JozefJ

Update van de eerste week. Het is me gelukt minder te drinken. Van 6-9 halve liters per dag heb ik 7 dagen lang nu 5 halve liters gedronken. Ik weet niet goed of ik trots moet zijn. Het is nog steeds veel bier. En een terugval loert om de hoek. De huisarts heb ik niet gebeld. Was wel de bedoeling! Maar het is een kil, koud mens die me al niet begreep toen ik in paniek belde omdat mijn zoontje hoge koorts had en hij moeilijk ademde. @Jannigje Met mijn persoonlijke opening kan ik een persoonlijke vraag terug verwachten! Geen probleem dus Een levensdoel voor mijzelf heb ik niet. Echter hebben wij een zoon die nu zo ongeveer leert praten, dus vind ik het erg belangrijk dat ik er voor hem ben en hij geen negatieve gedachten aan mij overhoudt. Soms hoor ik hem al "bier" zeggen als hij ergens een blikje of flesje vindt. Dat is nogal confronterend, zeker ook omdat ik overdag helemaal niet bezig ben met drank. PS: Het drinken is vooral verveling ook. Ik had 2 super drukke dagen en ik kwam niet verder dan 4 halve liters, toen viel ik om. Nu is het voor mij moeilijk om de hele week al mijn dagen druk te maken, aangezien ik weinig energie heb door mijn ziekte.

Dank allen voor jullie (fijne) reacties. We gaan ertegen aan!

Lieve mensen, Na het lezen van wat onderwerpen op deze site besloot ik me te registreren. Mijn naam is Jozef, mid dertig. Ik drink ongeveer 6-9 halve liters bier per dag. Dit is al zo sinds 2008. Er waren zelfs tijden dat het 10-12 halve liters per dag waren. Daar werd ik zo naar van dat ik het heb teruggeschroefd naar een aantal waarmee ik én goed slaap, én goed wakker word, zonder mijn zorgen te hoeven voelen. Ik blokkeer hier feitelijk al mijn emoties mee, mijn gehele toekomstplan. Het begon zoals zovelen onschuldig, en liep uit de hand. Als kind heb ik een moeilijke jeugd gehad en later nog een onbekende variant van bloedkanker. Het scheelde niet veel of ik was er niet meer geweest. En opeens was ik er nog... prognose overleefd, zonder levensdoel. Ik begon heel snel met veel alcohol, op mijn 18e. Het werd steeds meer. Studies begonnen maar nooit afgemaakt. Meer alcohol. Alleen bier. Op de een of andere manier sterkte dit me in mijn gedrag, zodat ik het kon voortzetten. Ik dronk immers geen zware alcohol, dat zou wel goed komen. Het drinkgedrag is gecontroleerd; ik drink vanaf een uur of 20:00 tot ongeveer 02:00-03:00. Zelden resulteert mijn gedrag in dronkenschap maar wel merk ik dat ik dat ik altijd in een soort waas leef. Overdag denk ik amper aan alcohol, omdat ik wéét dat er savonds meer dan voldoende op me wacht. Ik koop gewoon zoveel in dat er nooit onzekerheid is. Ik heb al vaak geprobeerd te stoppen, met schema's. Toch val ik altijd terug in mijn oude gewoonte. Die vriend van me, de alcohol, helpt me slapen, helpt me mijn problemen verbergen. Ik heb al psychologen gezien en psychiaters. Maar ik denk dat uiteindelijk alleen ikzelf het een halt kan toeroepen. Ik ben gelukkig getrouwd. M'n vrouw kent het probleem, maar heeft er geen last van zolang ik normaal functioneer. Mijn grootste probleem is dat ik voel dat mijn lichaam me in de steek laat. Ik merk dat mijn ogen niet meer goed zijn en dat evenwichtsproblemen om de hoek kijken. Tevens vind ik dat ik mijn intelligentie moet gebruiken, maar er nog nooit wat mee gedaan heb. Faalangst speelt hierbij ook een rol, hand in hand met perfectionisme. Ik wil zo graag stoppen. Maar het lukt me niet.......