Tja wat meer "vertellen".

[Brudie]

Door de enorme werkdruk,stress etc. bij ik mijn heil bij de alcohol gaan zoeken, en zoals zo vaak werd het steeds meer.

Ik ben 48 jaar, ben getrouwd en heb een zoon van 15 jaar.

Heb al verschillende pogingen gedaan om te stoppen, maar val telkens weer terug. Ik zit overdag altijd alleen en verveel me rot, dus dan komt de alcohol weer op te proppen.

[Gem]

Welkom hier Brudie!

Het klinkt bekend! Ook ik dronk teveel om de stress de baas te kunnen. Ik verbeelde me dat het hielp om alcohol te drinken tegen stress. Achteraf nu ik een tijdje droog sta, kan ik je vertellen dat het tegendeel het geval was.
Door een combinatie van factoren o.a werkstress, familietoestanden en alcoholgebruik ben ik burn-out geraakt.
Nu sta ik steviger in mijn schoenen en kan druk veel beter aan. Allemaal door het eerste glas niet meer te nemen.
Dat heb ik o.a bereikt door regelmaat, de internetbehandeling (aanrader!!) en een tijdsbesteding te zoeken voor de tijd die ik anders besteedde aan het drinken.
Verveling is een trigger. Ik weet niet waarom je niet veel om handen hebt, maar wellicht kan je hobby's van vroeger oppakken?
allereerst is natuurlijk de vraag; wil je stoppen of minderen? Hoe graag wil je dat?
Ik kon pas stoppen toen ik het echt heel graag, diep van binnen wilde. dat heeft jaren geduurd!
In hoeverre ben jij bereid de sprong te wagen?

Bij ditjes, datjes en dagdraad praten we met elkaar. Wellicht dat je daar mee kunt lezen, en wellicht schrijven?

groetjes

[safidepafi]

Welkom!
Misschien heb je hier iets aan:
Dit is geschreven naar de alcoholist toe... maar je kunt er echt héél veel uithalen... Lees het eens rustig door...
______________________________________

VERSLAVINGSGEDRAG

Verslavingsgedrag is een vorm van wegvluchten voor jezelf. De vlucht nemen, op allerlei manieren, wordt een verslaving. Verslaving is daarom niet alleen een lichamelijke gebeurtenis, maar het hele leven gaat zich richten op de verslaving. Ben je verslaafd aan een middel en stop je ermee, dan is dat het begin van het veranderen van je verslavingsgedrag. Als je niets met dit gedrag doet, dan is de kans groot dat je opnieuw vastloopt, omdat je alleen het gebruik gestopt hebt.

Verslavingsgedrag heb je om weg te vluchten voor je gevoelens en verantwoordelijkheden. Het is: niet willen kiezen voor een ander leven of vermijden van ruzies of conflicten. Een verslaafd leven loopt vast, het is zwart/wit en zonder flexibiliteit: is één ding niet goed, dan alles maar overboord.

Verslaafd gedrag heeft een aantal kenmerken, die bij iedereen in min of meerdere mate naar voren komen. Tijdens het ontwennen steken die kenmerken vaak extra de kop op. Het is daarom zo belangrijk ze te leren herkennen, zodat je nu leert hoe het misschien anders zou kunnen en hoe noodzakelijk het is er verandering in aan te brengen.

Een aantal van die kenmerken zijn:

Preoccupatie = vooringenomenheid, geobsedeerd zijn door het middel. Het verslavend middel is het centrale punt geworden in je leven. Je hele denken en doen wordt er door bepaald. Zolang je gebruikt, merk je er vaak niets van.
Maar als je stopt komt het vooral naar voren door:
Veel denken aan het middel, veel praten over het middel, dromen, klinken met karnemelk; het vele drankgebruik bij tv-series valt jou op, in ieder gesprek komt het middel naar voren, dorst hebben en 'droogdrinken; flauwe drank- of pillengrappen maken, over het middel praten, alsof je het gebruikt in de kroeg, het water loopt je in de mond (en waarschijnlijk bij je medecliënten ook) .


Druqzoekend qedrag = is alle gedrag wat gericht is op het verkrijgen van het middel. Hoeveel en wat deed je ervoor om het middel te krijgen als je zonder zat? Dit komt naar voren in:
Zoeken zonder te weten wat, onrustig heen en weer lopen; mensen om je heen verzamelen die ook gebruiken, hetzelfde erover denken en doen; anderen onder druk zetten met je gedrag tot ze als het ware het middel naar je hoofd smijten, anderen tegenover elkaar uitspelen, bijvoorbeeld: "Maar van hem mocht het wel!" of "Maar hij/zij zei dat..." enz.; inspelen op onzekerheid van de ander of iemand voor gek zetten in de groep, sjoemelen met regels, proberen hoe ver je kunt gaan, sarren; zeuren om pillen bij verpleging of arts; zielig doen, met jou is het altijd erger dan met anderen dus. ..; redenen zoeken om het gebruik te rechtvaardigen.

Ontkennen = voor jezelf en een ander niet willen weten hoe het eigenlijk met je zit.
Dit merk je aan:.Net doen of er niets met je "aan de hand is, al ben je in een Detox opgenomen; jezelf steeds spiegelen aan een ander door te zeggen dat die er veel erger aan toe is; niet beziq zijn met hetgeen waarvoor je hier gekomen bent, namelijk je leven anders inrichten; zogenaamd bagatelliserend, verhullend, ontwijkend, luchthartig, verkleinend over je problemen praten; niet willen zien dat jij zelf een aandeel hebt in de toestanden/problemen; anderen kunnen je vertellen hoe je anders zou kunnen leven, maar je valse trots ontneemt je het luisteren ernaar; je hoort alleen jezelf en dat het liefst; veel praatjes maar niks doen; voor jezelf achterdeurtje open houden, zoals te blijven denken dat je weer sociaal kan drinken of niks ondernemen om je situatie te verbeteren; redenen achter de hand houden om...; onbenullige problemen opblazen om de werkelijke problemen te bedekken, bijvoorbeeld overdreven met anderen bezig zijn en jezelf verwaarlozen, continu negatieve punten zoeken of discussies over regels en sjoemelen daarmee. Verslaving is ontkennen van je eigen realiteit, niet willen weten wie je bent en geen verantwoording willen dragen.

Controleverlies = alles wordt 'te' en je denkt niet te kunnen stoppen. Onverzadigbaar, je hebt steeds meer nodig om hetzelfde effect te krijgen. Dit merk ie aan: liters melk drinken, niet l maar 10 plakjes beleg op brood, niet 4 boterhammen, maar 10; niet naar l tv-programma kijken, maar hele avonden; niet 8 uur per dag werken, maar hele dagen; alles perfect willen doen en zeer veel gewicht geven aan onbenulligheden; het welles/nietes-spel, liever gelijk dan gelukkig. Controleverlies is het vluchten voor je gevoelens en deze probeert te verstoppen in allerlei bezigheden.

Spelletjes spelen = trucjes toepassen om je zin te krijgen of moeilijke situaties te voorkomen of situaties te creëren om een goed excuus te hebben voor jezelf. Spelletjes speel je met jezelf (jezelf voor de gek houden) of met anderen. Spelletjes zijn vaak zo'n ingebakken gedragspatroon, dat je het niet door hebt van jezelf. Spelletjes geven je ogenschijnlijk een voordeel.

Voorbeelden van spelletjes:

Het reddinqsspel: Bij dit spel horen drie verschillende rollen. Iedereen komt om de beurt aan bod en probeert zijn positie/rol vast te houden. De rollen zijn: redder, slachtoffer en vervolger.

Redders: zijn bijvoorbeeld familieleden, vrienden en hulpverleners. Iedere keer opnieuw proberen de redders je te helpen totdat hun maat vol is. Doe jij als slachtoffer niet wat de redders van je verwachten: bijvoorbeeld toch drinken, afspraken niet nakomen, goede raad in de wind slaan, dan worden redders boos en gaan je vervolgen. Je bent dan slecht, niet meer te helpen en verziekt alles.

Vervolgers: zijn bijvoorbeeld moegeredderde redders. Zij zijn niet langer in staat om te blijven helpen. Of officiële vervolgers als justitie, politie en de waarden en normen in de maatschappij over verslaving. Vervolgers kunnen de pest krijgen aan zichzelf omdat ze liever in de redderspositie zijn. Als slachtoffer maak je handig gebruik van deze wisselende positie door bijvoorbeeld te zeggen: jullie begrijpen mij niet, in jullie ogen blijf ik toch maar een verslaafde, de ene keer help je me en dan laat je me weer zakken of moet ik soms in de goot komen. Of heel dwingend: Ik kan net zo goed weer gaan gebruiken, want van jou verwacht ik toch geen hulp meer.

Slachtoffer: Ben je vaak zelf hoewel je ook in de andere positie kan zitten. Slachtoffer wil je blijven wanneer je eigenlijk niet van plan bent met gebruiken te stoppen. Door jezelf voor te houden dat je niet bent te helpen, jezelf zielig te vinden, voortdurend jezelf als een speelbal van de omstandigheden te zien, het overkomt je allemaal zonder dat je zelf partij bent. Lukt dit niet dan wordt je vervolger. Dit uit zich in allerlei beschuldigingen aan redders ('wat een slechte hulpverlening'), aan vervolgers (moeite met autoriteit en regels of 'doe niet zo moeilijk').

Stokpaardjesspel: Dit is een levendig spel wat in discussievorm met iedereen gespeeld kan worden. Het doel hiervan is om achterdeurtjes voor jezelf open te houden, zodat je voor jezelf het excuus weer te pakken hebt.

Als. ..dan: Iedere suggestie of raad die de ander je geeft wordt pas opgevolgd als er aan jou voorwaarden voldaan is. Of terugkijken: Als er aan jouw voorwaarden voldaan was, had je hier nu niet gezeten. Bijvoorbeeld: als ik niet zo'n slechte jeugd gehad had, dan. ..Als ik Librium zou krijgen, dan. ..Als het gesprek anders was gelopen, dan. ..Als ik een vrouw/man had, dan. ..Als ik werk zou hebben, dan. ..Als ik begrepen zou worden (of eigenlijk: als jullie mij zouden begrijpen) dan...

Ja, maar..: Iedere suggestie, raad of idee laat je volgen door een 'ja, maar...' Het is een bodemloze put die je maakt voor de ander. Bijvoorbeeld: "Ik ben eenzaam". "Je zou eens wat contact moeten proberen te maken met. ..". "Ja, maar dan moet ik met de tram" of "dan zit de kat alleen thuis". Ja, maar betekent eigenlijk: Ik ben het niet van plan.

Bondjes sluiten: Dat zijn, vaak stilzwijgende, afspraken die je met anderen maakt. Het kunnen gewoontes zijn van jezelf, die persoonlijke ontplooiing remmen. Door bondjes te sluiten vermijd je conflicten, probeer je het leuk te houden en kom je daardoor niet toe aan waarvoor je komt. Bondjes sluiten doe je met twee of meerdere personen. Voorbeelden:
* Als ik aardig ben tegen jou, dan ben jij het voor mij.
* Wij maken plezier en praten verder nergens over. Wanneer er dan iemand iets van het gedrag zegt, wordt er ontkennend gereageerd of met dooddoeners, zoals: je mag toch wel plezier hebben?
* Zo gaan we niet met elkaar om. We spreken elkaar niet aan. Ik ben bang dat ik iemand kwets.
* Kroegsfeer scheppen. Dit is vaak een automatische reactie omdat je gewend bent om in de kroeg te leven. De kroeg is de enige plaats waar je contact maakt met mensen. De manier van contact maken of praten over jezelf, in een kroeg, is niet een manier waarop je tot zelfontplooiing kan komen.

Er zijn nog andere spelletjes die je kunt spelen. De spelletjes die hier genoemd werden, komen het meest voor. Spelletjes beletten je zelf om je tijd zinvol door te brengen.

Herkenning: een soort zesde zintuig van verslaafden. Je herkent de personen die verslaafd zijn aan hun manier van doen. Zoiets als Hollanders in het buitenland! Zo herken je ook negatief gedrag, spelletjes of andere vormen. Dit gedrag leer je jezelf aan omdat omgaan met verslaafden vaak betekent dat je verzekerd bent van je middel. Je verzamelt mensen om je heen, die ook drinken, pillen gebruiken of waar je voordeel mee doet.
Ik ben nog steeds aan het zoek en kwam het volgende tegen wat er juist niet echt over gaat maar wat ik toch ook wel weer een echte eyeopener vond.


Herkenning kun je ook positief gebruiken. Je kunt van jezelf gedrag herkennen, maar ook van de ander. Zo help je een ander om gedrag waarvan men zich niet bewust is, duidelijk te maken. Je hoeft je energie niet meer in verslavingsgedrag te steken, maar kunt het nu positief gebruiken. Je hoeft jezelf of anderen geen rad meer voor ogen te draaien.

Tot slot: Verslavingsgedrag gaat hand in hand samen met het gebruik van een middel. Vaak ben je jezelf daarvan niet bewust. Als je echt wilt stoppen met gebruik, is het een noodzaak om dat gedrag van jezelf te leren herkennen en te veranderen. Uit dit stencil kun je voor jezelf gedrag herkennen.

© 2000 Detox Jellinek