maandag 9 februari 2009

[tasseke]

dat is lang genoeg om te weten wat wel of niet prettig is en genoeg ervaring met bijwerkingen

maar het is goed dat je het met begeleidng doet en dat je alles nu bijhoudt.

merk je al bijzondere dingen die je anders nooit had opgemerkt? heb ik ook moeten doen. weet nog goed dat ik plotseling bewust van mijzelf werd.
ik mijn hoofd leek het een beetje alsof een blinde langzaam aan kon zien, blij, zenuwachtig, een beetje zweverig, dus ook een beetje eng, net of ik zweefde

je hoeft niet te antwoorden hoor, is ook wel prive. nieuwgierigheid treed op

het blijft in ieder geval best moeilijk en nu nog even rottig maar uiteindelijk levert je het veel op!
je moet maar denken dat er binnenkort een nieuwe mieke opstaat, in ieder geval een echte, een leuke, soms saaie, regelmatig levend. maar zeker weten een toffe, sterkte, een moedige, een wijze vrouw die eindelijk haar rust en geluk met een groot en gelukkig toelaat in haar leven:present:

[tasseke]

joy,

hoe ga je er nu mee om? is het gevoel of verwarring nu hanteerbaar of heeft het nog steeds negatieve uitwerking op jou zelf?

ik vraag dit om dat ik uit recentelijke ervaring heb geleerd dat de bodem nog niet bereikt is maar wel heel dichtbij komt.
wat moet er gebeuren of hoe moet je je voel of wat moet je nog verliezen voordat je niet meer twijfeld maar de touwtjes in eigen hand neemt?
wees wel bewust van jezelf en zoek wel op tijd hulp. laat het niet zo overheersen dat het jou stuk maakt.

sorry voor mijn bezorgde en moederlijke preek maar het is wel gemeend, misschien door mijn ervaringen.
denk er maar eens in alle rust over na en als ik de plank mis sla...... geniet dan maar van het feit dat er mensen bezorgd over je zijn, je bent het dus waard!

[JoyHope]

Knuffie,

ik ging voor het slapen toch nog even op het forum kijken en je berichten raakten me.

wat erg dat je misbruik hebt moeten ervaren. Dat zal altijd deel uit blijven maken van je levensverhaal (ik ben zelf ook misbruikt), maar je kan wél van slachtoffer doorgroeien naar survivor. Een boek dat je kan helpen om daar meer grip op te krijgen is "Trauma en herstel" van Judith Lewis herman. Heeft mij heel erg geholpen. Gaat over de herstelfasen waar je doorheen gaat als je het trauma dat je het meegemaakt gaat verwerken.

sterkte en zachtheid wens ik je beiden toe.

Joy

quote:

---

Originally posted by:

knuffie

Ik zou zo graag willen alles eruit knallen maar het is net of m'n mond gesnoerd wordt op dat moment! Ik durf soms hier op het forum er meer over los laten dan daar rechtover hem.. Raar?

Ik weet dat het al lang voorbij is..ik weet dat hij me niks meer kan doen.. maar toch.. ik heb nog steeds het gevoel dat ik moét zwijgen daarover en over alles wat dat sedertien teweeg heeft gebracht.;alle gevolgen.;alle opgekropte pijn en frustraties! Enja, ik wil er écht wel vanaf maar ik denk steeds dat ,doordat dit al zolang een deel van me is, dat ik het nooit kwijtraak?

---

[tasseke]

ok,

ik ga ook afhaken!
ben nog steeds klaar wakker maar ik ga me teveel met iedereen bemoeien en denk dat een beetje rust wel goed is!

welterusten één ieder!!

[JoyHope]

Hoi Tasseke,

ik ben je dankbaar voor je zorg. Diep in mijn hart weet ik dat er nog wat werk aan de winkel is. Niet zozeer mbt misbruikeravringen zelf, maar wel de gevolgen (grenzen, assertiviteit, zachter met mezelf omgaan bijv.). Ik hik echter enorm aan tegen weer zo dat verdriet voelen, dat is zo zwaar en ik heb het al vaker meegemaakt in therapieën. Ik heb nu iets van, straks zit ik weer in dat gevoel en komt daar ooit een einde aan. Terwijl ik tegelijkertijd weet dat ik al een heel end gevorderd ben. Mijn beste vriendin adviseert me ook om in therapie te gaan en mijn '2e beste vriendin' ook. Ik zit er echt nog tegen aan te hikken, verlang zo naar blij zijn ipv alleen (in de zin van ongwenst single zijn) en weer verdrietig. Nou ja, zoiets.

Je gaf me geen preek Tasseke, ik vind het echt fijn wat je schreef. Thanks.

quote:

---

Originally posted by:

tasseke

joy,

hoe ga je er nu mee om? is het gevoel of verwarring nu hanteerbaar of heeft het nog steeds negatieve uitwerking op jou zelf?

ik vraag dit om dat ik uit recentelijke ervaring heb geleerd dat de bodem nog niet bereikt is maar wel heel dichtbij komt.

wat moet er gebeuren of hoe moet je je voel of wat moet je nog verliezen voordat je niet meer twijfeld maar de touwtjes in eigen hand neemt?

wees wel bewust van jezelf en zoek wel op tijd hulp. laat het niet zo overheersen dat het jou stuk maakt.

sorry voor mijn bezorgde en moederlijke preek maar het is wel gemeend, misschien door mijn ervaringen.

denk er maar eens in alle rust over na en als ik de plank mis sla...... geniet dan maar van het feit dat er mensen bezorgd over je zijn, je bent het dus waard!

---

[JoyHope]

Pfff, ik ga ook naar bed, ben knettermoe.
Slaap lekker allemaal:heart: