slofje stelt zich voor

[slofje]

hallo lotgenoten,
ik ben slofje en ben droog sinds 13 september 2005, hierna ben ik op 20 september opgenomen geweest voor 6 en een halve maand in een kliniek te Den Haag. Tijdens deze opname heb ik het besluit genomen om een punt te zetten achter mijn huwelijk na 27 jaren. Mijn ex heeft me op alle fronten zo in de steek gelaten en waar ik al heel lang bang voor ben geweest is helaas allemaal uitgekomen......Nu woon ik samen met mijn zoon van 13 jaar op een heel klein flatje. Ik ben blij dat ik van die man af ben en ik HOEF niet meer te drinken. Al deze stappen konden alleen maar gezet worden in nuchtere toestand, want het gevecht met de drank zou zoveel energie gekost hebben dat er geen energie meer over zou zijn geweest voor het te bereiken doel: VRIJHEID. Tot zover even mijn verhaal, wanneer jullie nog vragen hebben dan hoor ik die graag en zal die dan proberen te beantwoorden.

[slofje]

hoi Karinneke,

Bedankt voor je compliment, dat doet een mens goed!
Tja, hoe kom ik nou aan die naam, het was het eerste waar ik op kwam toen ik een naam moest verzinnen, niet dat ik nou altijd sloffen aan heb hoor, eigenlijk nooit.
Wat ik wel grappig vind is, dat wanneer je op dit forum binnenkomt dat er dan staat hoeveel gebruikers er zijn, doet me aan iets denken. Gelukkig gebruik ik niet meer, jippie, dus ik hoef me ook niet aangesproken te voelen:D
Succes met druk zijn Karinneke!

[An]

Welkom Slofje: wat herkenbaar 'ik hoef niet meer'. Wat krachtig om dit allemaal te regelen samen met je zoon. Je zal wel een heel ander leven hebben. Ik vind het super van je en je zoon zal wel trots op je zijn. Kom bij ditjes en datjes schrijven dan leren we je beter kennen.

[slofje]

Hoi An, jij was er vroeg bij vanmorgen! Ja, de laatste jaren zijn nogal hectisch geweest, mijn ex heeft echt alles geprobeerd om me onderuit te krijgen, maar het is hem niet gelukt! Nog even en dan hoop ik dat alles geregeld is mbt alimentatie, een eindeloze strijd leek het wel. Mijn kinderen zijn inderdaad erg trots op mij, maar ze zitten ook met dubbele gevoelens: volgens hun vader is alles mijn schuld, want ik ben weggegaan en heb hun in de steek gelaten. Hij weet echt niet wat ik in de kliniek gedaan heb, ook nooit naar gevraagd, altijd ruzie wanneer ik de weekenden thuis was. Ik was niet meer onderdanig, had geen schuldgevoelens en hoefde me nergens voor te schamen, dus mijn nieuwe gedrag kwam hem niet goed uit, hij kon me niet meer manipuleren want ik doorzag hem. Toen ik nog dronk ging ik eens per maand de `fout` in, waardoor ik me weer schuldig voelde en me schaamde en waardoor ik compensatie gedrag ging vertonen, alles zo goed mogelijk willen doen, waar ik dan weer zo moe van werd dat ik het eind van de maand weer instortte. Zo onstond er een vicieuze cirkel......
Ik zit nu in een reintergratie traject om een baan te vinden, ik hoop dat dat gaat lukken, zodat de dagen minder lang worden, want drie jaar met jezelf aan de slag zijn is wel erg lang hoor!
Ik geniet natuurlijk wel intens van mijn vrijheid!

[Sandra]

Slofje,
Welkom.
Een keer per maand fout gaan en daarna vol schuldgevoelens alles goed willen doen. Is zo herkenbaar voor mij.
Dat is wat ik jarenlang heb gedaan, bij 20 jaarlang

[CPAS]

Hoi Slofje,
Ik hoop dat ik je nooit inhaal.
Rond de tijd dat jij gestopt bent, ben ik de verslavingszorg ingerold, omdat het mij in mijn uppie niet lukte om te stoppen. Het heeft lang geduurd voor het me echt lukte er een punt achter te zetten. Mijn man, kinderen, ouders, familie, vrienden en kennissen zijn allemaal heel blij om mij terug te hebben.
En ik ook, ik ben weer mens.
Sterkte en succes met het regelen van alimentatie, bezoekregeling en het reïntegreren naar een baan.

[slofje]

Goedemorgen Sandra en CPAS,

Tja, dat compensatie gedrag hoeft nu niet meer, dat scheelt een hoop energie, die ik nu aan mezelf besteed. Hierdoor lukt het me om echt mens te zijn, geen overleven meer maar leven dus! Ik hou van structuur en ik kan nu mijn eigen structuur aanbrengen. Hierdoor is de chaos in mijn hoofd minder chaotisch. Ik hoop ook niet dat je mij gaat inhalen CPAS, alhoewel je daar niks over kunt zeggen. Ik ben ooit eerder dankzij de AA en jaar droog geweest, toen heb ik de knop omgedraaid maar weinig veranderd aan de situatie waarin ik zat, ben zelfs gaan werken in een verslavingskliniek als slaapwacht. Dat heb ik twee jaar gedaan, maar er kwam een einde aan nadat ik een keer niet kwam opdagen. Ik had fikse ruzie thuis gehad en was het huis uitgevlucht maar wist niet waar ik naartoe moest. Ik wilde niet bij mensen aankloppen die kinderen hadden (ik was onder invloed) en ook niet bij mensen die een drankvoorraad in huis hadden, ik was bang dat ik dan helemaal los zou gaan. Een heel verhaal dus, ben uiteindelijk weer thuis terechtgekomen, met heel veel tegenzin. Wat me bij de AA opviel was, dat wij alcoholisten wel erg veel verantwoordelijkheid op ons nemen, terwijl mensen ook veel verdriet teweeg kunnen brengen wanneer ze geen alcoholist zijn, die komen er zo mee weg! Dat is natuurlijk niet waar, ik liet mijn ex ermee wegkomen, ik stond het toe! Eigenlijk had ik aangifte moeten doen, maar dat vond ik toch ook weer te ver gaan........Nou ja, al met al heb ik in de kliniek inzichten gekregen waardoor ik tot op heden droog sta en ik wil dat graag zo houden!

Groet van Slofje

[Kaia]

Hoi Slofje,

Wat geweldig mooi wat jou ondanks of misschien ook wel dankzij alle ellende is overkomen: je hebt jezelf terug! Het klinkt gek ergens maar ik denk wel eens dat als ik geen alcoholist was geweest, ik nooit zo bewust in het leven zou hebben kunnen staan als nu; het verschil tussen geleefd worden en Leven. En net als jij ontdek ik ook dat er nu veel meer beweging in mijn leven komt, omdat er nu ruimte voor is, waar eerder alleen maar roezen en katers waren.
Ik wens je een voorspoedige verdere opbouw van je leven, geniet van de vrijheid waar je zo voor gevochten hebt, dat heb toch maar vast verdiend!

Liefs,
Kaia.