Hoi ik ben Gigi, 33 jaar. Na een aantal dagen lezen wil ik me toch voorstellen. Vanaf mijn zestiende drink ik. Eerst alleen tijdens het stappen. Ik ging door todat ik flink aangeschoten was of zelfs dronken. Later, zo rond mijn 25ste ging ik ook doordeweeks drinken gewenning alom. Ik wordt er stellig van en het maakt dan niet uit of ik er ruzie door krijg. De volgende dag weet ik niet meer wat ik precies gezegd heb of waar het over ging. Ik ben hierop gewezen door mijn directe omgeving en ben naar de huisarts gestapt. Met een doorverwijzing ben ik naar Novadic gegaan. Eerst werd er gesproken over opname, dit blijkt achteraf niet nodig te zijn omdat ik niet elke dag dronken ben en alleen 's avonds drink. Soms kan ik het houden bij 2 glazen maar vaak als de kurk eraf gaat moet de fles leeg (wijn) Nu wordt er gesproken over een behandeling met medicijnen. Gesprek met de arts heb ik nog niet gehad dus ik weet ook nog niet welke medicijnen er voorgesteld gaan worden. Het afgelopen jaar heb ik Citalopram geslikt (wel door gedronken) waar ik inmiddels weer mee gestopt ben. Ik zit nu bijna een jaar in de ziektewet, het werd me allemaal teveel. Ik voel me afgewezen door mijn ouders (heb geen contact meer met ze), in de basis heb ik een hoop gemist. Met als gevolg dat ik super gevoelig ben voor iets wat maar ruikt naar afwijzing. Rationeel weet ik dat het niet goed voor me is om te drinken en ik denk ook weleens van "waar is die tijd gebleven dat ik niet rook en drink" Ik zie er tegenop om te stoppen, zeker zo voor de feestdagen (excuus?) en te zien hoe anderen wel drinken, m'n maag draait al om.