Doorzoek de gemeenschap

Hallo allemaal, Ik ben al eerder lid geweest van dit forum maar nadat alles weer onder controle was dacht ik, stoppen ermee, wat een zielepoten allemaal. Tja, ik ben nu terug want blijkbaar behoor ik tot dezelfde zielepoten. Mijn probleem is niet zozeer dat ik dagelijks behoefte aan alcohol heb (soms drink ik 4 weken lang geen druppel) mijn probleem is dat als ik eenmaal begin de rem eraf is. Ik kan dan gewoonweg niet stoppen. Al diverse malen geprobeerd, samen met mijn partner, 1x per week gezellig samen een glaasje drinken, want tja, het is zo gezellig. Ik ben opgenomen geweest in een kliniek, alleen om de lichamelijke afkickverschijnselen de baas te worden. Kreeg xanax voorgeschreven voor de periodes dat ik het moeilijk had. Nu drink ik nog steeds 1x per week een borrel, kan geen maat houden, en denk dan, ach, als ik me de volgende dag niet goed voel, neem ik een xanax en dan overleef ik de kater wel. Mijn ervaring is dat dit dus niets helpt. Ik ben een gezelligheisdrinker, heb absuluut niet dagelijks behoefte aan alcohol maar ik kan gewoon geen maat houden en soms blijf ik dan ook gewoon een week lang doordrinken tot mijn lichaam het niet meer aan kan. Herkent iemand zich hierin?

Beste mensen, Mijn naam is Carlo, 22 jaar en woon in Middelburg. Per toeval kwam ik op dit forum terecht en wil graag mijn verhaal met jullie delen. Ten eerste voor het gemak even mijn persoonlijke situatie kort samengevat. Mijn ouders zijn lang geleden gescheiden. Mijn vader woont in het buitenland voor zijn werk en mijn moeder 20 kilometer bij mij vandaan. Door haar eigen psychische problemen was het niet goed voor mij om bij haar te blijven wonen. Na diverse escalaties besloot mijn vader ook om de voogdij op zich te nemen. Aangezien ik niet naar het buitenland wou heeft hij voor mij een appartementje gekocht waar ik in alle rust kan ontspannen en studeren. Ik woon hier vanaf mijn 17e jaar (nu dus bijna 5 jaar). Met mijn vader heb ik goed contact, mijn moeder spreek ik niet meer. ---Mijn verhaal--- Ik was net een maand 18 jaar tot een van mijn beste vrienden mij uitnodigde om zijn eigen 18e verjaardag te vieren. Na een gezellige avond besloten enkele aanwezigen om met z'n allen te gaan gokken op een gokkast bij de lokale snackbar. Ik besloot om mee te gaan voor de gezelligheid. In eerste instantie kon het gokken me helemaal niks schelen. Ik wist niet hoe een gokkast werkte en vond het geldverspilling. Toen ik opmerkte dat een vriend behoorlijk wat geld won op de gokkast besloot ik om er ook een paar Euro in te gooien. Helaas geen geluk maar dat maakte me niet veel uit. We gingen later de stad in en hadden een geweldige avond. Mijn eerste ervaring met gokken was een feit. Enkele maanden later kwam die vriend (die toen verjaarde) langs om wat te drinken. Aangezien we nu allebei 18 jaar waren en ons verveelden, kwamen we op het idee om samen naar de gokhal te gaan die zich op slechts 200 meter van mijn huis bevindt. Lopend naar het casino maakten we grapjes over ''wat als we de jackpot winnen'' en ''wat te doen met het geld''. Eenmaal aangekomen besloten we om op een geautomatiseerde roulette ons geluk te wagen. Ik herinner me nog dat ik 60 Euro op zak had. Om even duidelijkheid te scheppen: ik werkte toen bij de McDonalds en 60 euro was ongeveer een weekloon. We hadden geen beginnersgeluk. De 60 Euro was aan het eind van de avond verspeeld. Hoewel ik geen enkele ervaringen met gokken in een gokhal had hiervoor, raakte ik snel gewend aan de werking van de automaten. Met een lege portemonnee en een ervaring rijker verlieten we het casino en keerden we huiswaarts. Vrij vroeg daarna kwam die vriend weer langs. Hij woont vlak bij mij en we hadden beide zeeën van tijd. We besloten weer om naar het casino te gaan en wonnen dit keer een bedrag van rond de 150 Euro. Dat gevoel was niet te beschrijven. Hoe lang ik daar wel niet voor moet werken! En nu win ik dat zomaar even in een korte tijd zonder er iets voor te hoeven doen. Jullie raden het al...we gingen steeds vaker en vaker. Eerst altijd samen, maar uiteindelijk ging ik ook alleen. Het gokken gaf me rust en voldoening. De rouletteautomaat had mijn voorkeur. Ik speelde in tegenstelling tot de meeste niet op getallen maar met kleuren. De meeste van jullie weten wel hoe het werkt; de eerste inzet mag maximaal 20 punten zijn (4 Euro) maar als je club opbouwt kan dit steeds meer worden. Uiteindelijk speelde ik 120 punten (24 euro) per rondje en dan soms op meerdere units. U kunt nagaan met welke bedragen ik na korte tijd al gokte. De ene keer verloor ik alles, de andere keer won ik een leuk bedrag wat helaas niet lang in mijn bezit bleef maar vroeg of laat toch weer in de automaat verdween. Na het werk ging ik vaak gokken, soms wel met mijn laatste tientje. Mijn vader stortte elke week 50 euro om boodschappen van te doen. Dit ging automatisch en ik kwam er achter dat elke zondag/maandagnacht precies om klokslag 12 uur het geld werd overgeboekt. Als ik geen geld meer had om te spelen wachtte ik tot het 12 uur was om vervolgens het geld op te nemen en te verbrassen in de gokhal. Mijn oma, die enkele honderden meters bij mij vandaan woont gaf mij regelmatig een centje om wat leuks voor te kopen. Helaas ging ook dat geld vaak op aan het casino. Na het plotselinge overlijden van mijn opa en mijn vader vanwege de crematie in Nederland was, vond hij het tijd worden om met mij naar de garage te gaan om een auto uit te zoeken. Hij was trots hoe ik het deed op school en hoe het zelfstandig wonen mij afging, niet wetende dat ik een dubbelleven leidde. Uiteindelijk kreeg ik een prachtige auto waar de meeste mensen van mijn leeftijd jaloers op zouden zijn. Ik was inmiddels begonnen aan een nieuwe opleiding en kreeg studiefinanciering (250 Euro per maand). Hiermee kon ik onder andere de verzekering van de auto mee betalen en wat ik overhield kon ik sparen. Daarnaast had ik een andere bijbaan gezocht. Ik mocht aan de slag bij een taxibedrijf als chauffeur. Ik verdiende wat meer en kon vaker werken als ik dat wou. Helaas ging het gokken door. De verzekeringspremie van de auto werd wel automatisch afgeschreven totdat ik er achter kwam dat het mogelijk is om automatische incasso's te storneren waardoor het geld direct wordt teruggeboekt op je rekening. Uiteraard was de verzekeringsmaatschappij daar niet erg van gediend dus stortte ik dat geld direct terug zodra ik weer bestedingsruimte had. Ik besloot uiteindelijk met m'n maat om naar Holland Casino Breda te gaan. Dit is ongeveer een uur rijden en de dichtstbijzijnde vestiging vanaf Middelburg. Hier maakten we kennis met het spel Blackjack. Na korte tijd raakte ik verslaafd aan dit fantastische maar zeer verslavende spel. Na 3 keer in één week tijd op en neer te hebben gereden besloot ik om een entreeverbod aan te vragen. Dit werd uiteraard geaccepteerd. Een jaar lang mocht ik niet meer binnenkomen. Ook bij de lokale gokhal regelde ik een entreeverbod. Ik was het zat om altijd zonder geld te zitten terwijl de rekeningen zich begonnen op te stapelen. Ik vond het na anderhalf jaar tijd worden om er mee te stoppen! Dat ging heel goed. Ik gokte ruim een half jaar niet meer totdat ik samen met vrienden voor 2 weken op vakantie ging naar Kroatië. Toen we de eerste avond de stad gingen verkennen kwamen we al snel uit bij een casino met blackjack. Met de gedachte van; ''ach, het is vakantie! Als ik in Nederland ben stop ik weer'' kwam de gokker in mij helemaal terug. Bijna heel mijn geld wat bedoeld was voor de vakantie gaf ik uit in het casino. Ook toen ging ik vaak alleen terwijl mijn vrienden op het strand lagen. Ik was zo ver heen.... Eenmaal terug in Nederland besloot ik om niet meer te gokken. Helaas sloeg de verveling weer toe en kwam alle ellende weer terug. Ik kon niet meer terecht in de gokhal vanwege mijn entreeverbod dus zat regelmatig in cafés achter de gokkast. Intussen maakte ik kennis met gokken via internet, waar ik in een maand tijd ruim 4000 euro won. Mijn geluk kon niet op....dacht ik..... Het ging van kwaad tot erger. Rekeningen stapelden zicht op. Het gokken werd steeds erger. Zo erg dat ik met een leugen 1000 kon lenen van mijn lieve oma die altijd de was voor mij doet, voor me kookt en helpt met het huishouden. Het was vreselijk maar mijn verslaving kon mij niet bedwingen het te doen. We zijn nu enkele maanden verder, inmiddels 21 jaar oud. Ik ben na het falen van mijn opleiding een jaar fulltime gaan werken bij het taxibedrijf. Tussendoor ging ik veel uit met vrienden. In dit jaar heb ben ik meerdere malen voor korte tijd gestopt met gokken. Soms hield ik dit slechts enkele dagen vol, een enkele keer lukte mij dit 2 maanden lang. Helaas was de verleiding vaak te groot. Een groot gedeelte van mijn vrienden waagt ook graag een gokje. Niet problematisch maar uitsluitend voor de lol. De vriend waar ik eerder over vertelde ging studeren buiten de stad dus het contact daarmee was grotendeels vervaagd. Ik ging veel om met andere vrienden, ik leerde een meisje kennen uit Zuid-Limburg waar ik af en toe langsging om te ''chillen''. Ook daar waren gokhallen en ik ging daar samen met haar naartoe. Zij had helemaal niks met gokken maar ze vond het leuk om mee te gaan. Aangezien ik niet naar Holland Casino kon vanwege mijn entreeverbod konden we niet naar echte casino's. Totdat ik erachter kwam dat net over de grens, in Aachen, een casino met blackjack -en pokertafels gevestigd is. Altijd als ik bij haar was gingen we dus naar Aachen om te spelen en honderden Euro's verspeelde ik op een dag. Terug in zeeland ''beperkte'' ik het gokken noodgedwongen tot gokkasten in cafés. Uiteindelijk kwam ik er achter dat redelijk dicht in de buurt (60km), net over de Belgische grens in Knokke-Heist ook een casino staat met speeltafels. Ik had geen geld meer dus vroeg mijn vader om geld voor zogenaamde studieuitgaven, wat natuurlijk helemaal niet waar was. Uit goed vertrouwen maakte hij een kleine 1000 euro over wat ik vervolgens weer verspeelde met blackjacken. Ik nam steeds 200 Euro mee en liet mijn bankpas thuis achter met de gedachte dat het niet zou lonen om steeds 60km heen en terug te blijven rijden. Uiteindelijk reed ik soms op een dag 3 keer heen en weer (360km per dag!) Toen het geld op was zocht ik naar andere manieren om aan geld te komen. Ik kon een aanvraag doen om 1000 Euro rood te mogen staan bij de bank. Na enkele dagen was dat geregeld dus stapte ik weer in de auto op weg naar Knokke, maar kwam altijd zonder geld thuis... Om vanaf Middelburg naar Knokke te rijden moet je gebruikmaken van de Westerscheldetunnel. De tol bedraagt 5 Euro per passage. Ik had uit voorzorg altijd 5 Euro achtergehouden om terug thuis te geraken als ik weer blut was in Knokke. De laatste keer dat ik daar was zat ik in een bepaalde ''roes'' dat ik totaal vergat om 5 Euro achter de hand te houden voor de tunnel. Resultaat: Al het geld weg! Met nog maar 10 liter brandstof in de tank achtte ik het onmogelijk om thuis te geraken. Geld voor de tunnel had ik niet meer dus ik moest noodgedwongen omrijden via Antwerpen, een rit van ongeveer 140 kilometer. Toen op de Antwerpse ring het tanklampje ging branden kreeg ik het zo benauwd dat ik nauwelijks lucht kreeg. Wat moet ik nu? Kom ik nog wel thuis? Wie gaat mij helpen als ik niet thuiskom? Met een snelheid van 80 kilometer per uur op de snelweg ter brandstofbesparing kwam ik gelukkig veilig thuis aan. Ik was totaal verslagen, huilde een uur lang zonder te stoppen. Hoe heeft het zover kunnen komen? Waarom doe ik mezelf dit aan? Dit verdien ik toch niet.... Een maand later, 31 december 2015. Mijn goede voornemen voor het nieuwe jaar was stoppen met gokken. Ik keek er wekenlang naar uit. Tot die tijd gokte ik gewoon door. Niet in Knokke want ook daar had ik een verbod aangevraagd uit zelfbescherming. Ik herinner me nog de laatste keer dat ik gokte op die dag. De laatste keer was bij precies de zelfde gokkast als waar ik bijna 4 jaar geleden op was begonnen; de Simply Wild gokkast bij de snackbar! Sindsdien heb ik geen enkele keer meer gegokt. 1 januari was voor mij een langgekoesterde deadline. Ik wist dat als ik me niet aan die deadline zou houden ik misschien nooit meer zou kunnen stoppen. Zo voelde het en zo voelt het nu nog steeds. Mijn vader heb ik op deze dag alles verteld. Ik had verwacht dat hij erg boos zou zijn maar dit viel goed mee. Ik ben nu 22 jaar en ben op een tijdelijke studieschuld na helemaal schuldenvrij. Mijn oma en vader heb ik helemaal terugbetaald. Gestorneerde rekeningen en betalingsachterstanden heb inmiddels allemaal afbetaald. Ik heb nu (29/11/2016) een positief saldo van ongeveer 3000 Euro waar ik erg gelukkig mee ben hoewel ik weet dat dit veel meer had kunnen zijn. Ik ben begonnen met een nieuwe studie. Ik volg nu de HBO opleiding Bedrijfskunde-MER (Management-economie en recht) en heb de ''drive'' van vroeger helemaal teruggevonden. Ik werk nu nog steeds bij het taxibedrijf op vrijdag en zaterdag en tijdens de schoolvakanties. Het geld wat ik daar mee verdien komt nu ten goede aan mijn spaarrekening. Ik heb het afgelopen jaar geen cent vergokt. Wel ben ik enkele keren meegegaan naar speelhallen of cafés en zelfs een keer naar Holland Casino. Niet om te gokken maar puur voor de gezelligheid. Ik heb geen enkele moeite om me van het gokken te weerhouden. Als een vriend geld wint ben ik net zo blij als hijzelf en als hij verliest kan ik tegen mezelf zeggen dat al mijn geld nog op de bank staat. Ik weet niet waarom het me nog zo interesseert. Heel het concept van gokken vind ik gewoon interessant. Het kan een leuke bezigheid zijn voor mensen die opzoek zijn naar een gezellig avondje uit. Mensen die zich kunnen beheersen en een eventueel verlies voor lief kunnen nemen. Ik weet van mezelf dat, als ik ook maar één Euro in een gokautomaat gooi, ik mogelijk helemaal terug bij af ben. Angst voor een terugval heb ik echter niet. Ik ben zo vastberaden om niet te spelen dat niemand mij kan overhalen. Gokken is voor mij verleden tijd in die zin. De interesse voor het casino bestaat nog steeds maar daar kan ik prima mee leven. Geen enkel moment heb ik getwijfeld om te gaan spelen. Hoewel dit toch best een lang verhaal is geworden is dit slechts een samenvatting. Ik kan er zoveel over vertellen, misschien wel genoeg voor een boek. Ik hoop dat jullie een goed beeld hebben gekregen van mij en mijn ervaringen met gokken. Vragen stellen mag natuurlijk altijd. Tevens lijkt het mij erg leuk om ervaringen met elkaar uit te wisselen. Als je hulp nodig hebt en ik je daarbij van dienst kan zijn mag je dat gerust vragen. We zijn er om elkaar te helpen. Ik heb me voorgenomen om dagelijks deze site te bezoeken dus jullie zullen me ongetwijfeld vaker zien. Hopelijk tot binnenkort! Groetjes, Carlo ---Stoppen met gokken kan iedereen---