[Help binge Help! Alcoholist na ruim 20 jaar weer gaan rotzooien met drugs]

21 minuten geleden zei Maverick:

Welkom Arnold,

Etty verwoord het heel mooi, het gaat om de vicieuze cirkel die ook mij opnieuw deed vluchten in een middel van korte ontsnapping aan. Wat dat middel is doet er eigenlijk niet eens toe, het gaat om het mechaniek. 
Zelf ben ik met mijn alchoholverslaving bij alle soorten meetings geweest ( AA-CA-NA) en mijn ervaring is dat het soort drugs er eigenlijk niet toe doet, ik zag als gemene deler dat de meeste een middel misbruiken om ergens even vanaf te zijn, met de bijkomende ellende wat het middel dan juist extra veroorzaakt.

Je vraagt om tips, ik zou weer naar meetings gaan. Wat je keuze in middel is doet er niet zoveel toe, het gaat om een groep waar je jezelf een beetje thuis kunt voelen. Het belangrijkste voor mij was het ontladen van de onrust die in mij opbouwde voordat het te laat was. Onrust zoekt een uitweg, doe je niets dan ligt vluchten in een middel het meest voor de hand.

Wat mij is bijgebleven is de stelling dat herstel werkt als je er aan werkt. Lezen en schrijven hier is voor mij zeker ook een onderdeel om zo goed mogelijk in herstel te blijven.

 

Groep is goed idee. Andere tip is die onrust - zonder drank of drugs, jarenlang, heb ik het idee dat die onrust nooit helemaal 100% verdwijnt. Drank en drugs doen dat wel, alleen met een zeer hoog prijskaartje achteraf. Dus hoe ontlaadt je die onrust effectief?

[Help binge Help! Alcoholist na ruim 20 jaar weer gaan rotzooien met drugs]

Graag jullie ondersteuning bij het volgende.

 

Ben inmiddels 60 en al ruim 20 jaar niet gedronken – met goede hulp AA destijds. Ik was een typische binge drinker – wist al vrij snel in mijn leven dat het met drank niet ging, en dronk daarom eigenlijk zelden. Het gevolg was een jarenlange strijd van niet drinken, en dan ineens weer een paar dagen. Soms paar maanden niet, maar eerder was het om de 1-2 weken al raak. Vrijwel altijd controle verlies – als er bij mij drank in zit kan ik niet meer stoppen. Ben nooit echt zwaar lichamelijk verslaafd geweest. De drankdagen waren een complete ramp echter – ik werd enorm zelf destructief en deed vaak gevaarlijke dingen en zaken waar ik me over schaam. Voelde me altijd vreselijk achteraf.

 

Anyway – het is tot voor 2-3 jaar terug goed gegaan met best gelukkig bestaan. Toch slaat een gevoel terug van iets willen om de spanning en some verveling in het dagelijkse leven de baas te kunnen. Ben toen gaan blowen – kon daar ook geen maat mee houden, dat wordt meteen elke dag en ben er na bijna jaar maar mee gestopt, ook vanwege gezondheidsredenen.

 

En toen het ik GHB ontdekt, had het al eerder gebruikt en het heeft prcies dat effect wat je met drank ook hebt. Het heeft in het gebruik wat voor- en nadelen ten opzichte vab drank, is niet zo belangrijk om daar nu over uit te wijden. Maar ik ben weer in precies hetzelfde schuitje terecht gekomen. Niet lichamelijk verslaafd maar telkens weer binges, ik gebruik en ga dan meteen weer paar dagen door. Het ergste is weer dat ik allerlei vreselijke dingen doe (rijden, onveilige en liederlijke seks escapades, etc…) die gevaarlijk zijn, waar ik me achteraf vreselijk over schaam en waarmee je in een split second je leven riskeert helemaal te ruïneren.

De problematiek is wat minder geschikt voor de AA. Het is immers geen drank… Maar wie kent dat ook. Dat gevoel dat je na een tijdje (week, 2 weken) bekruipt dat er weer wat moet, al die goede voornemens ten spijt toch weer wat pakken, telkens weer de illusie dat het dit keer wel lukt om het in de hand te houden. Die schaamte achteraf – vreselijk. Wie heeft tips om met dat moeilijk moment om te gaan – het lijkt alsof ik na al die jaren het nog helemaal niet kan. Het gekke is dat ik me op het moment dat het fout gaat vaak best goed voel, ja wat verveling soms (zeker nu met Corona), behoefte aan een kick, een korte mentale vakantie/break, erg gelinkt aan high risk en liederlijke seks escapades… help! wie voelt zich een zielsverwant met me :-)