstens even lang als het hele proces van het opbouwen van de burn out. Hoe die oedeemtherapeute van je eruit ziet, is niet belangrijk, als ze jou maar goed kan helpen!

Tapas,
Ik ben blij met de manier waarop jij kan en mag functioneren in deze maatschappij. Je hebt er heel hard aan moeten trekken om dat recht te verwerven. Dat is echt een topprestatie geweest.

An,
Goed gezien of gelezen, ik zit weer te overleven. Morgen weer een gesprek met mijn man erbij. Ik krijg nu wel erg behoefte aan een gesprek met mij alleen. Mijn emoties zwabberen van de ene naar de andere kant en vannacht had ik zelfs een lichte paniekaanval. Het wordt me weer allemaal teveel. Ik hou me staande.
Vroeger had ik ook geen lijstjes nodig. Ik vergat niets, zelfs de meest pietluttige dingen niet. Nu werk ik ook met lijstjes. Die geven trouwens ook rust. En het afstrepen is het leukste en in principe maak ik geen nieuwe lijst voordat dat de lopende afgehandeld is. Helaas komen er nog wel steeds dringende zaken tussen. Het overzicht verlies ik nu tenminste niet uit het oog.

Har,
Heel verstandig om de huisarts nog weer op te zoeken. Het blijft wel zo dat je het echt zelf moet doen (of beter gezegd laten).

Trees,


Albertina,
Welterusten. Misschien in je gesprek meteen aangeven dat het ook van collegialiteit zou blijken als ze het werk niet opstapelen voor als je terugkomt.


He, he, ben bijgelezen.

[Ziza]

Hoi Har,

En wat ga je deze keer anders doen Har ? ik bedoel t.a.v. de professionele hulp ?
Wat verwacht je eigenlijk van ze (lees professionals) ?

Groetjes

Ziza

[CPAS]

Pippi,
Ik zit me nog voor te bereiden voor morgen. Ik zie er wel tegenop. 't Wordt vast weer heel confronterend. Ik neem straks maar 2 van mijn gedachtenstoppers, als ik nog een nacht lig te malen en malen dan kan ik me niet meer overeindhouden.
Life happens - shit happens.

[Har]

Hum...zag dat Ziza aanwezig was, maar ja, die dacht natuurlijk you're ready when you're ready
Ach ja, ieder het zijne natuurlijk. Ga nog maar eens bellen met een life-lijn zonder aan 12 stappen te hoeven denken. No offence Ziza, heb de grootste moeite met één stap op dit moment, maar ga die wel zetten....kan je wel verzekeren dat dat niet de eerste stap van "die" 12 is, nietemin wel belangrijk.
Ik ga me overgeven aan wat een psych van mij denkt, kan me voorstellen dat ik daarbij behoorlijk tegen ga sputteren. Al die afweermechanismen die ik heb opgebouwd....hopelijk kan ik daar nu zowel de positieve alswel het negatieve conclusies beter toepassen, zodat zowel ik als hij/haar daar beter van wordt. Tsja, arrogantie is me nog steeds niet vreemd misschien moet ik wel iemand tegenkomen die nog arroganter is, voordat mijn lichtje gaat branden :light:
Eigenlijk wil ik zo eenvoudig zijn maar wat heb ik het mezelf moeilijk gemaakt om maar niets te hoeven betekenen voor zowel mijzelf als de mens om mij heen; ik sein alleen maar gemakshalve uit dat IK met rust wil worden gelaten, let wel, in die 7 maanden dat ik niet gedronken heb. En dat terwijl ik zoveel ondersteuning heb gehad, niet alleen hoefde te staan. Pathetic!!!
Zo raak je vanzelf aan de drank, omdat ik van mezelf al van kinds af aan een zonderling heb gemaakt.
Het drinken bevestigd alleen maar de shit van mijn onmacht, die ik nu eindelijk eens met MEZELF uit wil vechten! En ja, laat ik nu maar eens door de ander bepalen hoe ik (verkeerd) in elkaar zit, ben immers mijzelf nu zo ontzettend beu! Al dat gesjoemel om zonder drank te kunnen heb ik nu weer 7 maanden succesvol doorstaan, maar er zit een scheet verkeerd en hup....!
Voor de zoveelste keer. Ik presteer het nu zelfs om de ene dag 12 biertjes te drinken om de volgende dag, met spijt en pijn in mijn hart het beste voor de toekomst te beloven en alle sporen uit te wissen, me te douchen en de daaropvolgende dag droog te blijven.
Enige credit is wel dat ik dit uitsein, maar nu voel ik me inmiddels net zo klein als dat manneke wat niets meer uit wil zenden en alleen maar zielig wil zijn, onbegrepen.
Voel me letterlijk dat kleine kind, weliswaar met volwassen woorden maar net zo mislukt als in het verleden. Misschien lukt het me nu om iets te bereiken, eindelijk afstand te nemen van passiviteit, want ik word er echt wel doodziek van. Nu nog dat "echt wel" ervaren. Voor mij is iig duidelijk dat ik dat niet onder ogen wil zien, ik hoop dat ik de juiste hulp vind.

[An]

Ik kan het niet uitleggen niks helpt me van de enorme spanning af. Heb alles gedaan wat ik niet mag doen en nu doe ik iets wat ik echt niet mag doen. Jezus foute boel met mij. Zit me nu al zo lang sterk te houden.

[Har]

Sorry Ziza, je bent me net voor. Nee, de 12 stappen zijn voor zelfredzame mensen voorbestemd. Ik ben minder toerekeningsvatbaar wat dat betreft. Laat ik nu eindelijk maar eens toegeven dat ik dieper moet gaan. Niet makkelijk voor mij om te zeggen, maar ik liep al als kleutertje met rotte tandjes rond, verrekte het om die die poetsen. Een vorm van minderwaardigheid of protest, jij mag het zeggen.
Of laat je dat toch liever aan een deskundige over? Ik inmiddels wel.