Skywalker

Mijn naam? tja....Skywalker is een stripfiguur. Luke Skywalker... en ik voel mezelf wel iemand die door de lucht zou lopen als het mogelijk was haha. Dan kon je overal gemakkelijk komen.. Nu is de weg die ik moet gaan nog niet echt duidelijk. Ik ben nog steeds zoekende. Toen mijn moeder overleed wist ik niet dat ze ziek was. Dat was mij maar niet verteld. Dus ik begreep er niets van. Mijn zus was van het ene op het andere moment er niet meer. Ook zomaar weg. Mijn vader kon nergens over praten met me, ik was een nakomertje en mijn vader had het waarschijnlijk te moeilijk met hemzelf. Daardoor was ik alleen met mijn pijn. En hulp heb ik nooit gehad. Ik trok me terug en heb altijd alleen geworsteld, tot het niet meer ging. Uiteindelijk kwam ik pas bij het GGZ terecht toen ik 40 was. 9 jaar geleden inmiddels. Het gaat nu veel beter op dat gebied. Maar toch ben ik steeds meer gaan drinken. Ik wil het nu zonder die rotzooi doen want dat is het. En het zal me lukken. Ik wil nog wat van mijn leven maken. Hier laat ik het maar bij tot nu...

Welkom just42day, ik ben hier sinds gisteren. En nu al blij dat ik zie dat er meer mensen zijn die het moeilijk hebben met stoppen. Dat scheelt al de helft. Ik ben nu een dikke 40 dagen geleden gestopt met bier drinken. Ik haal alcoholvrij in huis zodat ik toch nog een pilsje kan pakken. Het is ook een gewoonte he? Ik vertik het om nog bier in huis te halen en dat lukt me tot nu toe goed. Alleen het moeilijke is om nu alles op een rijtje te krijgen. M'n hoofd is maar aan het malen. Maar ik hoop dat dat overgaat. Lichamelijk voel ik me 20x beter en ik sta vroeger op enz. Ik zie nu ook beter in wat er fout gaat als je alcohol neemt om je pijn en ellende wat te verdoven. Op een gegeven moment kon niks me meer schelen , na een stuk of 4 flesjes...en dan ging ik door. en door...tot ik gewoon niet meer kon. En altijd maar een reden zoeken om weer te drinken. Als er visite kwam, kwam me goed uit. Dan (mocht) het weer. En haalde ik nog maar een extra kratje in huis (voor de visite) Zo hield ik mezelf voor de gek. De visite dronk misschien 3 flesjes. En de rest? ja die kwam binnen 2 dagen ook wel op. Ik dacht alleen nog maar aan bier. Als ik dronk en weer ziek was de volgende dag, dronk ik 1 hooguit 2 dagen niet. Dan was ik weer wat fitter en begon het weer opnieuw. Met als gevolg de helft van de week niet fit. Week in week uit. Ik was er helemaal klaar mee op een gegeven moment. Ondanks het drinken hield ik me nog redelijk staande vond ik zelf. Muziek is mijn grootste passie en door de regelmatige optredens die ik doe, hield dat me op de been. Ik dronk meestal niet een dag voor een optreden. Maar nu ik helemaal gestopt ben voel ik me veel beter. Alleen dat hoofd... pffff maar ik zet door. En denk dat dit forum niet verkeerd is. Het helpt al om te zien dat er meer mensen zijn die er ook zo mee zitten. We zijn niet alleen op de wereld gelukkig, in ik ben ervan overtuigd dat als je echt wilt het ook lukt. En er zijn altijd mensen om je heen die van je houden. Zo eerst weer genoeg geschreven.

Dankje...

Dankje....

Hallo allemaal, ik ben hier net nieuw. Ik ben een man van 49 jaar en heb toen ik 10 jaar was mijn moeder verloren, en toen ik 14 was is mijn zus verongelukt. Later getrouwd, gescheiden, op het moment geen baan. De alcohol is altijd een rode draad geweest in mijn leven. Ik ben steeds meer gaan drinken. Vooral de laatste 3 jaar. Na mislukte relaties. Uiteindelijk zag ik door de bomen het bos niet meer en heb besloten om te stoppen met bier drinken. Ik ben nu 41 dagen geleden volledig gestopt met drinken want mijn leven werd er alleen maar slechter door. Alleen nu komt alle pijn en ellende naar boven, en normaal nam ik een biertje. Dat wil en doe ik nu absoluut niet meer. Maar ik vind het erg moeilijk. Het stoppen was blijkbaar geen probleem voor me, maar ik weet nu niet hoe ik het verder vol kan houden. Ik heb het idee dat ik stapelgek word. Vandaar heb ik me hier aangemeld. Ik hoop hier begrip en hulp te vinden.