Met mijn handen in het haar...

[vrouwvanalco]

Hoi, ik ben Sandra en ben getrouwd met ***** we hebben samen sinds 9 maanden een heerlijke dochter ****** maar 1 probleem en dat is dat mijn man vaker dan 4 keer per maand zo erg dronken thuiskomt dat ik bang ben voor de veiligheid van mijn dochter, gister liet hij haar dus op haar gezichtje vallen met als gevolg een dikke lip, hij ging meteen naar bed uit schaamte en ik was in alle staten!

Verder heeft hij altijd Whiskey in de kelder staan waar hij elke dag stiekem uit drinkt.

Zijn vader is op jonge leeftijd overleden en hij heeft zijn beste vriend op 18 jarige leeftijd verloren maar verder weet ik niets over zijn moeilijke verleden, hij is een gesloten boek.

Nu wil hij wel stoppen en gaat er al jaren van uit dat hij het zelf kan maar dat kan hij niet en nu had hij het vorige week over pillen die je ziek maken als je toch alcohol drinkt maar ik vraag me af of hij die wel krijgt en of hij (na hij weet dat daar ook een psych bij hoort) het dan wel doorzet.

Zo dit is even in het kort mijn verhaaltje, ik hoop hier hulp en steun te krijgen, veel liefs Sandra

Ps. ben zelf ook een herstelt alcoholiste (1.5 jaar alcoholvrij)

[Trees]

Hoi Sandra
Dat is een moeilijk parket waar je in zit, want uiteindelijk zal hij het toch zelf moeten doen; jij kan het niet voor hem doen! Maar als je zegt dat hij iedere dag stiekem whisky drinkt, denk ik dat het goed is dat er wat gebeurt!
Die pillen waar je het over hebt, Refusal of Antabus, die kan hij waarschijnlijk wel van de huisarts krijgen, zonder dat hij daar per sé voor naar een psychiater voor hoeft. Maar ik ken je huiarts natuurlijk niet...
In ieder geval heb ík ze wel van mijn huisarts gekregen, en ze waren voor mij een geweldige steun in de rug. Het besef dat je niet KUNT drinken gaf al zo'n rust! Maar hij moet ze wel zélf innemen, en daar zit hem misschien wel het grootste probleem!
WIL hij zelf wel stoppen? Als dat zo is, kan je hem misschien voorzichtig op dit forum wijzen, dat zal een hoop voor hem kunnen betekenen. Maar alcoholisten zijn koppig, eigengereid, daar kunnen wij hier allemaal van meespreken, en er verandert pas wat als hij het zélf wil!!
Ik wens je sterkte!

[Laatstedruppel2005]

Hallo Sandra,

Verschikkelijk om te lezen dat jullie niet samen kunnen genieten van julie dochtertje.

Als eerste wil ik je melden dat jij met jouw verhaal niet alleen staat, maar andere mensen durven hierover niet te praten. Naar buiten toe moet alles voorkomen als een ideaal gezin etc.
De werkelijkheid is vaak anders wat er achter de voordeur gebeurd.

Ik heb zelf ook teveel gedronken en heb zelf ook twee dochters. Ik heb ze gelukkig geen fysieke pijn gedaan, maar geestelijk natuurlijk wel. Ik ben sinds februari 2005 droog na een half jaar met vallen en opstaan. Ik was geen alcoholist op dat moment. Ik ben pas bij de AA ( www.aa-nederland.nl ) een alcoholist geworden. Vanaf het moment dat ik toegaf dat ik een probleem had kon ik het accepteren dat het eerste glas teveel voor mijn was. Elke keer als ik er 1 nam volgde er velen, ik had geen rem meer. Als ik terugkijk heb ik nooit een rem gehad. Dit kan erfelijk bepaald zijn, maar eigelijk is de reden niet belangrijk. Ik weet ook dat het een ziekte is en bij elke ziekte moet je iets innemen, maar bij alcoholisme hoef je juist niets in te nemen om het op te lossen. Vanaf het moment dat ik stopte met drinken is mijn depressieve gevoel ook veel minder geworden. (eigenlijk wilde ik mijzelf D..D drinken omdat ik geen andere mogelijkheid zag). Op dit moment ben ik blij dat ik dat mijn gezin niet heb hoeven aandoen!
Een vast gegeven voor (ex-)alcoholisten (je blijft je leven lang een alcoholist) is: Het is niet erg dat je de ziekte alcoholisme hebt, maar het is pas erg als je er zelf niets aan doet!! Heel veel mensen (ikzelf ook) hebben meerdere keren tegen zichzelf gezegd dat ze minder gaan drinken, maar dat lukt gewoon niet. Wij Alcoholisten noemen dat "sociaal drinken". De enige remedie is om helemaal te stoppen met drinken!

Adviseer je man om naar een AA (Annonieme alcoholisten) meeting in de buurt te gaan of buiten jullie stad. Laat hij zichzelf voornemen dat niets moet, maar dat hij er graag iets aan wilt doen. Hij komt dan in gesprek met mede-patienten of ervaringsdeskundigen en zal ondervinden dat hij niet de enige met dit probleem is. Wij van AA spreken dezelfde taal voor wat betreft de alcohol. Iemand die dat gevoel niet kent kan er niet over meepraten. Ik weet zeker dat hij daar geholpen kan worden en het mooie daarvan is dat hij het allemaal zelf doet en geen medicijnen hoeft te slikken.
Bij de AA zijn mensen uit alle klasse, want het probleem is veel groter dan in de media wordt geschreven. Het wordt niet voor niet de ziekte van de ontkenning genoemd.

Ik hoop dat ik je hiermee een steuntje heb kunnen geven en hoop dat je man de uitdaging aangaat.
Er is altijd een reden om te drinken (verleden, nare gebeurtenis, leuke gebeurtenis etc, maar stoppen met drinken geeft je (als je een probleem mee hebt) nieuw leven.
Ik dacht ook altijd dat dit (met veel drank) mijn leven is, maar ik heb nu ervaren dat de persoon met drank totaal anders is dan wie ik nu ben.
Ik hoop dat jouw man dit ook mag ervaren en dat jullie als een gelukkig gezin de toekomst tegemoet kunnen gaan.

Heel veel Sterkte.

gr. Laatstedruppel2005.

[vrouwvanalco]

Ik wil ten eerste even zeggen dat wij niet in NL wonen maar in Luxemburg

Verder heb ik het met hem al over AA gehad en dat wil hij niet omdat hij in de stad te veel aan café's blootgesteld is en omdat hij na de meeting een uur op de bus moet wachten wordt de verleiding wel erg groot wordt voor hem. (En er is er maar 1 waar hij heen kan)
Al-anon is hier in het Engels en mijn Engels is niet zo goed dat ik daar iets aan zou hebben.

Bedankt wel voor de steunende woorden, ik weet zeker wel dat ik niet alleen sta, het gewoon al even fijn om hier te praten.

Hij gaat volgende week naar de dokter volgens eigen zeggen en dan hoop ik dat ie/wij geholpen kan/kunnen worden, het is gevaarlijk op het moment met mijn dochtertje, ze wil heel graag bij hem zijn maar als ie zo dronken is, is dat gevaarlijk omdat hij letterlijk niet meer op zijn benen kan staan en gevaarlijke capriolen met haar uithaalt, ik verbied hem wel de kleine op te pakken maar hij doet het toch en wat kan ik dan doen???? heel goed opletten maar gister was ik dus te laat en viel mijn dochter door zijn schuld!

Eh, dit lucht wel op, gewoon even in mn eigen taal.

Kunnen jullie mij adviseren hoe ik hem kan helpen en wat in gesprekken de "do en don'ts" zijn want ik weet niet meer wat ik tegen hem moet zeggen (taal is ook een klein probleempje, we spreken Engels met elkaar en geen van beide spreekt het voor 100%)

Nogmaals dank, Sandra

[Kaia]

Hoi Sandra,

Allereerst gefeliciteerd met je 1,5 jaar alcoholvrij!
Een rekensommetje laat zien dat jullie zwangerschap de aanleiding was?

Wat moet het ontzettend moeilijk zijn om te zien hoe je man gewoon doorgaat, niet is veranderd (in drinkgedrag) terwijl jij je wel verder ontwikkelt. En dan de taalbarriere, die blijkbaar in hele ingewikkelde kwesties als dit alsnog een rol gaat spelen. Goed dat je hier even komt schrijven, je moet er zeker niet alleen mee blijven zitten.

Ik wil natuurlijk voor jou, je dochtertje en je man zo gauw mogelijk een harmonieuze oplossing, maar daarvoor heeft je man wel zelfkennis en inzicht nodig, en daarmee de bereidheid om wat aan zijn verslaving te doen (jammer dat je hém niet even zwanger kan maken ). Het gaat nu verder dan hemzelf, en daarom vind ik dat jij van hem mag, of eigenlijk -al is het maar voor je dochtertje- MOET eisen dat hij er NU wat mee gaat doen, of moet het eerst erger worden dan een dikke lip?

Ook hij moet er niet alleen mee blijven zitten. Lotgenoten zijn zoooo belangrijk, alleen al dit forum maakt voor zovelen (inclusief ondergetekende) het verschil; herkenning van emotionele, sociale, lichamelijke, etc gevolgen zorgt ervoor dat dingen geen eigen leven meer gaan lIJden ergens achter in je hoofd.

Wat ik tegen hem zou willen zeggen is: "Jongen, je bent niet de enige bij wie de gewoonte er zo in de loop der jaren ingerold is, luister niet langer naar dat stemmetje die steeds maar uitstelt, het voelt zoveel beter om je geen zorgen meer te hoeven maken, je niet schuldig meer te hoeven voelen en gewoon te kunnen zijn wie je bent. Het past nu toch niet langer in je leven om het van roes tot roes aan je voorbij te laten gaan, je hebt nu een vrouw, een dochter en het is tijd voor the new you (surprise yourself and you'll be surprised!). En nogmaals: je bent niet alleen, zoek mensen op zoals wij hier op het forum, je KAN het en daarvoor hoef je eigenlijk alleen 'maar' die eerste te laten staan".

Heel sterkte Sandra,
en blijf goed luisteren naar jezelf,

Kaia.

[vrouwvanalco]

quote:

---

Originally posted by:

Kaia

Hoi Sandra,

Allereerst gefeliciteerd met je 1,5 jaar alcoholvrij!

---

Dank je wel, ben best trots op mezelf maar ik geef dan ook nog borstvoeding dus dat is ook al een reden natuurlijk en ik wil langer dan 2 jaar voeden dus ik zit voorlopig nog veilig maar denk ook niet dat ik ooit nog begin hoor, ik heb nu een leven.

quote:

---

Een rekensommetje laat zien dat jullie zwangerschap de aanleiding was?

---

Ja klopt, ik heb vanaf het begin gezegd dat mijn dochter mijn leven heeft gered.

quote:

---

Wat moet het ontzettend moeilijk zijn om te zien hoe je man gewoon doorgaat, niet is veranderd (in drinkgedrag) terwijl jij je wel verder ontwikkelt. En dan de taalbarriere, die blijkbaar in hele ingewikkelde kwesties als dit alsnog een rol gaat spelen. Goed dat je hier even komt schrijven, je moet er zeker niet alleen mee blijven zitten.

---

Ja, was vooral tijdens mijn zwangerschap erg moeilijk, ik wilde ook graag drinken maar nu is het wel uit te houden hoor, ik heb een heerlijke dochter die me lekker bezig houdt dus ik heb het helemaal niet meer nodig.

quote:

---

Ik wil natuurlijk voor jou, je dochtertje en je man zo gauw mogelijk een harmonieuze oplossing, maar daarvoor heeft je man wel zelfkennis en inzicht nodig, en daarmee de bereidheid om wat aan zijn verslaving te doen (jammer dat je hém niet even zwanger kan maken

). Het gaat nu verder dan hemzelf, en daarom vind ik dat jij van hem mag, of eigenlijk -al is het maar voor je dochtertje- MOET eisen dat hij er NU wat mee gaat doen, of moet het eerst erger worden dan een dikke lip?

---

Ja de tas van mijn dochter is al gepakt en staat in de woonkamer, nog 1 keer en we zijn weg, dat weet hij nu en gaat dan ook z.s.m. naar de dokter voor hulp maar ja dan is het nog geen garantie.
Ik moet mijn dochter beschermen, een tijd lang was het makkelijk, toen kroop ze nog niet maar nu moet ik haar dan tegen houden met een krijsend kind als gevolg.

quote:

---

Ook hij moet er niet alleen mee blijven zitten. Lotgenoten zijn zoooo belangrijk, alleen al dit forum maakt voor zovelen (inclusief ondergetekende) het verschil; herkenning van emotionele, sociale, lichamelijke, etc gevolgen zorgt ervoor dat dingen geen eigen leven meer gaan lIJden ergens achter in je hoofd.

---

Hij lijkt wel dood vanbinnen, hard gezegd misschien maar hij toont geen enkele emotie, hij speelt weinig met zijn kind en kijkt alleen maar tv, ligt dat aan het alcoholisme of is hij gewoon zo?
Hij heeft totaal niks met fora als deze (of ieder ander)
Hij hoort me ook wel als ik tegen hem praat maar hij luistert niet, hij geeft nergens om.
Wel om ons natuurlijk maar hij lijkt zich niet zo erg te interesseren, alles gaat langs hem heen, zeg maar.

quote:

---

Wat ik tegen hem zou willen zeggen is: "Jongen, je bent niet de enige bij wie de gewoonte er zo in de loop der jaren ingerold is, luister niet langer naar dat stemmetje die steeds maar uitstelt, het voelt zoveel beter om je geen zorgen meer te hoeven maken, je niet schuldig meer te hoeven voelen en gewoon te kunnen zijn wie je bent. Het past nu toch niet langer in je leven om het van roes tot roes aan je voorbij te laten gaan, je hebt nu een vrouw, een dochter en het is tijd voor the new you (surprise yourself and you'll be surprised!). En nogmaals: je bent niet alleen, zoek mensen op zoals wij hier op het forum, je KAN het en daarvoor hoef je eigenlijk alleen 'maar' die eerste te laten staan".

---

Ik heb het zo goed mogelijk vertaald en gevraagd of hij echt even wilde luisteren maar het leek hem weinig te doen, ik zal je een voorbeeld van hem geven:

We zijn in januari een hele goede vriend verloren, manlief is met hem en zijn familie opgegroeid, die knul was 21 jaar oud, kwam 's morgens om 7 uur dronken thuis (hij was in opleiding voor wapensmid in Oostenrijk maar was dat weekend even naar zijn familie gekomen) en 's middags ging zijn zus toch maar eens kijken...... hij was gestikt in zijn eigen overgeefsel (sorry is even hard maar wel de waarheid en wat was de oorzaak..... alcohol!!! Mijn man heeft er totaal NIETS van geleerd en lijkt er ook helemaal niet zo erg mee te zitten als zou moeten (ok, wat is normaal in zo'n situatie) Hij komt namelijk een paar weken geleden zwaar dronken thuis en hij ging direct naar bed en heeft dus later op de avond in bed overgegeven (op mijn kant!!! en onze dochter slaapt normaal dus naast mij(heeft met opvoedmethode te maken) en wij konden dus die nacht op de grond slapen, zij op haar matrasje en ik ernaast.

quote:

---

Heel sterkte Sandra,

en blijf goed luisteren naar jezelf,

Kaia.

---

Dank je wel, jammer dat ik dit forum niet had in December, daar ben ik meer dan een maand door een hel gegaan door zijn alcoholmisbruik.

[Kaia]

Hoi Sandra,

De onverschilligheid, ongevoeligheid, het niet echt luisteren, het 'in' de tv zitten, thuis en met je kind alleen het hoognodige doen, hoort wel degelijk bij een alcoholverslaving! En misschien is er nog wel meer aan de hand....
Is er ook iemand waar je eventueel tijdelijk terecht zou kunnen, misschien vind je het te ver gaan wat ik nu zeg maar ik vind de situatie gevaarlijk en misschien dat bij hem een licht opgaat als hij zich realiseert dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is dat jullie bij hem zijn, dat zijn onverschilligheid consequenties heeft? Als hij niet WIL veranderen laat hij jou toch geen keus...hij HOEFT geen alcoholist te zijn, net zomin als jij door een hel hoeft te gaan vanwege zijn verslaving.....ik vind dit echt heel erg voor je, gelukkig wil hij komende week naar zijn arts, misschien is het voor jou sowieso verstandig om ook even te gaan? Blijf er niet mee zitten hoor, je bent zelf zo positief bezig met je leven, ik vind het zo knap dat je zo lang al de borstvoeding volhoudt!

Ik hoop dat je man hulp wil aannemen en ook zelf ziet dat hij dat nodig heeft, er is nog een heel leven voor jullie!

Liefs,
Kaia.

[vrouwvanalco]

Oh, je hebt zo'n gelijk, ik had in december eigenlijk al weg moeten gaan, maar ik heb nergens om heen te gaan en een crisis centrum vind ik wel erg ver gaan in dit geval.
Ik heb die tas in de woonkamer staan, voor hem zodat ie realiseert dat we zo weg zijn als hij doorgaat, ik heb hem al zooooo veel kansen gegeven, eigenlijk al veel te veel, hij zou stoppen voor de baby geboren zou zijn, ik ben bang dat de buren dalijk de kinderbescherming hierheen sturen.

Ik heb hem zo leren kennen maar nooit gedacht dat hij ook echt een alcoholist is omdat hij ook weleens dagen zonder alcohol kon, ik was ook aardig op weg, ik was ook vaker dan eens dronken per week (van de wiskey of tequilla en dat in combinatie met Prozac en Xanax, ik was ook niet goed hoor!)

Ik was vanaf mijn 16e tot 21e flink aan de pillen en coke (mede dankzij mijn moeder die me er aan voorstelde) vanaf mijn 12e blowde ik en toen ik naar Luxemburg verhuisde ging dat over in zwaar drank gebruik met heel veel sociale problemen tot gevolg, ik moest mezelf echt weer bewijzen bij een hoop mensen. (ik heb wel ook nog tot mijn zwangerschap geblowd)
Ik ben nu 26 en ****** is net 28.

Dus niet alleen drank maar ook weed en medicijnen waar ik mee gestopt ben toen ik zwanger bleek te zijn en als ik dan zie wat ik allemaal al opgegeven heb en dat is me (mede door mama instinct natuurlijk) nog gelukt ook.
Maar dan kan hij het toch ook?!!

Ik hoop ook dat ie hulp zal accepteren en dat ik ooit de echte ****** zal leren kennen, ik ben echt gek op hem!

Ik voel me hier op dit forum wel geaccepteerd, fijn gevoel is dat

[vrouwvanalco]

quote:

---

Originally posted by:

Carolien

Hoi Sandra,

Door je eigen achtergrond hoor je hier ook beslist hoor.

Lees je ook de dagdraadjes? Daar is het veel drukker dan hier. (ik zie dit nu pas)

Ik zou je beslist snelle actie aanraden, ja.

Je tas staat klaar, heb je ook een adres waar je onmiddelijk naartoe kunt?

Ik heb ook ooit gedacht, er gebeurt echt niks ergs, tot m'n zoon een gebroken neus werd geslagen.

Had ik maar eerder weggegaan......zorg er aub voor dat jij dat straks niet vol spijt moet zeggen.

---

Ik wil even zeggen dat Sandra niet mijn echte naam is maar ik denk niet dat dat ongewoon is op een forum als dit

Ik weet niet waar ik naartoe moet maar ik kan altijd wel ergens terecht, ze laten ook hier in LU geen vrouw met baby op straat staan. En in uiterste noodzaak kan ik wel bij kennissen terecht.

Ik heb een ex die mij voortdurend mishandelde (niet als ie dronken was, raar genoeg) maar ik weet van mijn man dat hij nooit maar dan ook nooit zal slaan (onze dochter dan al helemaal niet natuurlijk), hoe dronken hij ook is, ik heb al heel erg vaak slaande bonje met hem gehad maar hij heeft zelfs nog nooit gedreigd met slaan ook niet door op me af te lopen, hij slaat dicht of hij wordt verbaal heel erg agressief maar slaan weet ik dat ie dat nooit zal doen.

Ik kan misschien de teksten die ik hier heb geschreven kopiëren naar dagdraadjes? Of kan een moderator dit op een één of andere manier verplaatsen voor mij? Dat zou ik fijn vinden want de meer mensen waar ik mee praat de meer ik het gevoel heb begrepen te worden en me te uiten.

Liefs Sandra

[vrouwvanalco]

Ja ok ik snap nu wat je bedoelt, ik wist ook wel dat je het niet slecht bedoelde hoor maar ja, je hebt gelijk, ik moet nu echt stappen gaan ondernemen maar hij weet nu ook wel dat ik nu echt serieus ben dus misschien dat het nu eindelijk eens helpt.
Bedankt voor je hulp en steun :*

[An]

Welkom Vrouwvanalco: maar zoals ik begrijp ben jij een droogstaande alcoholiste. Dus weet je wat de gevaren zijn. Er zijn veel aardige dingen gezegd, maar naar mijn idee is dit een onacceptabele situatie. Nu valt je dochterje op een lip, straks valt ze op haar hoofd. En nog EEN keer zeg je, ja sorry, gaat er bij mij niet in. Je begrip is te groot naar je man toe, waarschijnlijk omdat je hem zo goed begrijpt.
Ik heb vooral medelijden met jullie kind en naar mijn idee mag je geen dag langer wachten om stappen te ondernemen. En die ken jij zelf goed genoeg denk ik.

[vrouwvanalco]

Hoi An,

Ja ik ben een droogstaande alcoholiste (vreemd om toe te geven) dus ja, ik weet heel goed hoe gevaarlijk het kan zijn, ik ben daarom ook iedere keer bang als hij weer te veel gedronken heeft.

En ik bedoelde met nog 1 keer, de volgende keer dat hij dronken is (en dat weet ik van tevoren omdat we altijd bellen met elkaar) ik de tassen pak en meteen weg ben.... dus niet de volgende dag

Misschien ben ik vanavond wel weg want hij is nu ook met een vriend weg, ik heb gewoon geen vertrouwen in hem!

[An]

Hoi Vrouw... : je bent een vrouw van.. maar je bent ook jezelf. Denk aan je kind. Ik ben zelf alcoholiste en net als jij dronk ik geen drup tijdens zwangerschap en kind zijn. Gelukkig had ik een enorm verantwoordelijkheidsgevoel net als jij. Accepteer dit gewoon niet, ook niet afwachten. Zeg dat hij naar de AA MOET of iets anders OF inderdaad die pillen, anders is de relatie over, af, uit.

Dit forum is in eerste instantie voor mensen die zelf problemen hebben met alcoholgebruik dus ik denk wanneer je hulp zoekt Alleen voor je man je naar een ander forum moet. Bij tips e.d. staat waar je terecht kan. Moedig van je in ieder geval om hier te schrijven. Je neemt de boel serieus.

[vrouwvanalco]

Nou, ik zit zelf natuurlijk ook met dit probleem en ik geloof ook dat juist hier, ik de steun kan vinden die ik zoek, ook i.v.m mijn eigen drugs en alcohol verleden, ik heb net wel even gekeken maar ik kan niet zo snel een link of iets vinden vaneen ander forum (waar ik dan misschien meer thuis hoor)

Weet iemand misschien een link ander forum voor mij?
alvast bedankt