Spring naar bijdragen

Ruben1984

Forumdeelnemers
  • Aantal bijdragen

    2
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

Alles door Ruben1984 geplaatst

  1. Ruben1984

    Ruben stelt zich voor

    Wow! Ik ben helemaal overdonderd door de lieve, steunende, helpende, feedback-gevende, ervaring-delende reacties van iedereen! Ik heb het direct na mijn openbaring op dit forum gelijk best moeilijk mee gehad. Maar tevens als een verademing omdat dit voelde als een eerste stap de goede richting (mijn nieuwe leven) op. Ik heb de afgelopen dagen zo vaak de berichtjes van jullie gelezen en dit.....dit werkt en dit helpt! Ik heb het dan niet over mij, maar over iedereen die (ooit) in ‘die put’ is beland. Ik moest (en nog steeds best wel) echt alles goed laten bezinken. Vaak als ik mij krachtig wil uitten gebruik ik ‘schuttingtaal’ en ik respecteer ten volste dat dat hier niet mag;) Maar laat ik het zo zeggen: Ik ben begonnen met vechten, net zoals jullie dat hebben gedaan, aan het doen zijn of nog moeten doen! Samen staan we sterker! We will make it through! Een dikke knuffel Ruben
  2. Ruben1984

    Ruben stelt zich voor

    Hoi lieve mensen, Ik ben Ruben. Ik heb veel berichten en reacties gelezen in dit forum en het geeft mij een ontzettend warm en veilig gevoel; ik ben bij jullie en jullie willen vechten, hebben gevochten en/of hebben de strijd al gewonnen en zijn anderen aan het helpen! Over mij... Vreselijk lastig, maar laat ik het in een korte opsomming proberen: Ik ben begin 30 Alles goed voor elkaar (huisje, goede baan, geweldige vrienden&familie, etc) Single (na een lange relatie) Uitermate sportief (hardlopen, sportschool en voetbal) Ben heel er van de gezelligheid en mijn deur staat altijd voor iedereen open (hapje, drankje, luisterend oor, slaapplek, etc) Heel beschermend, behulpzaam en attent naar mijn dierbaren 6 maanden geleden een heel dierbaar iemand verloren Ik drink ongeveer 10 glazen op een normale dag. Op weekenddagen kan het oplopen tot zo'n 20 drankjes op een avond. Dit doe ik al (afgewisseld door een paar goede korte perioden) voor meer dan 10 jaar. Eén van de problemen is, dat ik er maar mee weg blijf komen. En wel om het volgende: Ik functioneer gewoon prima overdag: werk (accountant), sociale dingen, gezellige dingen, scherp zijn, alles Met sport loop ik gewoon letterlijk en figuurlijk nog steeds voorop en maak enorme progressie Nooit een kater en nooit lichamelijke klachten Ik schrijf dit bovenstaande en realiseer me dat dit allemaal heel fout en vooral arrogant kan overkomen. Dit wil ik echt niet!! Alstjeblieft, ik wil mezelf echt volledig bloot aan jullie geven, maar dat kan ik alleen maar zijn door de waarheid te vertellen. In ieder geval, zoals ik denk dat het is. Het is af en toe voor mij alsof ik mijn studententijd nooit af heb gesloten. Je moet weten dat het in mijn studententijd zo was, dat veel drinken juist heel erg cool en stoer was. Roken ook trouwens (en ook dat doe ik helaas nog steeds). Ik heb echt een goed stel echt normale vrienden. Goede gasten die echt wel verantwoordelijk zijn. Maar af en toe denk ik echt dat de Nederlander uberhaupt alcoholist is. Als ik kijk naar de officiele norm voor het wel of niet alchoholist zijn óf het aantal consumpties voor een gezellig en normaal 'volgens-het-boekje-avondje-uit' dan denk ik echt dat er iets niet klopt. Ga eens naar een gemiddeld terrasje of kroegje, als ca. 20% van het NL-publiek minimaal een 'overmatige drinker' zou zijn dan hebben ze het fout denk ik dan. Het leeuwendeel zuipt gewoon. Ik zie heel weinig mensen bij het uitgaan bijv. die zich tot de brave 3-4 biertjes houden. Neem nu de feestweek in mijn dorp: duizenden dorpgangers nemen daar standaard een week vrij voor en drinken.....nee ZUIPEN zich dan elke dag klem! Maar die hele zienswijze maakt het als Nederlandse gezelligheidsman met een alcoholprobleem niet makkelijker op. Alcohol wordt gewoon jou zo heel erg aangeboden! Bij elke gelegenheid dat er iets te vieren valt, zit een groot deel van de aanwezigen gewoon te zuipen. En daarmee bedoel ik 'de norm te overschrijven de voorgeschreven 2-4 drankjes die normaal zou zijn'. Ik lees bovenstaande allemaal weer terug en de volgende woorden springen weer in mijn hoofd: 'Ruben, wat een arrogante, blinde/ontkennende kerel ben je toch!' Maar ik denk dat ik de geschreven woorden die zo uit mijn eerlijke gedachten en gevoel zijn geschreven gewoon laat staan, want dit is immers een forum en jullie mogen mij oprecht (heel graag zelfs) de schriftelijke corrigerende tikken uitdelen die nodig zijn. Ik heb een probleem. Ik zuip teveel. Lijdt mijn werk en functioneren eronder? Ja, heel erg! Waarom heb ik dan bovenstaand het tegenovergestelde opgeschreven? Dat moet de verslaving zijn en verslavings-duiveltje dat dit in stand houdt. Ik: Ruik (neem ik aan) vaak naar alcohol op mijn werk Zweet bier uit mijn porien bij mijn sport Verplaats de hele tijd afspraken omdat ik te brak ben Zie mijn vrienden vooruit gaan als een vertrekkene trein, terwijl ik zelf stil op het perron sta Kan nooit mijn mate houden als ik ook maar 1 biertje drink Verzin excuses tijdens het drinken om maar te rechtvaardigen om door te blijven gaan Eet vreselijk slecht en onregelmatig Heb een stel darmen die de moed al lang hebben opgegeven door 4-7 keer op een dag te moeten gaan Ik lieg over mijn consumptiegedrag en doe mijn zelfs voor als iemand die er heel verantwoordelijk mee omgaat t.o.v. mensen die dat mogelijk niet doen Ik kan bijna nooit normaal gaan slapen na een avondje stappen, maar ga altijd nog door thuis en ga dan ook vaak zitten janken op mijn bank over.....ja waarover eigenlijk.......? Ik ben heel veel aan het rekenen: zoveel biertjes + zoveel uur slaap + wat eten: zal de alcohollucht over zijn.....? Vermijd face-to-face contact met mensen vanwege mijn kegel Wordt heel af en toe aangesproken op mijn kegel, door mensen die echt de ballen hebben om er iets over te zeggen Stoppen Min of meer blijf ik er dus allemaal mee weg komen. Mijn werk loopt goed, mijn sportprestaties zijn goed en bijna niemand die er echt iets van zegt. Net als stoppen met roken zoek je vaak excuses om het niet te doen of blijven te doen. Die van mij zijn: De overleden dierbare Alles gaat goed en ik kom er ongemerkt en ongestraft mee weg Maar met name: ik heb echt geen doel en ook geen soulmate in mijn leven. Voor wie zou ik het doen? Als vannacht een cruciaal orgaan er mee ophoud en ik ben er niet meer, wat zou het uitmaken? Wat moet ik nou echt bereiken in dit leven dat mij geschonken is? Ik doe nu precies de dingen die ik wil en van geniet: lekker leventje op orde (baan en huis-technisch, vrienden&familie, fantastische uitgaans+kroegervaringen, geen hoofdpijnkaters/vechten/kotsen, bijna nooit conversaties waar ik spijt van heb (als getrainde alcoholist is de anders vaak toch wel lammer) Het is zo'n rot probleem. En ik denk men name dat het hem bij mij erin zit dat ik er mee weg kom en niet echt een harde reden heb om te stoppen. Mocht je zover gekomen zijn met het lezen van mijn verhaal, dan sorry voor als sommige dingen fout of arrogant overkomen, sorry voor het halve boek wat ik net heb geschreven en vooral sorry voor het zielige gedoe van mij. Ik weet dat ik mij moet vermannen en nogmaals: een juiste slap in the face van wie dat ook wilt doen, zou mij heel erg goed doen! Alles mag tegen mij gezegd worden, zonder excuses, of grenzen. Een afsluitende dikke vriendschappelijke knuffel van Ruben
×
×
  • Nieuwe aanmaken...