Donderdag 2 augustus

[Rudy]

Omdat ik gisteren vluchtig de draad heb doorgelezen en geentijd om te antwoorden vond ik het beter om van mijn gedacht een thema draadje te maken.
Misschien herkent iemand zich erin.

Ik heb eens nagedacht welke rol de controle in mijn leven heeft gespeeld.
Controleren speelt best wel een belangrijke rol in het dagelijks leven maar dwangmatig iedere minuut van de dag controleren is wel wat te veel van het goeie.
Dat laatste deed ik..

Heeft dat met zelfvertrouwen te maken?
Met angst en oneerlijkheid?
Met minderwaardigheid of een natuurlijk afweermechanisme dat niet goed tot ontwikkeling is gekomen.?
Perfectionisme en faalangst?
Minderwaardigheid en wantrouwen?
Jaloersheid?

Ik denk dat niet goed kunnen omgaan met bovenstaande ingrediënten voldoende reden zijn om blijvend te moeten plannen en controleren.

Ik wilde niet betrapt worden op oneerlijkheid, ik wilde dit soort pijnlijke situaties vóór zijn, omdat daarmee geconfronteerd, ik wist dat ik ze niet kon handelen.

Ik denk ook de kern van mijn gedachten en mijn gedrag.
Denken en keuze maken vanuit angst en vanuit de slachtofferrol.
Ik wilde geen pijn en verdriet meer in mijn leven.
Het was teveel ineens.

Daarom wilde ik het leven steeds vóór zijn door te plannen en te controleren.

De controle is geleidelijk aan weggevallen door te stoppen met drinken, meer zelfvertrouwen te kweken, eerlijk te zijn, angsten te doorbreken, omleren gaan met mijn natuurlijke kwaadheid , geen reden meer hebben tot jaloersheid dus mensen weer gaan vertrouwen, en een rotsvast vertrouwen dat alles weer goed komt.
Perfectionisme bestaat niet en in overleg met mezelf heb ik mij toestemming gegeven om fouten te mogen maken.
Sterker nog, veel fouten waar ik me vroeger voor dood geneerde kan ik nu hartelijk lachen.
Ik hoef niet perfect te zijn. ik mag fouten maken en zeggen dat ik iets niet kan.
Het woord "maar" achter iedere zin heb ik geschrapt en ik heb "sorry"leren zeggen.

Ik heb geleerd mensen om hulp te vragen en kritisch blijven kijken naar mijzelf en mijn omgeving horen ook thuis in dit rijtje..

Ik durf het leven op me af te laten komen en dat heeft er toe geleid dat ik spontaner durf te reageren.
Mijn leven is er na gestopt te zijn met drinken niet makkelijker op geworden, wel boeiender.
Al met al een heel leerproces.

In het NU leven betekend ook dat verwachtingspatronen en controleren overbodig zijn geworden.

Rudy.....

[Francesca]

Tja, wat is controle voor mij? En waarom is het zo belangrijk?

Ik ben niet echt een planner, en mijn dagen hoeven dus niet uitgestippeld te zijn. Mijn agenda hoeft niet vol te staan. Ik zie het allemaal wel. Ik sla op dat gebied meer over naar de andere kant, waarschijnlijk als een soort tegenreactie op vroeger, toen alles zo'n beetje klokvast moest gebeuren. Zowel mijn vader als mijn moeder waren zo, en de dag dat ik op kamers ging, ben ik helemaal de andere kant opgegaan en sindsdien leef ik in chaos. Daarom denk ik ook dat die chaos een vorm van controle is voor mij. Toch merk ik bij mezelf een verlangen naar meer structuur op, alleen luister ik meestal niet naar mijn innerlijke vriendin, zoals ik haar naar aanleiding van Blacky's bericht maar zal noemen.

Wat mij vooral beangstigt, is hoe mensen die belangrijk voor me zijn -- of zelfs minder belangrijk -- gaan reageren. Want daar heb ik dus geen controle over. Dat is iets van vroeger, toen het altijd bang afwachten was hoe mijn moeder zou reageren. Zou ze lief zijn? Of zou ze weer afwijzend of verwijtend of negatief zijn?

Daarom vind ik het dus ook zo ontzettend moeilijk om hulp te vragen. Ik ben bang voor afwijzing. Idem dito als ik graag bij iemand op bezoek zou gaan bijvoorbeeld. Want wat als die persoon nee zegt? Afwijzing! Dat laatste is al een beetje verbeterd, maar vaak heb ik het er nog heel moeilijk mee.

Ik kan me wel heel kwetsbaar opstellen of heel openhartig zijn, maar ook dat vind ik beangstigend, omdat ik alweer geen controle heb over de reactie van de ander. Daarom vind ik veiligheid ook zo belangrijk in relaties. Een goede bodem leggen, zodat een 'nee' niet meer keihard aankomt omdat je weet dat die ander jou graag ziet en je niet moedwillig zal kwetsen. Als die veilige bodem er niet is, begint de paniek en daarmee ook het invullen, meestal negatief. Dan probeer ik de controle weer in handen te krijgen door mezelf terug te trekken of door een relatie te verbreken. Vermijdend gedrag noemen ze dat. Heeft alles met onveilige hechting te maken. Ik probeer mezelf op die manier te beschermen.

Nu ben ik er ook achter dat ik absoluut niet om kan met wisselvallige mensen. Ik probeer(de) het steeds opnieuw omdat ik vond dat ik die angst maar moest leren overwinnen, maar ik raak daar zo helemaal van ontredderd dat het nauwelijks leefbaar is. Daarom denk ik ook dat het beter is om die oerangsten te aanvaarden en te beschouwen als een alarmbel. Ik hoef mezelf niet nodeloos te pijnigen. Dus misschien is het wel goed om op dat moment de controle in handen te nemen en niet zomaar alles te ondergaan. Controle als overlevingsmechanisme zeg maar.

Dat controlefreakerige had ik ook altijd in mijn werk. Ik kon het absoluut niet hebben dat andere mensen daar nog iets aan veranderden achteraf, en al zeker niet zonder dat ik daar inspraak in had. De oplossing die ik daarvoor gevonden heb, is om achteraf niet meer te gaan controleren wat er eventueel gewijzigd is. Als ik het niet weet, kan het me ook niet deren. Ik probeer het dus gewoon uit handen te geven en te denken: 'Ik heb mijn uiterste best gedaan.' Wel heel moeilijk, hoor, omdat mijn naam er wel onder komt te staan...


Op een of andere manier denk ik dat drinken ook een vorm van controle is. Je weet van tevoren ongeveer wat het resultaat gaat zijn, kater inbegrepen.

Fran

[Burton]

hoe lang mag je eigenlijk niet drinken na het nemen van refusal?
groet Burton

[safidepafi]

Burton
kijk even onder het kopje "Tips en adviezen" daar staat een hele discussie over medicijnen op de tweede pagina

[safidepafi]

In mijn jeugd speelde controle door mijn vader een erg grote rol.
Hij had zelf de controle erg hard nodig en kon er absoluut niet tegen als hij geen controle had over welke situatie.Eten aan tafel, lopen op straat, gedachten, mijn moeder, ons, over alles moest en zou hij controle hebben dmv autoritair gedrag, schriftelijke excuses, geweld..
Hij had in de oorlog als 15 jarige gevochten aan het front en veel vrienden verloren en veel mee gemaakt.Hij vertrouwde daardoor niemand en probeerde ons dit ook te leren.
Hij was verschrikkelijk paranoïde en een alcoholist.

Op mij had dit een averechts effect...een soort rode lap naar een stier toe...ik vertikte het ten eerste om aan zijn controle mee te doen en vocht zo hard als ik kon om er tegen in te gaan.Resultaat: ruzies, ruzies, ruzies, maar ik vertikte om me te onderwerpen.
Maar ik kon ook niet winnen dus ik had een verschrikkelijk emotionele jeugd.

Zodra ik kon (16)ging ik bij mijn zus wonen om maar weg te zijn van die controle.
Toen leerde ik alcohol en drugs kennen en was gelijk verkocht.....dat gevoel van controle verlies elke keer als ik gebruikte dat was alsof ik elke keer van mijn vader won.
Ik vertrouwde zo goed als iedereen, was niet bang mijn ziel bloot te geven aan wild vreemden want mijn vader had me er al een hard laagje op gezet.. Ik was heel open naar alleman en heb daar veel mooie gesprekken, situaties, vrienden, herinneringen aan over gehouden. Maakte men misbruik van me dan huilde ik, was ik teleurgesteld, emotioneel maar ik vertikte het nog steeds om zo te leven als mijn vader mij wou leren ...zonder vertrouwen naar de medemens.
Ik denk dat je gerust mag stellen dat ik de controle gemakkelijk uit handen gaf om snel tot een samensmelting van gedachten en gevoelens met iemand te komen.
Dit heeft mij ook veel pijn gedaan maar ik zag uiteindelijk wel de echte persoon...goed of kwaad en daar ging het me om.
Ik kon eindeloos geven zonder te nemen.

Nu, nu ben ik voorzichtiger, nu kijk ik de kat uit de boom, nu laat ik me niet zo gauw meer drijven op de kosmos, nu heb ik er minder behoefte aan mezelf te verliezen en te geven
Ik ben kwetsbaarder geworden, ik wil meer controle voor mezelf in elke situatie
Gedeeltelijk door ervaring rijker geworden (had mijn vader misschien toch een beetje gelijk?) en minder behoefte aan heftige emoties...good or bad.
Ik ga tegenwoordig liever op rustig kabelend vaarwater....vroeger moest en zou ik surfen op de hoogste golven.

[Francesca]

Hoi Safi,

Herkenbare dingen die je schrijft. Ik was ook altijd heel open en spontaan, maar dat is na verloop van tijd toch verminderd. Ik ben voorzichtiger geworden. Ik voel meestal wel snel aan of iemand oké is of niet, en dan mogen mensen mijn hele hebben en houden weten en hebben. Ik heb met wat drank op eigenlijk heel mooie gesprekken gehad en heb zo de band met mijn vader en mijn zus ook kunnen aanhalen. Dat is nou zo ongeveer het enige 'voordeel' van drank (voor mezelf dan).

Maar ik heb stomdronken ook heel stomme gesprekken gevoerd natuurlijk, waar ik me nu nog om schaam, voor zover ik ze me kan herinneren. :$ Op zulke momenten raak ik ook de controle kwijt, en voel ik mijn innerlijke alarmbellen niet meer. Of ik voel ze nog wel, maar negeer ze botweg... Gek iets, die controle... Ik wil ze, weet dat ik ze toch ook kwijtraak door de drank, maar het is ook wel fijn om de controle te laten varen... Tegenstrijdig, wat je zegt!

Ik denk dat voorzichtigheid beter is dan controle. Luisteren naar wat je gevoel je zegt. Jezelf ernstig nemen. Beetje opletten met jezelf. Tien keer met je kop tegen dezelfde muur aan lopen kan best leerrijk zijn, maar je houdt er wel koppijn aan over...

Fran

[safidepafi]

Fran
ik weet wat je bedoelt met

quote:

---

Gek iets, die controle... Ik wil ze, weet dat ik ze toch ook kwijtraak door de drank, maar het is ook wel fijn om de controle te laten varen

---

Ik wil schrijven dat ik het missen zal...de diepzinnige gesprekken onder invloed...maar iets weerhoud me.

Ik denk nu "Done That ...Been There"

wat wil zeggen...ik heb het allemaal al gedaan heb het allemaal tot in den treure meegemaakt...diep...heftig...honderden keren .....en het boeit me niet meer...gelukkig.... want dat zal me staande houden tegen de gremlins die ongetwijfeld nog gaan komen.

Ik ben klaar voor nieuwe dingen....voor nieuwe belevenissen waar ik de controle voor nodig heb
controle verliezen heb ik genoeg gedaan.
gek he Rudy dat iedereen dat zo anders kan beleven...controle

[Francesca]

Mooi bericht, Safi. Draag ik met me mee. Stof tot nadenken.

[CPAS]

Burton,

Volgens de bijsluiter bij mijn Refusal duren de bijwerkingen tot ong. 14 dagen na inname van de laatste.

Hoop je hiermee voldoende hebben ingelicht.

[Burton]

dank je Safi!
Greetz Burton

[Burton]

Dank je Corrine!!