Hallo moedige mensen!
Ik ben een vrouw op de helft van mijn leven. Alle verantwoordelijkheden die ik had heb ik niet meer, ik zit sinds kort in een rouwproces en ik voel dat mijn zwakheid zich opdringt om mijn leven over te nemen.
Ik wil dat niet laten gebeuren. Ik besef dat ik hulp en steun nodig heb. En dat ik het niet moet willen om mij terug te trekken van de wereld om ongezien mijzelf te gaan vernielen..Want oh..hoe makkelijk kan dat..
Ik heb veel meegemaakt. Maar als ik mezelf geen halt toeroep, kan ik zomaar van een positieve levenslustige vrouw, veranderen in een vage wegglijdende schim.
Ik heb altijd voor mensen gezorgd. En dat wil ik vanuit mijn hart nog steeds...maar nu moet ik het vooral voor mij doen..