Goedemiddag allen, Allereerst wil ik even zeggen dat ik al enkele dagen het draadje niet heb gelezen. Ik merk dat ik er steeds minder aan denk, minder mee bezig ben. Een goed teken! Het gaat goed gelukkig. Morgen begint de 4e alcoholvrije week en het voelt goed! Vandaag waren mijn kinderen en ik zeer vroeg ons bed uit en al heel vroeg op visite bij opa en oma. Een aantal maanden geleden ondenkbaar dat ik op een zondag zo vroeg mijn bed uit kon komen, maar nu kostte het totaal geen moeite. Niet dat ik me elke zaterdag klem zoop, maar ik was vooral erg depressief en had geen zin om op te staan. Ik merk dat dit gevoel sterk afneemt, in de 1e stopweek niet, maar nu gelukkig wel. Al van alles gedaan vandaag en net lekker een paar leuke kinderfilms gehuurd waar ze nu van zitten te genieten. Wel zie ik een beetje op tegen het komende weekend, echt een test! Een feestje waarbij ongeveer 90% van de visite stevig drinkt en ook gewend is dat ik behoorlijk drink, eigenlijk nog meer dan zij. Ik zit al iets te verzinnen hoe ik dit kan oplossen, want men gaat zeker vragen stellen. Denk dat ik maar zeg dat ik aan de antibiotica ben ofzo, ik verzin wel iets. Als afsluiting wil ik nog even zeggen dat ik met Lies meeleef. Ik schrok ook toen ik net las dat zij een kind verloren heeft. Liefs, Cato