Dank voor jouw antwoord Bob. Enige jaren geleden heb ik een maand in een ontwenningskliniek gezeten. Daar heb ik uiteraard alle voor en nadelen op een rijtje gezet. Toen ik de kliniek verliet was ik super gemotiveerd om nooit meer te drinken. Na een jaar zonder alcohol kreeg de alcoholduivel weer vat op me. Ik dacht oprecht dat ik nu wel weer matig zou kunnen drinken. Dat ging in het begin even goed maar al snel werd het weer dagelijks. En natuurlijk vooral stiekem omdat ik mijn gezin niet weer wilde teleurstellen. Zij hadden mij de tijd in de kliniek en daarna zo vreselijk goed ondersteund. En ja, dan kom je weer in de molen van liegen en bedriegen, maar vooral ook mezelf weer voor de gek houden.Ik ben er wat dat betreft zo klaar mee. Uiteindelijk is het natuurlijk een kwestie van niet dat eerste wijntje drinken en geen medelijden met mezelf hebben. Gewoon niet doen dus.
Heb me overigens niet echt voorgesteld. Ik ben een vrouw van 60, getrouwd en 2 zonen. Mijn man en ik zijn beide sinds kort gestopt met werken en zijn van plan om lekker van onze vrije tijd te gaan genieten! En ja, wat hoort daar in mijn gedachten bij ... een lekker wijntje aan het eind van de dag. Waar ik nu echt aan wil gaan werken is dat ik de associatie van gezelligheid en alcohol moet los zien te koppelen.