Noa laat van zich horen :)

[NoaduBois]

Beste iedereen op dit forum

Ik ben Noa du Bois, en ik schaam me een beetje om op dit forum te zijn... en daar schaam ik me weer voor, haha, het gaat weer lekker hier!

Goed, na 5 jaar zwaar drinken ben ik nu bezig met stoppen. Dit valt nog niet mee. Vandaag is mijn 6e dag, en ik zit thuis op zaterdagavond... Dat zegt wel genoeg. Ik zou natuurlijk naar dat feestje kunnen gaan, maar sinds ik niet meer drink zijn feestjes ineens saai, en dronken mensen vervelend. Eerder had ik niet eens door dat iedereen gewoon door elkaar heen gilt, en dat niemand naar elkaar luistert...

De afgelopen dagen zwaar vermoeid gevoel, en een onrustig gevoel waardoor ik supersnel geirriteerd kan raken door de kleinste dingen. Gisternacht een zware paniekaanval gehad waarin ik me realiseerde welke functie alcohol al die tijd voor mij heeft gehad. Het heeft mijn angst kunnen overstemmen. Angst voor sociale contacten, angst voor mijn eigen onzekerheid/verlegenheid, angst voor ongemakkelijke situaties. Met drank op vind ik mezelf leuk/grappig/stoer/gevat etc. Niemand kan me meer iets doen, en al zouden ze het proberen, dan boeit het me allemaal niks.

Toch nu het besef gekomen dat ik dit spul niet meer wil gebruiken. Ik ga ook altijd weer verder dan de meeste anderen. Wanneer ik eenmaal begin met drinken dan moet ik snel meer, is het er niet? Dan word ik enorm shagrijnig... ik snap het nut niet van 2 biertjes drinken... Ik drink puur voor het effect en dat begint met mijn 55 kilo pas bij 4 biertjes... Steeds drink ik door tot ik half out ga, en dan bedenk: shit ik moet naar huis... En dan vaak de volgende dag de genante verhalen moeten aanhoren die ik mezelf niet meer kan herinneren.

Ik hoop dat het lukt om met alcohol te stoppen, ik heb 3 jaar drugs gebruikt, en daarmee sinds een half jaar gestopt. Dat is gelukt, en het sterkt me in mijn stoppoging van mijn moeilijkste verslaving...

Hopelijk kan dit forum me door de moeilijkste momenten heen sleuren, mijn omgeving vind het namelijk maar onzin dat ik stop met drinken... (terwijl ze me er wel op aanspreken dat ik teveel drink), zij vinden dat ik maar maat moet kunnen houden... net als zij - wat dus voor de meesten geen maat is, want zij drinken allemaal net zoveel, maar met combineren met speed/coke is het beter vol te houden... (lucky bastards...) Ergens zit er een kant in me die schreeuwt dat ik ook recht heb op een verslaving, als ik mijn drank opgeef dan is er niks meer over. Ik rook al niet, ik gebruik al geen drugs meer,, ik eet gezond, ik sport veel, ik studeer goed. Drank is altijd mijn uitlaatklep geweest, een toestand waarin ik mijn emoties mag uiten, waarin ik mag doorslaan. Ik zal nu nieuwe maniere moeten vinden om dit op een verstandige manier te uitten.

Maargoed, haha ik dwaal wat af, het lijkt me leuk en nutttig hier regelmatig te posten om wat gelijkgestemde geluiden te horen!!

groetjes Noa du Bois

ps om mezelf te motiveren zal ik hier een lijstje bijhouden van positieve effecten van het niet drinken(ik weet niet zeker of het objectief is, of ook een product van wendenken):

Na 6 dagen:
- (gezichts)huid ziet er rustiger uit
- Zeker al ongeveer 100 euro bespaard
- ogen lijken stralender, minder dof

Na 10 dagen:
- Geen domme ruzies meer met mijn vriend die nergens over gaan. (dat kwam altijd voor als we allebei dronken waren). Alleen nog maar liefde en romantiek

[Cato]

Nogmaals welkom Noa,

Op het dagdraadje van vandaag hebben wij elkaar al gesproken, maar toch....
Jouw verhaal doet mij veel, de verhalen over feestjes, uitgaan doen mij erg aan mijn situatie denken.
Ook ik kan mij bij feestjes en stappen niet voorstellen dat dit leuk is zonder drank, ik zuip altijd net iets meer dan een ander of kan er minder goed tegen, ik weet het niet, maar de volgende dag is er weer de schaamte en het schuldgevoel.

Veel sterkte en doorzettingsvermogen gewenst meis!

Liefs, Caro2

[NoaduBois]

Bedankt Caro, net ook even jouw voorsteltopic gelezen. Ik herken me precies in jouw verhaal... Ik ben zelf ook meer een sociale drinker, maar dan wel een dagelijkse sociale drinker... Iedere dag wel mensen uitnodigen voor het eten, en dan 's middags in mijn eentje op het balkon vast beginnen met een flesje wijn. En zo gaat het verder... en dat zo ongeveer iedere middag/avond/nacht. Natuurlijk ontzettend gezellig allemaal, maar zonder alcohol zou het toch eigenlijk net zo gezellig moeten zijn?

Dat schuldgevoel van de katers, en de schaamte door de verhalen nadien... ik ken het maar al te goed...

Jij ook heel veel succes!!

[Flocko]

Hoi Noa!

Welkom op het forum. Ik zag dat je ook al bij de draad Refusal in mijn leven was, leuk!
Heb zelf veel aan het forum. Zoals je al las heb ik ook een omgeving die lekker veel drinkt etc. en voor mij is het erg moeilijk. Vooral dat: ik mag toch ook een verslaving, ik doe alles al hartstikke goed, is heeeeel herkenbaar.
Ik ben nu 31 en vind het wel genoeg zo. Denk persoonlijk dat het niet makkelijk zal gaan, maar we zijn al 1 grote stap verder en dat is hier op het forum schrijven en lezen!!
Al de mensen in je omgeving hebben misschien wel eenzelfde probleem, maar dat we het erkennen is de grootste en moeilijkste stap.
Dus stap voor stap, dag op dag, soms uur na uur.
Greetz!

[NoaduBois]

Dankje Flocko voor je goede raad Het is wel waar wat je zegt, volgens mij hebben bijna al mijn vrienden wel een alcoholprobleem. Tenminste als je puur uitgaat van hoeveelheden drank per week. Of je het ook als probleem ziet, en onderkend... dat is een heel ander verhaal. Maargoed, ik heb voor mezelf het inzicht gekregen: als je elke dag veel drinkt, en de volgende dag weer te laat opstaat voor je gevoel, en een kater hebt, je slecht voelt. Dat kan niet goed zijn.

Mijn doel is nu om puur te leven, dus geen alcohol, geen drugs, gezond eten, en veel sporten, en veel buiten in de natuur zijn, en tot rust komen, kortom echt genieten van het leven! (zonder daarvoor allerlei externe opleuk middeltjes voor nodig te hebben... ik ben goed zoals ik ben, en de wereld is ook goed zoals hij is)

[Aro]

Ha die Noa,

Welkom op het strijdtoneel. Meer heb ik nog niet te zeggen, want ik heb een wereld weekend achter de rug.

Spreek je later.

[NoaduBois]

Je maakt me nieuwsgierig met je wereld weekend?

Enne 'Strijdtoneel'... ja zo voelt het wel. Ik hoop dat ik snel op een wat relaxtere manier geen alcohol meer kan drinken. Dat het een beetje zo wordt als met drugs waar ik nu een half jaar geleden mee ben gestopt. Daar kan ik nu echt vrij makkelijk nee tegen zeggen, zonder mezelf half dood te strijden in mijn kop.

Hoelang ben jij zelf al bezig?

[Kaia]

Hoi Noa,

Hier nog iemand die zich uit de wiet-coke-xtc-drankwereld heeft gevochten. Wat waren we daar sexy stoer leuk sterk sociaal ende lekker uit het dakkie! Maar had jij ook niet altijd het gevoel uit elkaar gerukt te worden door dat leven aan de ene kant en aan de andere de persoon die je werkelijk van binnen bent? Zo bijzonder dat je nu al een poos bezig bent om je weg naar je werkelijke zelf te vinden!

Jouw hele voorstelstukje had zo door mij geschreven kunnen worden: de angst voor onzekerheid en sociale kontakten, het gevoel dat je niks meer 'mag' om even eruit te breken maar ook de steun die je hebt aan je eerder opgegeven verslavingen.

Ik ben ook eerst met de drugs gestopt, ben er zelfs tot 2 x toe voor naar een andere stad verhuisd. Ter compensatie ben ik meer gaan drinken, want drinken was sociaal geaccepteerd.

2,5 jaar geleden ben ik gestopt met roken en ook met de wietjes. Ik was gewoon heel bang voor kanker en zag mezelf niet zitten als vergeelde rimpelige vrouw van in de 40. Dat er achter dat rookgordijn zoveel tevoorschijn kwam, had ik nooit gedacht! Roken was voor mij trouwens de allermoeilijkste verslaving om van af te komen, want ik rookte de hele dag door. Ter compensatie ben ik nog meer gaan drinken, want ik ben nu eenmaal een oraal aangelegd zenuwpeesje

1,5 Jaar geleden ben ik gestopt met drank, omdat ik al heel lang tegen mezelf zei dat ik een alcoholprobleem had, er paranoia-en paniek aanvallen waren (niet zelden door dingen die ik met m'n dronken kop gezegd of gedaan had) en ik last kreeg van een vage pijn in m'n rechter buikstreek: de huisarts constateerde een verharde lever en daar schrok ik zo van dat ik ging google'en en op ADB terecht kwam. Er is nog wel compensatie: snoepen, me storten in spirituele dingen (die is al niet oraal meer ) maar ik voel me een compleet mens, niet meer uit elkaar getrokken door dingen waarvan ik weet dat ik mezelf ermee ten gronde richt.

Ik schreef je gisteren op het dagdraadje al wat er zoal nog vanachter die dankroes vandaan komt. Fysiek en geestelijk geniet ik zoveel meer nu mijn zintuigen (ja ook die 6de ) niet meer verdoofd worden. Sociaal kan ik stellen dat ik met drank en drugs slechts een handje vol bestendige kontakten heb op kunnen bouwen. De kontakten die ik nu heel langzaam ont-moet zijn niet langer gebaseerd op iemand die ik graag wilde zijn, maar juist op iemand die ik bén, die het leven aangaat zo het komt, inclusief mijn onzekerheden en vele andere mindere kanten. Maar blijkbaar zijn de goede toch nog leuk genoeg...

Noa het enige recht wat je hebt is het aanrecht, haha, maar serieus: je hebt het recht om nergens aan verslaafd te zijn, om van jezelf en de wereld om je heen te houden zoals het is, goed en kwaad, en te genieten van de kleine dingen, de puurheid van dingen, er is zo ongelooflijk veel heerlijks en moois zonder dat we het 'mooier' hoeven maken met hulpmiddelen en later komt de kater... en het wordt écht rielekster, je weet zelf al hoe het was met je andere verslavingen, geef jezelf ook voor deze de tijd, zodat het uit je systeem kan gaan en er anderen gewoonten voor in de plaats kunnen komen, het gaat je lukken meid, zet em op!!!

Ik denk vast dat er een heel bijzonder engeltje op jouw schouders zit, die jou al deze dingen influistert waardoor je je verslavingen de baas bent/gaat zijn... koester dat!

liefs,
Kaia

[NoaduBois]

he Kaia! Bedankt voor je lieve reactie, ik voel echt een goede vibe bij jou

Tsja, dat drugswereldje... het lijkt in het begin allemaal zo eerlijk, recht door zee, en gezellig. Ik had voor het eerst het idee dat ik echt mezelf kon zijn in een groep. Maar wanneer de drugs zijn uitgewerkt... dan zie je ineens weer beter, en dan ineens de grote discrepantie tussen de persoon die je hebt neergezet, en de persoon die je diep van binnen bent. Ik ken het maar al te goed... Daar was ik echt klaar mee, ook met het geheimzinnige, het jezelf verbergen, de schaamte, het niet durven uitspreken... Ik ben erg blij dat ik me hiervan nu echt heb kunnen losmaken, want dit is niet makkelijk. Nog steeds gebruiken de meeste van mijn vrienden regelmatig drugs, maar het zijn wel de mensen die daarnaast iets maken van het leven, en waarmee ik ook nuchter een leuke tijd kan hebben. Zij respecteren mijn keuze ook om te stoppen, en inmiddels is er zelfs een vriendin die mij als voorbeeld stelt, en ook bezig is te stoppen

Naar een andere stad verhuizen snap ik heel goed. Het is heel zwaar om van de drugs af te komen wanneer je in dezelfde scene blijft zitten. Voor mij was deze optie er niet echt, omdat ik samenwoon, maar anders had ik het zeker gedaan. Nu is het me gelukkig wel gelukt zonder te verhuizen. Ik probeer ook geen weerstand te ontwikkelen tegen die wereld. Hard tegen iets vechten maakt alleen maar dat datgene groter wordt. Ik richt me liever op het punt waar ik heen wil.

Nu dan de alcohol. Dit lijkt me lastiger, omdat het zoveel meer geaccepteerd is. Ik bekijk het maar per dag, en stel mijn lange termijn doel steeds op twee weken. Over een langere periode durf ik nog niet na te denken... Ik vind het inspirerend om te lezen wat er voor jou achter die drankroes tevoorschijn kwam. Dat zijn juist de dingen waar ik erg naar verlang.

Ik ben net als jij veel met het spirituele bezig, en dit is voor mij een volgende stap naar een puur leven... Door reacties als die van jou voel ik me echt gesterkt in mijn beslissing. Bedankt daarvoor

Liefs Noa