Goed, na uitgebreid draadjes gelezen te hebben vandaag, toch ook tijd om iets meer over mezelf te vertellen.
Ik ben midden 30, heb een drukke en uitdagende baan, volg daarnaast nog een studie, heb een kleine maar goede vriendenkring en enkele jaren een relatie.
Alcohol begint een steeds zwaardere stempel te drukken op mijn functioneren. Hoewel ik het gewend ben om brak wakker te worden en een uur later relatief helder op het werk te staan, wordt dat steeds en steeds zwaarder. Sociale gelegenheden worden steeds minder doordat ik meestal vrij vroeg op de avond al teveel gedronken heb en dan alleen nog maar naar huis wil en in bed wil duiken. Puf en energie is ver te zoeken, waardoor ik een heleboel dingen niet doe die ik eigenlijk wel wil doen. Soms zijn er nachten waarin ik nog half dronken, schaamtevol en bang wakker word (wat heb ik nou weer gedaan of gezegd?), en het liefst wil dat alles maar voorbij is. Ben er een beetje bang voor dat ik deze manier niet erg oud ga worden, of dadelijk zo afgestompt en futloos wordt dat baan, studie, vrienden en relatie op het spel komen te staan. Maat houden zou mooi zijn, maar voorlopig ga ik liever voor niet drinken.
Ik ben op vroege leeftijd regelmatig gaan drinken op de middelbare school (14-15), omdat het me uit de verveling haalde. Ook sociale situaties waren makkelijker met drank in de mik. In mijn studententijd was blowen en drinken een dagelijks feit. Nadat een relatie nogal traumatisch eindigde, zakte ik ongemerkt in een depressie die ik met drank probeerde te onderdrukken, hoewel ik dat op dat moment nog niet door had. Hoewel dat ondertussen al lange tijd geleden is, is het patroon van alcoholmisbruik er wel diep ingesleten. Hoe graag ik alcohol de baas wil zijn, weet ik uit eerdere pogingen ook dat deze eerste dagen erg zwaar gaan zijn, om nog maar niet te spreken over het weekend..