Doorzoek de gemeenschap

Gisteren en vandaag had ik lange persoonlijke gesprekken van langer dan een uur. Gisteren met mijn toegewezen verpleegster van de verslavingskliniek. Vandaag met mijn voornaamste begeleidster. Telkens kwam mijn opnames ter sprake en dat ik boos ben op mijn psychiater en ander personeel van de kliniek en personeel dat verbonden is met de kliniek. Telkens kwam mijn hondje ter sprake en de tijd dat ik samen met Femke heb moeten missen. Maar telkens kwam bij mij ook de conclusie dat zonder opname het waarschijnlijk nog veel erger zou geweest zijn en ik waarschijnlijk helemaal niet meer in staat zou geweest zijn om voor Femke kunnen te zorgen. De opnames waren nodig om mij doen te beseffen dat het zo absoluut niet meer verder kon. Als ik in dagtherapie mocht bij de opname op de eerste afdeling begon ik terug zwaar te drinken, ik was al aan ’t drinken als ik op weekend mocht. De dagtherapie ging door op de laatste afdeling waar ik voorlopig geweest ben. (Ik zie die opnames samen met de dagtherapie als een opname, een opname die tezamen liefst maar achttien maanden geduurd heeft). Dan kwam ik onder het toezicht van mijn huidige psychiater. Ik bleef drinken als ik thuis was van mijn dagtherapie en dit werd opgemerkt. Dan op zaterdag 10 augustus 2024 dronk ik nog zo zwaar dat ik de dag daarop bij de alchoholcontrole fel positief blaasde. Dan de Maandag daarop het gesprek met de psychiater met volgens mij de dreiging om me ergens op te sluiten zodat ik nooit nog alcohol zou kunnen gebruiken. Maar volgens mijn begeleiding was dit niet zomaar een dreiging maar meende de psychiater dit echt. De psychiater herhaalde dit enkele weken later nog eens tijdens een vergadering die ik gedeeltelijk mocht bijwonen. Mijn eerste opname in op een psychiatrische afdeling gaat in 2019 of in 2020 geweest zijn, het was in de Paaz. Na vier dagen wou ik daar terug weg en ze lieten me naar huis gaan. Mijn volgende opname was niet lang daarna en was in de verslavingskliniek. Die opname duurde 5 weken. Daarna terug de Paaz waar ik toen de volle 6 weken bleef die ik daar mocht blijven op een jaar. Dan terug de verslavingskliniek waar ik toen 4 maanden verbleef. Toen ben ik bijna een jaar nuchter gebleven. Dan volgde mijn voorlopig laatste opname. Wat besluit ik hier allemaal uit? 1. Dat een opname niet steeds erg nuttig is. 2. Dat er voor mij nooit lange wachttijden waren om opgenomen te worden. Wel een lange wachttijd om op de gewenste afdeling te geraken. 3. Dat ze naar mijn ervaring een patiënt niet zomaar los laten, of niet mogen loslaten? Dat de organisatie ervoor zorgt dat iemand niet verder alchohol kan gebruiken.