Hallo allemaal,
Jaren geleden las ik al het forum en voelde mijzelf bijna thuis. Na zeer domme acties waar ik nog steeds niets van begrijp (of toch wel), want ja je probeert toch juist te verbergen dat je drinkt en dan zulke opvallende acties doen dat het juist opvalt zijn niet erg handig.
Schuldig...dat is eigenlijk het ergste wat ik voel, iedere dag weer. Ik stop ermee...trillingen...dit kan niet meer...maar nog geen enkele dag is het mij gelukt hiermee te stoppen. Ongelooflijk balen, hoe kan ik het weer zover laten komen. Ik was zo sterk altijd, ik heb zo'n goede relatie en een prachtig kind...WAAROM doe ik dit. En ja, ik ben boos zo boos op mezelf. Ik moet hiermee stoppen, het sloopt mij en mijn gezin. Ik krijg veel minder energie en voel me even blij, maar toch niet lang. Het herstel kost zoveel tijd. Waarom doe ik dit! Dus...zo loop ik alweer maanden rond..nu stop ik...nu is het klaar...kijk eens naar wat je hebt, waarom doe ik dit. Het kan zo leuk zijn...waarom doe ik dit....
Pffff...dit is zo moeilijk! Ik wil het echt niet meer, maar zie in dat ik het zelf niet kan. En oke, ik kan wel verdrinken in het feit dat ik 'zielig' ben omdat ik flinke tegenvallers heb ervaren, maar ik word zo boos dat ik mijzelf zwak maak en er eigenlijk niets aan doe om onrechtvaardigheid juist te bestrijden met andere middelen dan drank.
Gisteren vertelde ik mijn partner in tranen dat ik niet meer kon...ik wil zo graag anders zijn.
Het ergste was nog dat hij bevestigde dat het inderdaad niet goed ging. Ik wil hem niet kwijt, maar zeker mijn dochter niet. Ik begrijp niets van mezelf.
Dit forum is fijn om als steun te hebben met zoveel herkenbare verhalen.
Ik drink iedere dag 1 fles wijn...standaard...en jezelf maar voor de gek houden...ach het is nog geen sterke drank. Maar, je gevoel en de reactie van 1 fles wijn zijn best heftig. Dit moet stoppen!
Graag zou ik dit met jullie ondersteuning willen. Mijn HA wil ik hier absoluut niet bij betrekken.
Het moet me lukken toch???
