Hoi allemaal,
Ik ben een jonge vrouw van 21 jaar en ik heb al sinds ik me kan herinneren problemen met mijn alcoholgebruik. Nooit kon ik eens gewoon genieten van een wijntje of twee. Nee, het moesten er zoveel zijn dat ik mij de volgende dag niks meer kon herinneren. Sinds 2 jaar drink ik ook (grote hoeveelheden) in het geheim. Mijn moeder weet inmiddels dat ik een alcoholprobleem heb (mijn vader is overleden) maar we hebben het er nooit over, wat ik eigenlijk prima vind.
De afgelopen 3 maanden heb ik het volgehouden om niet te drinken, de laatste weken ging het moeizamer en moeizamer. Tot vrijdag, toen kon ik het echt niet meer uithouden en ben naar de slijterij gereden.
Ik heb ook hulp gehad voor dit probleem, eerst individueel gesprekken bij een verslavingskundige, dat ging met horten en stoten al was het een ontzettend lieve vrouw. Daarna nog een aantal maanden in een groep voor mensen met een middelenprobleem, maar daar ging het voornamelijk over drugs. Desondanks heb ik er wel veel aan gehad.
Eigenlijk drink ik voornamelijk om mijn dagelijkse sores te vergeten, ik heb een hoop psychische klachten, een heftig verleden en naar mijn diagnose wordt nog onderzoek gedaan. Ik heb veel opnames achter de rug maar ik ben sinds kort weer begonnen aan een opleiding.
Mochten jullie nog vragen hebben, stel ze gerust.
Groetjes Jorine
