nieuw op dit forum

[Annesecond]

Hallo allemaal,

Ook ik ben nieuw op dit forum. Sinds vorige week heb ik me aangemeld bij alcohol de baas.
Afgelopen vrijdag ben ik met campral begonnen. Ik ben een getrouwde, fulltime werkende vrouw van 38 jaar en de laatste ca 7 jaar heb ik steeds meer problemen om goed om te gaan met alcohol. Ik drink gemiddeld zo'n 25 glazen wijn per week. Sommige dagen drink ik niets, maar andere dagen drink ik weer een of twee flessen leeg. Bij mij is tevens adhd en depressie gediagnostiseerd. Ik ben vaak een bingedrinker, geloof ik, kan absoluut geen maat houden en ook niet stoppen en overgaan op iets anders dan alcohol. Vroeger kon ik dat nog wel, toen kon ik een halfopen fles in de kast zetten en een week later verder leegdrinken. Sinds vorige week gebruik ik campral. Ik drink nog niet minder, maar wil dit zeker wel gaan doen. Ben geschrokken van alle gevolgen van drank die je leest op deze site.
Ik vind het moeilijk te denken dat ik ooit helemaal zal stoppen, maar ik wil zeker veel minder gaan drinken, want het gaat nu nog redelijk op mijn werk en prive, maar dat wordt ook steeds moeilijker.

Groetjes Anne

[An]

Anne: je bent goed bezig joh! Doe het rustig aan, een tijdje stoppen is zowiezo goed voor lijf en geest. Welkom hier.

[albertina]

Hoi Solli,

Inderdaad een wonder dat je nog overeind staat.
Oh ik vergeet je welkom te heten, bij deze dus.
Het lijkt me vreselijk zoals jij je leven omschrijft,
geen baan meer, vrienden overleden, ik neem aan door de drank.
Wat ik niet kan opmaken uit je schrijven is of je nu wilt stoppen of niet.
Ik blijf er bij, waar een wil is, is een weg.
Er zijn hier op het forum voorbeelden genoeg van mensen die het wel redden.
Hetzij soms met vallen en opstaan, maar de wil om uit de hel van alcohol
te ontsnappen is wel aanwezig.
Ik wens je toe dat je jezelf toch weer enigzins bij elkaar kunt rapen
en weer gaat stoppen.
Niemand zegt dat het makkelijk is, het is wel mogelijk.
Sterkte.

[albertina]

Oh ik zie dat ik je naam verkeerd heb geschreven,
het moet zijn Stolli.
Krijg je vanzelf als je te ijdel bent een leesbril op te zetten.
Tja Stolli, dan rest mij eigenlijk één vraag, wat verwacht je dan van dit Forum?
De mensen die hier schrijven hebben allen de intentie Alcohol de Baas
te worden.
Dus of stoppen of drastisch minderen.
Ik geloof best dat je je zaakjes op orde hebt hoor.
Daar gaat het niet om.
Waar het om gaat is dat je jezelf langzaam dood drinkt zo.
En het lijkt mij vreselijk eenzaam iedereen te laten vallen die
het niet met je drank gebruik eens is.
Als je door wilt drinken en absoluut niet wil stoppen heb ik niet zoveel te zeggen.
Ik kan je alleen het allerbeste toewensen.
En hopen dat je echt nog voor je kind kan zorgen.
Wel hoop ik dat je ooit nog eens tot andere gedachten komt.

[An]

Stolli: het menselijk lichaam is mooi en goed geschapen. De lever heeft zelfs een overcapaciteit en zo kan het dus gebeuren dat je jaren niks doorhebt maar op een dag ... plots... ineens stopt de club ermee. Daar kan geen vitamientje tegenop. Je lichaam doet het dan nog wel maar je omgeving doet niet meer mee. Je hebt dus alleen vriendje alcohol nog. Wat moet jij dan veel missen in het leven.
Ik dronk ook zo ontzettend veel en toen gestopt, niet makkelijk, maar er gaat een nieuwe wereld open.
Nee ik wil nooit meer terug naar dit dwangmatige drinken. Evengoed wens ik je veel wijsheid toe.

[Annesecond]

Hallo allemaal,

Wat mijn eerste stukje tekst op dit forum allemaal teweegbrengt.
Het is fijn te merken dat ik niet de enige ben die een alcoholprobleem heeft. Ik heb namelijk in mijn omgeving af en toe het gevoel dat ik wel heel erg ben en daarom drink ik vaak stiekem.
Een aantal jaren geleden dronk ik nog ca twee flessen wijn op een avond. Overdag werkte ik. Ik moet er niet aan denken als ik besef dat ze vast wel iets zullen hebben geroken als ik op mijn kantoor was. Niemand heeft er overigens ooit iets van gezegd.
Ik ben destijds bij AA en Kentron geweest. Kentron wilde mij laten opnemen, maar dat wilde ik niet omdat ik bang was dat ik mijn baan kwijt zou raken. Ik schaamde me en wilde (nog steeds niet) dat mijn werkgever af zou weten van mijn overmatig drankgebruik.

Ik heb me nu dus aangemeld bij Alcohol de baas in de hoop iets te veranderen in mijn drankgebruik. Ik merk, dat ik regelmatig dingen doe of zeg die ik de volgende dag niet meer kan herinneren en dat mijn relatie er onder lijdt. Ook wordt ik steeds depressiever. Of steeds drukker, naar gelang de situatie.
Het lijkt me heel moeilijk om helemaal niets meer te drinken, ik ben bang voor een leeg en eenzaam, onrustig gevoel. Ik ben verslavingsgevoelig en ben al eerder gestopt met vreetbuien, roken en cocaine. Maar steeds kwam er iets voor in de plaats.

Wat mij staande houdt is toch wel het ritme van het werken. De dagen dat ik werk, drink ik matig. Ook vanwege het samenwonen drink ik door de weeks minder. Ik schaam me voor mijn vriend. Soms koop ik twee kleine flesjes wijn en die drink ik dan achterelkaar op. Ik koop expres geen hele fles omdat ik van mezelf weet, dat ik de hele fles dan leegdrink.

In de weekenden laat ik mezelf gaan en koop ik een aantal literflessen rode wijn. Altijd meer dan mijn vriend weet, zodat hij denkt dat het nog allemaal binnen de perken blijft.

Vroeger kon ik tussen de glazen wijn ook fris drinken, maar nu merk ik dat ik steeds maar doordrink om in die roes te komen. De vergetelheid. Het leven is moeilijk en zwaar en de roes van de alcohol geeft even de illusie dat het beter te hanteren is.

Tegen Stolli wil ik zeggen, dat hij al van ver is gekomen en dat het alleen maar beter kan gaan. Ik weet dat het moeilijk gaat worden, maar als er geen hoop meer is, dan heeft het leven weinig zin meer.
Stolli, ik wil je vragen of je een dagbesteding hebt. Ik merk zelf dat mijn werk een stok achter de deur is. De dagen dat ik vrij ben, doe iknauwelijks iets en heb de neiging om lusteloos in de bank te hangen.
Geen zin om iets actiefs te ondernemen dus. En als je eenmaal in die gewoonte terecht komt, wordt het steeds moeilijker om terug te keren naar het "normale" leven.

Succes allemaal op deze site
Anne

[An]

Anne: joh het kan mijn verhaal zijn, herken het helemaal. Die ellendige rotdrank. Ik hoop dat je hier op het forum of de therapie de hulp en ondersteuning kan vinden.

[Annesecond]

Hoi An,

Ben jij ook zo verslavingsgevoelig? Fijn om een medestander te ontmoeten. Het is erg moeilijk, die constante strijd tegen verslavingen. Heb jij ook iets anders dan drank gebruikt om je rustig te voelen of in ieder geval enigszins gelukkig te voelen?
Hebben wij misschien een tekort aan een bepaalde stof in onze hersenen?

Moeilijk he, om een dubbelleven te leiden, want zo zie ik dat toch wel. Ondanks dat mijn vriend best weet en ervaart dat ik een stevige drinker ben, beseft hij niet hoe erg het werkelijk is. En ik kan het hem niet vertellen, schaam me verschrikkelijk. Dat hij weet dat ik nu bij deze site zit, is voor mij al heel veel openheid. Het leven is voor mij altijd een strijd geweest. Al heel veel jaren (ik ben nu 38) ben ik op zoek naar rust en stabiliteit in mezelf, maar ik kan het niet vinden. Herken je dat ook bij jezelf en drink jij nog of ben je helemaal gestopt?

gr Sylvia

[An]

Hoi Sylvia: dit schreef ik net naar Fishermansfriend ......: Hoi Fish: vorig jaar... ff denken... augustus kwam ik hier en begon met internettherapie en ben toen gestopt. (daarvoor had ik een terugval van ruim een jaar en daarvoor had ik vijf jaar niet gedronken.)
Maar goed. Vorig jaar kwam ik hier en vanaf die tijd doe ik het heel netjes. Alleen houd ik het niet langer als een maand, twee maanden vol en dan maak ik een klein schuivertje. DAt was vroeger dus wel anders. Als ik begon te drinken dan ging ik dagen, weken door. Hier heb ik geleerd om zo snel mogelijk weer te stoppen. Schuld en schaamte speelden een hele grote rol bij mij. Dus ik ben langzaam alcohol de baas aan het worden.


Sylvia: EEN ding weet ik zeker van drank word ik zwaar depressief. Ook ben ik misschien wat zwaarmoedig of zo. Ik weet het niet. Ik heb wel problemen met eten gehad vroeger en ben daar wel overheen gekomen. Nu rook ik nog en gebruik kalmeringsmiddelen en een slaappil.
Ik krijg anders geen rust in mijn hoofd. Maar hoe meer middelen hoe drukker het wordt in mijn hoofd. Uit ervaring weet ik dat wanneer ik niks gebruik ik me heel goed kan voelen.
Tja, zal je je afvragen, waarom ben je dan weer begonnen??

Verslaafd dus. Altijd maar blijven opletten. Ik wil weer overal vanaf. Maar we moeten ons tijd gunnen. Dan lukt het wel. Weten dat het heel goed kan. Sterkte hoor.

[PEM]

Hoi Allemaal,

Ik ben verslaafd aan alcohol.

Ik drink dagelijks wijn.

Ik ben een vrouw, samenwonend en heb 2 schatten van kids. Ik heb een part-time baan en dus een goede regelmaat.

Ik heb me al eerder aangemeld voor dit forum, maar heb tot nu toe alleen meegelezen. Hier en daar een beetje. Je kent dat wel. Ik had me aangemeld, nadat ik door de politie was aangehouden met te veel drank achter het stuur. Wat een drama was dat zeg en dom. Ik ben toen meteen gestopt met drinken. Dat moest ook wel, want toen kwam mijn vriend ook achter mijn drankprobleem. Ik heb hem beloofd niet meer te drinken. Van hem moest ik ook volledig stoppen. Hij was en is van oordeel dat ik hulp moe(s)t zoeken. Ik was van oordeel dat ik zelf wel kon stoppen. Dat heb ik ongeveer 10 dagen volgehouden. Had wel wat ontwenningsverschijnselen. Met name s'avonds in bed erg koud. Mijn vriend bleef hameren op het zoeken van hulp en dat frustreede mij zo dat ik weer ben begonnen met drinken. Vandaag heeft hij mij daar op betrapt. (Details zal ik jullie besparen). Maar hij was en is erg boos. Morgenavond zullen we het erover hebben was de mededeling. Tsja. Dat vind ik erg moeilijk en ook weer erg frustrerend. Ik snap hem op zich wel. Ik heb voor de tweede keer op rij bedonderd met alcohol, maar ik had de afgelopen tijd het gevoel dat ik er alleen voor stond, althans van mijn vriend geen steun kreeg. Waarscijnlijk omdat ik weiger hulp te zoeken.

Ik ga voor volledig stoppen, want deze laatste actie heeft mij laten zien dat minderen voor mij in ieder geval niet werkt. Van 2 glaasje ergens een dag wordt het weer dagelijks. Daarom moet ik volledig stoppen.

Ik hoop hier wat steun te vinden bij het niet drinken en wellicht bij overige zaken.

Lieve groetjes allemaal.

[sas36]

Annesecond,

Ik herken je verhaal ook heel goed.
Ik ben ook verslavingsgevoelig en al vanaf mijn puberteit voelt het als dat ik altijd in een strijd zit.
als puber verslaafd geweest aan blowen en cocaine, en later de alcohol. maar dat gaat wat op en neer (de laatste periode dus vooral neer) daarnaast rook ik en kan ik echte vreetbuien hebben (nu helemaal nu ik gestopt ben met drinken.
Mijn werk is mijn houvast, als ik moet werken lukt het me ook beter om niet te drinken. gek eigenlijk dat ik dat verantwoordelijkeheidsgevoel wel heb naar mijn werk maar niet naar mijn gezin.
maargoed, afgelopen weekend mijn eerste alcoholloze weekend sinds tijden en ik vond het moeilijk maar ook genieten.

succes en wellicht tot op het forum

[Har]

Welkom Stolli! Heavy wat je schrijft. Je bent een die hard zo te lezen, maar ongetwijfeld komt het moment dat je lichaam het gaat begeven als je zo doorgaat. Enfin, dat weet je zelf ook wel lijkt me zo.
Ik vraag me af wat je hier denkt te kunnen bereiken m.a.w. of je een doel kunt stellen om te minderen of te stoppen. Ik hoop het werkelijk voor je! Het is mij niet vreemd dat gez@p, ben het leven met drank k@tsbeu geworden maar om droog te blijven moet ik strijd leveren. Wil jij die strijd leveren?
Kom praten op de dagdraad, wellicht kunnen we van elkaar leren

dagdraad

[Annesecond]

Het lijkt erop dat velen van ons erg verslavingsgevoelig zijn. Ik vind veel herkenning in jullie berichtjes.
Een verslavingskliniek probeer ik echter zo lang mogelijk te vermijden. Ik ben bang dat anderen er achter komen. Liever blijf ik anoniem via internethulp. De AA was trouwens ook wel goed om herkenning te vinden, maar ik kon toen de juiste knop nog niet vinden om meer dan een paar dagen te stoppen. Kentron raad ik helemaal niemand aan, maar misschien ligt dat aan mij en hebben anderen daar goede ervaringen mee.

Ik merk, dat ik vooral drink om rustig te worden/rust in mijn hoofd te vinden. Hoewel de praktijk is, dat ik vooral in gezelschap juist erg druk word als ik veel heb gedronken. En als ik alleen ben, kan ik ook niet rustig een boek lezen of ontspannen. Niet met, en niet zonder drank trouwens.
Ik ben geschrokken van mijn weektotaal van zo'n 30 glazen rode wijn. Ik probeer nu in ieder geval op maandag, dinsdag en woensdag niet te drinken. Dit zijn dagen waarop ik overdag werk. Na het avondeten is de avond nog kort. Het kan zijn dat ik gewoon mijn bed in duik om niet te worden geconfronteerd met drank of de verleiding daarvan. Dat is de enige plaats waar ik enigszins tot rust kom. Er zijn weinig impulsen. Het zal moeilijk worden, maar nog moeilijker wordt het wanneer ik ook in het weekend zonder drank zal zijn. Ik probeer het dus met kleine stukjes op te bouwen en daar nog niet aan te denken.