Herman

Bedankt voor de reacties.Door de medicijnen mag ik nu niet drinken,maar daar hou ik me niet helemaal 100% aan om eerlijk te zijn.Af en toe een biertje voor t slapen gaan,om lekker te kunnen slapen,dus eigenlijk niet veel aan de hand.Maar de relatie-breuk en t alleen-zijn zorgen er wel voor dat ik soms wel vreselijk de behoefte voel om te gaan drinken,al weet ik dat dat niet oke is.Zit nu in dagtherapie voor mn verlatingsangst,wat ook nog es erg zwaar is,dus bij thuiskomst vaak al zin in een biertje.Maar ik vind dat ik ondertussen genoeg "opgezopen" heb in mn leven,en dat t tijd wordt voor een frisse nieuwe start zonder drank(en zonder relatie??)t Alleen zijn,daar heb ik gewoon de pest aan.Om de tijd door te komen schrijf ik veel en hoop dat mn boek(een biografie..over angsten..ontstaan door vele geleden verliezen)op internet te koop komt binnenkort Boek beschrijft mn leven:mn relaties,de drank...en mn moeder(die dronk)...en mn angsten.Na de dood v mn moeder,die aan de drank ten onder ging,heb ik mezelf beloofd nooit 1 druppel te drinken.Maar omdat ik mn verleden nooit hebt verwerkt(nu door t boek en de ggz hopelijk wel)ben ik al op jonge leeftijd stevig gaan drinken,wat resulteerde in t niet meer zonder kunnen.

Hoi.Even voorstellen...Ik ben herman en vader van 2 kinderen.Maak me wat zorgen over mn alcoholgebruik.Ik word in maart opa ( een jonge opa van 45) en wil niet eindigen als een verslaafde,maar heb erg veel moeite om de fles te laten staan.Ik woon alleen en voel me ook af en toe alleen,niet te verwarren met eenzaam.Dus uit t werk meteen een biertje(of meer) en ook voor t slapen gaan nog wat biertjes om moe te worden.Ook mn moeder dronk veel vroeger en is door t drinken op 43 jarige leeftijd overleden.En ik wil niet eindigen zoals haar!Dat ken ik mijn kinderen ook niet aandoen,toch?t Is een soort vlucht geworden om maar niet al te veel te hoeven nadenken over wat ik allemaal verloren heb in mijn leven.En dat is veel!!Momenteel drink ik niet vanwege medicatie,en ben daar erg trots op!!En wil dat ook zo houden!!En t gekke is....als ik niet alleen ben heb ik geen enkele behoefte aan de fles!Maar zodra ik alleen ben....jeukt t weer.Maar geef er niet aan toe omdat ik weet dat ik zonder kan.Bij mijn vriendin thuis(relatie nu even uit)heb ik geen enkele moeite om de fles te laten staan,omdat er gezelligheid en warmte en liefde is om me heen.En als ik dat om me heen heb taal ik niet naar de fles!!En voel me daarom ook bij haar thuis sterk!!Maar nu de relatie uit is(tijdelijk???) merk ik wel dat ik af en toe de behoefte voel om naar de fles te grijpen,maar hou me in,omdat ik weet dat de fles me kapot maakt(kijk maar naar mn moeder!!)Ik volg nu een dagbehandeling in de ggz en kom mezelf daar echt tegen!Er wordt me een spiegel voorgezet!Ik heb door mn jeugd verlatingsangst ontwikkeld wat helaas ten koste gaat van mn relatie??!We missen elkaar erg,en hopen beide dat t weer goed komt,waardoor ook mn drang naar t drinken verdwijnt!!Als ik me gelukkig voel verdwijnt gewoon de behoefte naar de fles,daar ben ik wel achter gekomen onderhand!!Drink nu liters melk!!!haha!!Ik hoop dan ook dat de relatie stand houdt.Dan verdwijnt vanzelf de drang naar de fles!! Een warme groet Herman