Florida60

Na een hoop heftige dagen met vooral vechten met mezelf ben ik gisteren bij de huisarts geweest. We hadden een lang consult aangevraagd en kon ik mijn verhaal duidelijk en vooral zonder gehaast vertellen. Tjee wat was dat heftig. Mijn naaste familie was al op de hoogte maar dan moet je dus nog met je last naar iemand die je eigenlijk totaal niet kent. In de loop van de week is er al zoveel boven water gekomen dat het wel duidelijk was dat er veel meer problemen waren. Zelf wilde ik dat eerst niet erkennen maar in moest mijn eigengebouwde burcht steen voor steen afbreken. Na een goed gesprek met de huisarts ben ik op medicatei gezet. Voorlopig een lichte dosering venlaflaxine en later zwaarder. Ook is er een afspraak gemaakt voor een spychologe. Eindelijk een beetje rust in mijn hoofd en het moest zestig jaar duren voor ik mijn demonen durfde te gaan besrijden. En o nee het is nog steeds geen excuus om te drinken. Drinken deed ik helemaal zelf en het was mijn eigen schuld maar toch zijn er zoveel mensen die om je heen staan, van je houden en je steunen. Ik zie weer een beetje zonneschijn aan de einder en ik moet en zal er hard aan werken om weer te kunnen genieten van alles. Fijne dag nog verder voor jullie allemaal.

Dank jullie wel. Het ergste is eigenlijk de schaamte die je voelt als anderen en vooral familie de waarheid hoort. Ik kom uit een familie van veel alcoholmisbruik. Ik weet dat ik zoveel van mijn geliefden pijn doe en ik haat mijn zwakte. Kanker kon ik zonder enig centje pijn bestrijden. Daar was ik oersterk in. Mijn verslaving kan ik niet niet bevechten maar het moet.

Ik ben een vrouw van zestig die al jaren met de alcohol worsteld. Na 22 jaar droogestaan te hebben kreeg ik kanker en ik ben weer gelijk gevlucht naar de fles. Ik heb een schat van een man die me al jaren probeert te helpen en nu heb ik de eerste stap gezet en onze huisarts gebeld. Ik weet dat dit mijn laaste kans is op een ander leven. Het gekke is dat ik weken achter alkaar geen druppel hoef te drinken en ineens vliegt er weer iets naar mijn keel, raak ik in paniek,word ik bang en dan zoek ik rust in mijn hoofd door te drinken. Ik hoop hier een beetje steun te vinden. Alleen kan ik het niet en zal ik alles hopeloos verliezen. Bedank voor jullie luisteren oren.