sas1967

Wat fijn dat er al zo snel reacties komen. Dank voor je uitleg, MijnGerrit, ik ga op het forum rondkijken wat er allemaal te doen is.

Hallo allemaal, Telkens als ik ergens lees welk alcoholgebruik als "teveel" wordt gezien, sluit ik mijn ogen voor de werkelijkheid. Volgens die maatstaven (max. 2 glazen per dag en minstens 2 dagen per week niets, geloof ik) drink ik niet een beetje teveel, maar veel teveel. En ergens weet ik dat ook wel. Maar ik steek graag mijn kop in het zand, hou mezelf voor de gek. Maar nu moet het klaar zijn! Ik zal mezelf voorstellen: Ik ben Sas, getrouwd, twee puberzonen. Ik ben eind 40. Ik werk in het onderwijs en dat valt me de laatste jaren erg zwaar, een van de redenen waarom ik drink. Naast mijn parttime baan ben ik dan ook weer aan het studeren, om op termijn het lesgeven te kunnen verlaten. Dat studeren vind ik geweldig, geeft me echt energie dus dat is geen opgave. Zowel man als ik zijn opgegroeid in een omgeving waar ruimhartig gedronken werd, maar, voor zover ik weet, geen alcoholmisbruik/-verslaving aan de orde was. En nu leven we een leven zoals zovelen, bij elke gelegenheid, bij ieder geschikt moment, wordt er een wijntje gedronken. En nu was ik vanochtend aan het opruimen en zette ik lege fles nummer 6 en 7 in de bijkeuken, terwijl ik afgelopen weekend alles naar de glasbak heb gebracht. Grof gezegd: ik heb alweer een aantal dagen elke dag (minstens) een hele fles wijn op (mijn man drinkt meestal iets anders). Ik drink niet overdag, ik ga niet rijden onder invloed, ik steel niet om aan de drank te komen, dus hield ik mezelf steeds voor dat ik er niemand kwaad mee doe, met die drank. Maar dat is natuurlijk onzin. Ik ben te zwaar, er zit diabetes en hartfalen in de familie, mijn bloeddruk is te hoog en als belangrijkste, na die eerste 2 of 3 glazen ben ik zo futloos dat ik elke avond als een zombie op de bank plof en mezelf 's ochtends met wallen onder mijn ogen uit bed hijs. Ik weet dat ik mezelf beter voel als ik niet drink, ik heb het al zo vaak gedaan, met mezelf afspreken dat er niet meer door de week gedronken wordt en dan voel ik me echt beduidend fitter. Maar telkens weer is er een reden om toch te drinken. Er staat nog een fles open, er komt een vriendin aanwaaien, ik heb een glaasje verdiend want ik ben zielig, ik heb een glaasje verdiend om iets te vieren........ enzovoort. Ik heb de intake voor advies van alcoholdebaas ingevuld, maar ergens vind ik het eng om dat programma te gaan doen. Me daar aanmelden, een verwijzing bij de huisarts regelen, betekent toegeven dat ik een alcoholprobleem heb, en dat durf ik niet. Ik ben diep in mijn hart doodsbang dat ik al grote schade aangericht heb en dat ze daar achter komen als ik in de medische molen beland. Ik hoop op dit forum herkenning te vinden, en me te laten inspireren om door te zetten. Ik weet dat het moet, ik wil het ook, maar ik vind het doodeng!