Cato

Dankjewel Kaia, mooie woorden, ik heb je verhaal een aantal keren overnieuw gelezen en tis absoluut waar wat jij schrijft. liefs trug Caro

Thanx Tas! Ja tis zeker de bedoeling om de frequentie, maar meer nog de hoeveelheid die ik per gelegenheid naar binnen werk te minderen. Ik merk ook wel aan mezelf dat ik vaker de kans grijp om te drinken, bij elke aanleiding zeg maar dat het normaal is om te drinken. Feestje hier, verjaardag daar, etentje zus, of de smoes van het stressgevoel ff kwijtraken..... Meestal kijk ik er ook enorm naar uit, zo van ......nou, dan kan ik me weer lekker ff laten gaan......en zonder drank lukt dat niet. Gelukkig zie ik wel in nu -mede door mijn partner- dat ik niet moet drinken als ik alleen thuis ben. Voorheen deed ik dat dus wel regelmatig en dan was een fles wijn zeker niet ongewoon. Meestal tot erg laat doordrinken en dan brak naar mijn werk, bah! Gelukkig heb ik ondertussen de kracht gevonden om me te beheersen als ik alleen thuis ben. Mede door de gesprekken bij de AA is me dat gelukt. Zo wil ik niet worden! dacht ik bij mezelf. Ik ben dus wel op de goede weg, maar heb nog wel regelmatig een uitschieter. Groet, Caro

Goedenavond allemaal, Caro, bijna 38 en al heel wat jaartjes een probleem met alcohol. Geen dagelijkse drinker, maar meer een "sociale" drinker die het regelmatig uit de hand laat lopen. Met andere woorden, ik heb geen rem of kan/wil deze niet vinden. Gelukkig heb ik een hele lieve partner die soms aan de handrem trekt en mij heeft doen inzien dat ik wel degelijk een probleem heb met alcohol. Eigenlijk wist ik dit al jaren, maar mijn vorige partner liet het oogluikend toe. Omdat ik zelf ook wel inzie dat het een probleem is omdat ik na het nuttigen van teveel alcohol een heel ander mens wordt, meld ik me aan. Vorig jaar heb ik trouwens een aantal keren deelgenomen aan groepsgesprekken bij de AA, maar vond helemaal geen alcohol meer ook te ver gaan. Ik kan heel erg genieten van een goed glas wijn, maar tijdens het stappen loopt het regelmatig uit de hand. Ik ken mezelf dan niet meer. De volgende dag heb ik altijd spijt en ik ben het zat om steeds sorry te moeten zeggen. Ik hoop dat ik hier op het forum wat mee kan discussiëren en steun ervaar. Zucht..........tis eruit.......