JaneDoe

Hai, Het gaat goed. Vandaag is mijn 5de dag nuchter Ineens lukt het weer. Nu hopen dat het zo blijft en eraan blijven werken. Hoe gaat het met jou? Ik snap wat je bedoelt met dat het je strijdbaarder heeft gemaakt, dat is echt een hele goede instelling! Soms voel ik me ook zo. Maar dan wordt ik weer somber om iets (of niets). Volgens mijn therapeut heb ik een stemmingsstoornis. Als ik eenmaal weer in een dip zit wordt het heel lastig. Dan denk ik ook ach, als het toch niemand wat kan schelen wat maakt mij het dan nog uit? Heel stom maar zo gaat het. En zoals huttula zegt wil niemand er eigenlijk over horen. Ze weten ook niet wat ze ermee aanmoeten en dat is wel logisch. Dat weten we zelf tenslotte vaak ook niet. Vallen en opstaan hè.. Mijn plan is om voorlopig te blijven staan! Dat wens ik iedereen toe.

Hoi MijnGerrit, Ik heb ook een aantal mensen ingelicht omdat ik dacht dat ik de steun goed zou kunnen kunnen gebruiken. Helaas weten ze me niet steunen. De een zegt het gewoon, dat kan ik dan nog waarderen. De ander negeert de hele issue compleet. Dan is voor mij de drempel ook weer te hoog om erom te vragen, aangezien ze me niet begrijpen. Ik merk nu al dat dit forum me echt goed doet dit al is het allemaal anoniem en digitaal. Misschien is dat ook wel beter. Sommige dagen wil ik er namelijk helemaal niet over nadenken. Maar ik voel me ontzettend gesteund! Ik zal eens kijken op de Dagdraad. Vind het een mooi idee een dagpact. Jij ook veel succes!

Wat een fijne reacties allemaal zeg. Zoveel steun had ik niet durven verwachten. Ik voel me een stuk sterker. Verveling is voor mij ook een trigger. Me waardeloos voelen.. ik ken het helemaal. Zo fijn om begrepen te worden en om de verslaving beter te leren begrijpen door wat jullie schrijven. Al 10 jaar loop ik rond met dit geheim en niemand die het wist. Wat ben ik blij dat ik dit forum tegen ben gekomen. Ontzetten bedankt allemaal!

Dankje lady jane, Wat een mooie woorden. Dat is een goed punt, een maand slapen zou niks nieuws brengen. En wat drinken lijkt helemaal niet zo erg na een paar weken geen alcohol.. want een of twee glaasjes was toch altijd lekker en helemaal niet zo erg? Totdat na dat ene glaasje ineens de fles leeg moet en ik niet meer weet hoe ik in bed terecht ben gekomen. En ja, met een flinke kater wakker word. Dat gelukkige gevoel heb ik ook mogen ervaren in mijn nuchtere weken. Zomaar ineens. Ik voelde me bijna verliefd soms zonder reden. "Geluk is een streven", dat vind ik mooi. En het zit inderdaad soms in de kleinste, onverwachte hoekjes. Pfff ik moet daar weer naar terug en het vasthouden.

Hoi MijnGerrit, Dankje voor je reactie. Tot nu toe ben ik al veel herkenbare verhalen tegengekomen hier. Ook wat jij schrijft herken ik. Dat is al heel fijn, om te weten dat ik niet de enige ben en eindelijk een plek heb gevonden waar ik begrepen kan worden. En je hebt gelijk, "gezeur" is niet het goede woord. Ik zei dat niet omdat ik zelf de grootte van het probleem niet zie, maar omdat ik er altijd maar vanuit ga dat ik een ander lastig val als ik mijn problemen beschrijf. Iets waar ik aan probeer te werken. Ik vind het echt super dat je al 5 maanden niks gedronken hebt! Je hebt zeker reden om trots te zijn. Heel fijn ook om te lezen dat je geen reden ziet om weer te gaan drinken. Voor jou natuurlijk in de eerste plaats, maar zo zie ik ook een lichtje aan het eind van de tunnel. Van tevoren bepaalde "triggers" in kaart brengen is een goede tip. Het willen is er zeker en ik ben ook bereid er hard aan te werken, meestal, maar af en toe is de motivatie ineens helemaal weg. Vooral omdat ik er alleen voorsta en eigenlijk weinig tot geen back-up heb. Toch moet het me lukken op eigen kracht vind ik, wel met therapie. En dat dat tot nu toe niet is gelukt frustreerd me. Maar na een tijdje rondkijken hier zie ik ook dat dat niet heel raar is. Er zal dus iets moeten veranderen. Ik denk dat ik wat dat betreft veel kan hebben aan dit forum. Nogmaals bedankt voor je reactie en de goede tips. Heel veel succes verder en blijf sterk!

Hoi Sowhat, Je hebt helemaal gelijk. Ik wil het niet opgeven. Al wegen de voordelen van ermee stoppen nog zoveel zwaarder dan de nadelen. Ongelofelijk... verslaving. Dankje voor je reactie. Het helpt al een stuk

Hoi allemaal, Normaal gesproken ben ik niet zo'n forum-type. Ik ben nu alleen zo gefrustreerd door mezelf dat ik het maar gewoon probeer. Wie weet helpt het om gewoon mijn gevoelens en gedachten eens de wereld in te sturen.. Baat het niet dan schaad het niet, toch? Ik hoop dat iemand íets tegen me kan zeggen waar ik wat aan heb.. ik ben inmiddels wanhopig. Ik ben nu zo'n 4 maanden bezig mijn alcoholprobleem aan te pakken. Tot 3 keer toe heb ik het cold turkey een paar weken volgehouden. Momenteel bevind ik me op de rand van die glibberige afgrond waarop ik zelf wederom ben gaan staan. En waarom? Ik heb geen flauw idee. Het ging hardstikke goed. Bijna geen last van ontwenningsverschijnselen gehad.. gewoon de knop om en gaan. Ik voelde me goed, happy, energieker, vrolijker. Ik volg therapie en dat maakt veel los maar het helpt. Ik kan me een leven zonder alcohol gewoon niet voorstellen. Ookal voel ik me zoveel beter zonder, het is net of ik iets misloop. Het lijkt wel of ik gek ben. Ik ben er zo klaar mee. Het gemaal in mijn hoofd. Kon ik maar gewoon een maand gaan slapen. Ik lijk elke keer te vergeten waarom ik ooit heb besloten te gaan stoppen met alcohol. Dan maakt het me gewoon niks meer uit. Volgens mijn therapeut is het om emoties te onderdrukken maar ik ben bang dat ik gewoon simpelweg hou van het dronken gevoel. Dat gevoel vond ik namelijk al heerlijk lang voordat alcohol een probleem werd en ook voordat ik emoties had die ik wilde onderdrukken. Het is één groot dilemma en ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik ben vast niet de enige.. Sorry voor mijn gezeur. Ik wens iedereen heel veel succes en sterkte met hun eigen strijd. Groetjes