Hier Batmen, ben een vrouw, maar dat terzijde :-). Ik ben al ruim 2 jaar gestopt met alcohol en de altijd daarop volgende drugspartijen. Voelt geweldig, heb mezelf helemaal gevonden, kan veel meer aan en heb veel echte geluksmomenten. Totdat de strandfeestjes en terassen weer volstromen, dan begint de onrust. Natuurlijk kan ik een terrasje pakken, maar na 30 minuten heb ik het wel weer gezien. Daarnaast wil me niet storten in zwaar feestgedruis, omdat ik mezelf dan niet vertrouw, ben dan bang voor terugval. Ik sport, mijn leven is 10000 x mooier, dus dit kan ik handelen, hoop ik. Maar toch blijft er een knaaggevoel aanwezig, wat nog extra wordt aangewakkerd door vrienden die zeggen: Goh kom op nou, ga nou mee naar dit festval (met allemaal strakke, bezopen koppen), zonder al die troep kun je toch ook daar volop genieten! Ik kan dat dus niet, wel kan ik museum bezoeken, sporten, wandelen met hond, goede gesprekken hebben. Klinkt dan weer zo saai. Wat is jullie ervaring hiermee? Hoop vurig op antwoorden en ervaringen, dit is voormij toch nog steeds een worsteling. Warme groet....