Het feest is begonnen

[Woody]

Afgelopen maandag bedacht dat het zo niet langer kon. Ik hield het niet meer droog. Wel vol. Het glas dan.
Weken van me terugtrekken en hele weekenden een drankgelag. 10 flessen wijn, koelkast leegdrinken waren eerder regel dan uitzondering. Een fles was een doordeweekse dag. Dan had ik het onder controle. Vele ziekmeldingen. De therapeut die ik miste omdat ik te dronken was om mijn bed uit de komen.

Dagen spugen boven de wastafel. Een brandvlek verder en zelfs een EMA cursus en boete. Lekker bezig. Wat een slecht verhaal.

Zo wil ik me nooit meer voelen. Het breekpunt is bereikt. Ga je drinken omdat je een dip hebt of heb je een dip wat een redelijk understatement is omdat je zoveel drinkt. Vele blackouts. Twijfel om hieraan mee te doen. Stel dat mensen je aan de hand van je verhaal identificeren. Wat vertel je wel, wat vertel je niet. Maar de keuze is gemaakt. Ik wil me nooit meer zo voelen. Ik wil niet meer liegen, constant afspraken afzeggen, mijn sociale leven zien verdwijnen.

Het feest is begonnen. Pijn aan mijn keel, alsof er een brok inzit en ik niet kan slikken. Slapeloze nachten, letterlijk geen oog dicht doen. Mijn grootste angst dat dat nog wel even duurt en ik niet weet hoe lang. Zweten, rillen, hoofdpijn en een verkrampte hand is de fase waar ik nu inzit. Maar ik ben vastbesloten. Ik kan niet langer met het schuldgevoel, de leugens en de schaamte dealen.

Ik kom uit een gezin waar drinken gewoonte is en moeder al 2x alcoholische periodes heeft gehad. Erfelijk belast. Ik weet nog zo goed dat ik altijd zei "Zo ga ik nooit worden" en zie waar ik sta.

Even doorbijten, geen druppel meer voor mij. Al 3 dagen nuchter, tenminste de restalcohol maar even niet meegerekend. Vandaag weer aan het werk gegaan na vele smoesen en het voelde goed om er weer te zijn. Nu mijn privé leven weer op orde brengen.

[Flocko]

Hoi Woody!!
Wat een verhaal, zeg!
Ik zit ook pas hier, maar voel me in ieder geval al gesteund door iedereen.
Nog niet helemaal gestopt met drinken, maar je verhaal is wel herkenbaar.
Ook dat het feest is begonnen!! Soms voelt het cynisch aan...
In het begin helemaal geen feest, trillen, zweten, onrustig, niet slapen... Las dat dit na een week een beetje afneemt. Maar ik heb het tot nu toe niet langer dan een week volgehouden, dus begint het hele verhaal weer opnieuw.
Mijn resolute maatregelen zijn:
Refusal, steun van familie, therapie en de internetbehandeling hier.
Hopelijk gaat het je lukken!!!! Ik ben nog niemand ECHT kwijtgeraakt door de drank, maar dat komt omdat ik altijd stiekem dronk, heel veel. En als ik bij vrienden etc. was dronken die ook allemaal. En maar incalculeren hoeveel zij dronken, hoeveel ik ook kon drinken en wanneer ik naar huis moest om thuis in mijn eentje de roes te krijgen, zonder dat iemand het weet...

Maar: Het feest is begonnen en laat het over een tijdje een echt feestje zijn!!! En als we op feestjes zijn, zijn wij dan de laatsten die lachen..

Greetz Flocko