albertina

Mogguh Tas, RET, individuele therapie, cognitieve gedrags therapie, en nog een onderdeel maar ik ben de naam vergeten.

Goedemorgen, werk ze tijn. Hoi tas.

Thé, een simpele Toon Hermans.

Ik ben blij weer mee te schrijven, al zijn mijn berichtjes niet alcohol gerelateerd. Ik ben blij medeleven te ontvangen. Dat voelt goed.

Zo'n idee Er moet toch 'n plek zijn, 'n land of 'n rijk, waar iedereen happy is, ied'reen gelijk. Er moet toch zo'n plek zijn, of dacht je van nee, ik weet het niet zeker, maar ik heb zo'n idee. Er moet toch zo'n plek zijn, heel ver hier vandaan, daar kookt nooit iets over, daar brandt nooit wat aan, geen vel op de melk en geen vlieg in je thee, ik weet het niet zeker, maar ik heb zo'n idee. Er moet toch 'n plek zijn, misschien wel heel hoog, daar krijg je in 't bad nooit meer zeep in je oog. D'r is altijd plezier en papier op de plee, ik weet het niet zeker, maar ik heb zo'n idee. Er moet toch 'n plek zijn, vèr weg zeggen ze, daar glijdt nooit je broek van je kleerhangertje. Het kan er niet tochten en d'r is geen TV, ik weet het niet zeker, maar ik heb zo'n idee. Er moet toch 'n plek zijn, zo kinderlijk speels, daar loopt nooit de rits van je gulp uit de rails. En niemand is hongerig en niemand blasé, ik weet het niet zeker, maar ik heb zo'n idee. Er moet toch een plek zijn van 'n ander allooi, ver weg van de haat en het kleine geklooi. Geen roddels, geen pijn en geen ach en geen wee, ik weet het niet zeker, maar ik heb zo'n idee. En als je daarboven opnieuw bent ontwaakt, en je denkt, wat heb ik me te sappel gemaakt, dan begrijp je de sores die je had hier benée, ik weet het niet zeker, maar ik heb zo'n idee. Daar is alles anders, de poen en de sex, je gaat er ook heen zonder traveller-cheques. Maar als er één gaat, roep je nooit 'mag ik mee,' want ik weet het niet zeker, maar ik heb zo'n idee.

Dar, jij bent van de spreuken, so be my quest.

Wat ook nieuw voor mij is dat ik helemaal in mijn schulpje kruip. Liever niet naar buiten, geen mensen, gewoon totale stilte. Daar voel ik mij momenteel het prettigst bij.

Vie, ik heb ook jaren en jaren geen traan gelaten. Nu lijk ik wel een waterval. Ook ken ik mensen die hetzelfde reageren zoals jij. En ik voel me zeker niet gebagataliseerd. Je schrijft toch gewoon hoe het bij jou is? Niets mis mee hoor.

Dar, meestal wel, al ken ik mezelf niet zo. En bepaald mooier word ik er ook niet van, ik lijk wel en chineesje. :$

Goedemorgen, wat fijn Blacky om iets van je te horen en uit het verre Japan nog wel. Tas, waauw een nwe koelkast. Dar, soms kan de huilmodus geen kwaad hoor, ik sta al een week in dezelfde modus. Vie.

Dank je wel Drup. Laat je nu niet weer tot uitspraken verleiden. Het zou zonde zijn als je daardoor ook een ban krijgt.

Fijne dag BB, bedankt voor de serenade. :$

BB,

Houtje, daar komt de koffie, alleen de melk moet je er zelf nog even in doen.

Thé, het wordt de deeltijd, volgende week 1e gesprek. Was het maar waar dat ik vlug opkrabbel. Maar het geeft wel lucht een beslissing te hebben genomen.

Stopper, Top!!!!

Tas, lag het wel leker? op de bank? Lijkt me zo koud zonder dekbed.

Goedemorgen, Dar, Thé, Houtje en Tas.

Goedemorgen, ik neem even een time out, ik zit zeer slecht in mijn velletje en kan de hele dag wel slapen. Verder zijn de tranen ook niet te stoppen, ik geef er maar even aan toe.

Het wordt mij teveel. Fijne avond.

Adam, het gaat niet over geen zin hebben, maar over echt ziek zijn. Ik heb regelmatig een taxi of een vriend gebeld om toch op mijn werk te komen. Dat heeft niets met geen zin te hebben te maken, als ik heel eerlijk ben kan ik in slechte periodes niet eens douchen, een beetje poedelen bij de kraan. Je voornemen om boodschappen te doen en ze dan in de vuilnisbak te gooien? Je hebt gedaan wat je moest doen. Het werk afmaken kwam er vaak niet van.

Ik vind het best, ik steek geen energie meer in dicussie met mensen die er de draak mee steken. Ik weet hoe de hel kan zijn, en hoeveel moeite het kost er weer uit te komen. Of het een man is of een vrouw kan mij niet schelen. Ik weet hoe het is en het is vreselijk.

Adam, ik begrijp dat je posting met een kwinkslag is bedoeld. Toch, ik kan het niet waarderen. Heb je je wel eens ingedacht hoe moeilijk het kan zijn aan de de dag te beginnen, terwijl je die dag eigenlijk niet wilt meemaken. Je toch naar je werk moet en daar een soort masker moet dragen? Ik denk het niet.

Een dystihyme stroornis wordt idd vaak gerelateerd aan alcoholmisbruik. Ik heb het voorrecht gehad 10 jaar geen druppel drank aan te raken. Nu gaat het ook weer goed qua drinken, ik weet zeker dat alcohol een grote invloed heeft op depressie. Dus ga ik verder op het ingeslagen pad en laat de drank staan. Ik voel mij stukken beter, kan meer aan en leef!!!!

Thee, ik ben al 10 jaar depressief, ik heb ermee leren leven. Er zijn ook goede dagen, die omlijst ik met een gouden randje. Ik heb het geaccepteerd als een ziekte die bij mij hoort. Het beste functioneer ik met regelmaat, dus ook dingen doen als ik het liefst het dekbed over mijn hoofd trek. Het vraagt vaak veel doorzettingsvermogen, ik merk bijv, dat ik nu ziek thuis ben mij geen goed doet, mijn werk is erg belangrijk voor mij. Op tijd opstaan, op tijd naar bed, enz, enz. Ook heb ik regelmatig geargeerd tegen de medicatie. Nu heb ik geaccepteerd dat ik niet zonder kan. Het is niet anders. Leven volgens regels, dat is het beste voor mij. Ik probeer me er ook zoveel mogelijk aan te houden. Nu ik gedwongen regelmatig op bed moet vanwege mijn gebroken rug, heb ik daar ook moeite mee. Al met al ben ik best tevreden, ik heb een baan, een paar goede vrienden een leuk huisje en het belangrijkste is dat ik zo langzaam aan tot echte acceptatie kom.