Ik heb ook als dochter van een alcoholist ooit is een naar berichtje geplaatst naar een vader die hier toen kwam. Ik weet nog heel goed dat t me toen onwijs verkeerd schoot, wat hij zei. Ik heb t toen best snel verwijdert, want hij was er ook niet, op dat moment. maar ik schrok ontzettend van mn eigen reactie achteraf. Hoe diep kan iets zitten dacht ik. Nou diep dus, daar kwam ik toen wel achter op dat moment. En als iets diep zit, dan moet je er iets mee, dacht ik daarna. En tot op vandaag ben ik blij dat ik daar mee aan de gang ben gegaan. Dat is hoe het mij vergaan is. Zolang alcoholisten met kinderen zich hier op het forum begeven, zijn ze al een hele grote stap op weg om er iets aan te doen. En het gevecht is niet makkelijk, anders zaten ze hier niet. Ik zou dan ook zeggen, we kunnen iemand beter ondersteunen, maar dat geldt voor iedereen wel of geen kinderen. Al typende denk ik bij mezelf misschien is dit wel een onderwerp wat ik op thema's wil zetten. maar over de titel ga ik ook nog ff nadenken.