dank je wel ziba, water en ook har. ik werd meteen na het plaatsen van het internet gegooit. frustratie, frustratie. nu al lezende ben ik weer een beetje bijgekomen. ik wist me echt ff geen raad meer. steeds dat stuiteren tussen goed voelen en slecht. zoals har dat in het stukje zegt heb ik het ook. nu leer ik het gevoel te kennen er te mogen zijn, gewoon te zijn die ik ben. niet steeds dat ik het nooit goed genoeg doe . het automaitsme van ik ben slecht..... dat zit nog zo vooraan. daar om stuiter ik steeds zo, wat betreft mijn gevoel. het gevoel slecht te zijn zit zo vooraan, dat is voor mij zo'n 'zekerheid', dat ik al snel als het niet lekker gaat, dat voel. daardoor zet ik me steeds klem. al die automatische gedachten..... nou daar vecht ik vandaag weer mee, zo als de hele week al. ik ben maar even hier gekomen om mijn hart te luchten. wat is leven toch lastig. wat idioot dat je gedachten steedsw met je op de loop gaan. ik ben blij dat ik dit hier zo kan zeggen. goed. ik ga zo weg. de buitenlucht in. even de stad in en daarna naar mijn dochter die aan het verhuizen is. de trek is nu weer wat minder.