Beste Lezer, Na weer een ruzie met mijn vriendin waarbij ik voor de zoveelste keer naar me hoofd kreeg geslingerd:'Drink nou eens wat minder', begon er eindelijk, meer veel te laat, een lichtje bij mij branden. Ik ben verslaafd aan alcohol. Op internet ben ik gaan zoeken naar meer informatie over een alcoholverslaving, dat was schrikken, alles wat daar stond dat was precies ik. Maar na vrijdag die ruzie te hebben gehad was voor mij de maat vol, als ik echt iets van me leven wil maken moet ik er nu mee stoppen. Het is nu maandag op dinsdag nacht en nog steeds heb ik niks gedronken, aan de ene kant ben ik hier heel trots op maar aan de andere kant heb ik het er ook verschrikkelijk moeilijk mee. Ik kom slecht in slaap, ik rook 2 keer zoveel dan normaal, ben futloos en er kan geen lach van mijn gezicht afkomen. Graag zou ik op dit forum mijn verhaal delen met anderen en het liefst met mensen die net zoals mij net gestopt zijn. Ik ben zelf wel erg blij dat ik inmiddels goed inzie dat ik een duidelijk probleem heb, wat een hoop energie gaat kosten om er vanaf te komen, ik schaam me, verschrikkelijk, zo jong en dan al zo een probleem (ik heb het hier over soms wel 50 pils in een week). Dit is in het kort mijn verhaal! Gr. Don