Ten eerste: Dank jullie wel voor de steun! ik moet zeggen dat het lezen van dit forum me nu al wat geholpen heeft. Orleando: Het zit inderdaad tussen de oortjes! Het gaat niet om het letterlijk te dik zijn, want dat ben ik niet. Het is dat verschrikkelijke gevoel wat ik krijg als ik in de spiegel kijk: Ik voel me misvormd en lelijk, vaak heb ik hierbij het idee dat ik het alleen maar *verwoord* in uiterlijke schijn. Als ik er langer over na zo denken ipv niet eten en zoveel gaan drinken, zou ik er waarschijnlijk achterkomen dat ik niet tevreden ben met mn innerlijk. Ik denk dat ik dus eerder iets heb aan een psycholoog dan aan een dietist;). Sinds mn 16de heb ik al heel wat psychologen versleten (4 geloof ik), maar geen van alle vertrouwde ik genoeg: ze konden me niet op mn gemak stellen. Alchohol bleef mijn enige *vriend* in situaties waarin ik geen raad weet met mezelf. Ik ben wel blij dat ik er nu over kan praten en lezen met mensen die eenzelfde soort relatie met alchohol hebben (mijn vriend zegt altijd: "drink gewoon niet zo veel"). Als ik de verhalen van sommige mensen lees heb ik echt bewondering voor de kracht die zij hebben opgebracht. Heeft iemand trouwens ervaring met online psychologen? Na mijn laatste poging tot een face to face gesprek met een psycholoog ben ik het echt beu (4 mnd geleden nu). Nu ik er zo bewust mee bezig ben heb ik trouwens sinds donderdag niet meer *destructief* gedronken, in het weekend heb ik wel wat biertjes op met mn vriend samen, maar voor de gezelligheid: niet om te vergeten en ik heb niet doorgedronken. Volgende stap: Doordeweeks niets maar dan ook niets drinken. Ooh en over die film Leeuw: Wat ik me herinner zijn exact die woorden, het ging over een vrouw die een rol wilde behouden in een soap. Het was een al wat oudere film die op tv was, blijkbaar vond ik de rest niet boeiend genoeg, want ik heb geen idee hoe het afliep (volgens mij heb ik de film niet eens afgekeken).