Spring naar bijdragen

zondag 4 januari 2009


Mai

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 310
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Zo, de was hangt, mijn bed is opgemaakt met vers beddengoed. Nu nog dubben over hoe laat ik ga beginnen morgen, of dat ik vrij neem, of niet of wel, of wel of niet dubben..;)

Ik loop ook altijd alleen, tijdens de vakantie in Ommen ging ik hardlopen, zonder mobieltje, denkend dat ik wel een redelijk richtingsgevoel had.. tot ik het steeds minder ging herkennen, bleek ik finaal de verkeerde kant op te zijn gelopen en heb dus zeker 6 km omgelopen, nou dan doe ik ook wel stoer maar ben het niet hoor, dan loop ik zo ongeveer te janken van ellende, bang dat ik nooooooit meer het huisje terug zal vinden en verdwaald nog dagen rond zal dolen, maar gelukkig heb ik een mond en kon ik iemand vragen waar ik was, en was ik binnen 1,5 uur weer terug bij ons huisje ;)

Het tweede rondje hardlopen hield ik dan ook een stuk veiliger, een klein rondje om het park heen, alleen wat klein leek (met de auto) viel lopend toch wel weer vies tegen, ik ga het nog eens nameten maar was ook zeker 7 km.... dus weer stressen...maar de natuur was wel erg mooi ;)

Toen het niet zo goed met me ging en ik alleen maar kon ontspannen als ik veel ging lopen, inmiddels alweer zeker 13 jaar geleden, wandelde ik heel veel door de duinen, uren en uren, in mijn eentje, ook vaak de weg kwijt maar dat maakte niet uit, uiteindelijk kom je altijd weer terug al duurde het soms een uurtje of 4. Rare trek eigenlijk! misschien maar eens een telefoon met gps aan gaan schaffen!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja kijk en daar kwam Houtje nét om het hoekje gluren.

Ik ben vanmiddag bij Albertina geweest ná de operatie, en ik vond dat ze de OK redelijk goed doorstaan had. Het bericht van de chirurg was ook goed. Hoe lang de pennen moeten blijven zitten weet ik niet.

Ook heb ik nog taxichauffeur gespeeld voor wat familie die morgen op vakantie gaat. Daarna was ze wel bekaf, en ik hoop dat ze vannacht wat kan slapen. Toen ik vanavond belde sliep ze (waarschijnlijk nog op de roes van de narcose). Ze wordt goed verzorgd in het ziekenhuis, en ligt eigenlijk lekker rustig (vond ik).

Het gips is van haar been af, er zitten de benodigde pinnen en pennen in, en voorlopig moet ze (naar ik denk) nog minimaal 3-4 dagen blijven, in verband met de antibioticakuur per infuus omdat één breuk een open breuk is.

Ik ben vanmiddag in haar appartement geweest om e.e.a. zo goed mogelijk schoon te maken, ik heb zo'n situatie al eens eerder meegemaakt dus ik schrok niet zo erg. Het viel zelfs wel mee vond ik.
Gelukkig was het meeste op de houten vloer, en dat is een makkie om schoon te maken.

We hebben ons best gedaan, en meer kan niet. Morgen moet ik nog een keer terug, om andere redenen, en neem ik een speciale tapijtreiniger mee.

En verder gooien ze je tegenwoordig zodra het kan uit het ziekenhuis, en dat wordt een zware klus, omdat ze weinig kan met zo'n gekwetst been en alles op krukken moet doen en amper kan lopen.

Een systeem om je bouwen van mensen die je de hele dag door kunnen helpen is ook enorm ingewikkeld, iedereen moet werken, heeft afspraken enz. enz.
Dus in overleg met de kinderen hebben wij samen maar besloten dat ze dan een paar dagen in het Midden van het Land gaat "bijkomen".

Ik verwacht dat me dat minder energie en tijd gaat kosten dan als maar heen en weer rijden en zo'n systeem draaiende houden. Kan ze lekker TV kijken, computeren, en reken maar dat ze 's middags de aardappels moet schillen hoor!

Ik vraag de mensen die haar een kaart willen sturen om mij een pb te sturen, ik geef dan mijn adres, en zorg dat de kaarten bij haar komen.

Mochten er mensen mee willen doen voor een bloemetje, dan hoor ik dat ook graag. Pb dan even meteen hoeveel je wilt geven. Indertijd is daar voor Anjo ook iets moois uitgekomen.

En aangezien ik inmiddels mijn gevoel voor dag en nacht volledig kwijt ben, ga ik zo naar bed.

Nog even brood maken voor de kids die morgen weer naar school moeten.

Voor de soap-liefhebbers onder jullie: A. heeft me hierbij volstrekt in de steek gelaten. Jammer, en dat doet zeer. Een ritje voor hem van een half uur had mij anderhalf uur ómrijden kunnen schelen. Het is blijkbaar zijn keuze. Ik heb daardoor vandaag echt door het land moeten crossen. Maar mijn kinderen hebben ook recht op hun afspraken op de laatste dag van de vakantie.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Herkenbaar, verdwalen. Heerlijk tijdloos ergens rondzwerven.
Ik weet nog dat ik eens op vakantie was in een dorpje in de Franse Alpen en toen liep ik eens een flink rondje om het hotel en dacht bij een splitsing, weet je wat, ik ga weer eens lekker rondzwerven dus ik neem niet de weg naar het hotel. Wel u raadt het al, ik liep dus linea recta op het hotel af. Ik heb echt een heel fijn richtingsgevoel .... heb ook vaak dat ik de winkel uitloop en dan weer terugloop waar ik vandaan kwam. Overtuigd dat ik de goede kant op ga, vreemd hoor !!
Maar wel geleerd: telefoon mee. Mag uitgezet maar wel mee. Er zal je maar wat overkomen !!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kirky, dank je voor het compliment.

Maar ik vind het fijn om te doen, om iemand in nood te helpen, vooral vannacht in het ziekenhuis merkte ik dat ze het héél fijn vond om niet alleen te zijn. En ik heb gelukkig de energie en het overzicht en de rust in mijn hoofd op dit moment die je daarvoor nodig hebt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...