Rick

Hallo allemaal, Zojuist ontwaakt uit een wat ik dacht dat een nachtmerrie was, maar helaas is het allemaal nog realiteit: Ik zal eerst even een kleine intro doen voordat ik tot mijn rede voor mijn aanmelding op dit forum kom: Mijn naam is Rick en ik ben 32 jaar. Ik ben vrijgezel sinds een paar maanden en heb een leuke baan, genoeg vrienden en een fantastische familie. Zoals ik al zei ben ik sinds een paar maanden vrijgezel. Ik heb 6 jaar een relatie gehad en we zijn allebei vanuit ons ouderlijk huis gaan samenwonen. Je kunt je dus voorstellen dat ik, toen ik het verdriet van onze scheiding achter me had gelaten, wel een beetje inhaal werk te doen had (lees feesten). Het is heel gek dat je in de kroeg heel snel vrienden maakt, misschien kwam het door de drank, misschien door het geld wat ik er elke avond doorheen draaien (met € 150,- was mijn avond voordelig) of een combinatie van die twee. Je raadt het al: het ging van kwaad tot erger, letterlijk. Ik heb nachten gehad dat ik thuiskwam met totaal ombekende mensen en hier nog "even" en drankje ging doen. Dit liep uit op een grote bende tot ergernis van mijn 4 buren, ik woon namelijk in een appartement. Het is zelfs zo erg geweest dat de politie een aantal van mijn "vrienden" meenam omdat het uit de hand liep aan de deur. Nadeel was altijd de beroemde "day-after": 1 puinhoop, ruzie met de buren en af en toe totale vreemden in je huis. Die vreemden leren je ook allerlei dingen waar je zelf nog nooit aan had gedacht of durven denken. Denk hierbij vooral aan de beroemde anti-kater-mixjes. Ik heb, tot vandaag, perioden gehad dat ik gewoon nog dronken in de auto zat opweg naar werk... Maar zorgen dat je die dag doorkomt zonder teveel op te vallen en uitkijken naar de avond die komen gaat. Tot zover over mijn nachtelijke uitspatingen, hierover zou ik nog uren kunnen doorgaan. Nu zal ik de zin afmaken waar ik het gehele stuk mee begon: Gister had ik weer eens van mijn uitspattingen waarvoor ik dus vandaag echt de hoofdprijs voor heb moeten en ga betalen. Ik wil niet teveel hierover kwijt, aangezien ik voor de rechter zal moeten verschijnen en mijn baan naar alle waarschijnlijkheid ook kwijt ben. Het is zo jammer dat er bij mij ALTIJD wat ergs moet gebeuren voordat ik inzie dat ik verkeerd bezig ben... De rede dat ik me hier heb aangemeld is omdat ik vast niet de enige ben met deze problemen en hoop (ondanks dat ik dit niet verdien) op een beetje steun. Wat ik al zei, ik heb fantastische vrienden en familie, maar door mijn uitspattingen denk ik niet dat ik hun hoef te rekenen. Ze hebben me hier constant voor gewaarschuwd en ik lachte ze alleen maar uit; "Wat kan mij nou gebeuren". Groet, Rick