Hallo allen,
Mijn naam is Ray, ben 45, getrouwd en een zoon van 13.
Eigenlijk heel mijn leven al verslavingsgevoelig geweest voor diverse zaken o.a. ook roken. Roken doe ik al een hele poos niet meer en ik ben ook ooit eens meer dan negen jaar zonder alcohol geweest. Zo'n ruim 2 jaar geleden toch weer wat gaan drinken mede door invloed van spanning. Dit is eigenlijk heel lang goed gegaan, alleen in het weekend maar sinds ruim een half jaar ben ik weer helemaal om met alle gevolgen van dien. Stiekem drinken voor zo ver dat gaat natuurlijk want iedereen had het al door. Vaak ook gelijk na het opstaan en dan heel de dag door met ook daar alle gevolgen van. Gisteren is het weer uit de hand gelopen nadat het al eens eerder gebeurt was. Toen heb ik in "een roes" met van alles en nog wat lopen gooien en gisteren was ik ook weer de kluts kwijt. Je kan de impact op mijn vrouw en zoon voorstellen en ik moet echt stoppen voordat ik nog meer kapot maak of mijn vrouw het niet meer trekt en de benen neemt. Ik heb zo'n lieve vrouw en zo'n fantastische zoon, waarom doe ik dit !?
Vandaag weer begonnen met stoppen en volgende week krijg ik hulp van De Brug. Die zouden deze week al bellen maar heeft men niet gedaan. Intake heb ik wel al gehad inmiddels. Het klinkt misschien gek maar het idee dat ik eigenlijk nooit meer kan drinken maakt me onrustig. Ik vind het een soort niet eerlijk al weet ik dat dat heel stom klinkt misschien.Het maakt zoveel kapot en toch maakt de gedachte aan nooit meer drinken me ook een soort "knetter"...... Hoop hier wat lotgenoten te vinden en wellicht wat steun.
Als er vragen zijn, vraag maar raak......
Ray