Hallo iedereen,
Ik ben sober321, en man van 33 jaar oud, ZZP'er, heb geen kinderen en geen relatie.
De reden dat ik mij hier voorstel is net als bij de meeste anderen hier; ik ben gek op drank.
Dit is rond mijn 19e begonnen en is in de loop de jaren uitgegroeid tot een full-time bezigheid. Wat begon met 's avonds na het werk een flesje bier, werd al snel een soort drinkmarthon om zoveel en vaak mogelijk dronken te worden.
Rond mijn 25e dronk ik ongeveer een kratje per dag, 's weekends aangevuld met jenever.
Afgelopen jaren begon ik me meer en meer te realiseren dat ik moest stoppen met drinken, lichamelijk trok ik het niet meer. Ontstekingen, pijn in je lever en nieren, gewrichten en altijd moe en niet veel slaap. Geestelijk hetzelfde, je begint te wankelen; een rechte lijn trekken lukt niet meer. Toekomst perspectief, ideeën uitwerken, gewoon ergens aan beginnen, alles spoelt weg om maar weer dronken te worden.
Na meerde korte periodes van niets drinken kwam ik erachter dat nuchter zijn geen straf is. Het is een opluchting. Ik heb nu bijna een maand niets gedronken en voel me er hartstikke goed bij.
Ik heb me hier aangemeld omdat ik het gevoel heb dat ik het van me af moet schrijven, dat ik het kwijt moet. Ik lees hier allemaal berichten van mensen die soortgelijke ervaringen met alcohol hebben en om een of andere reden sterkt mij dit. Je komt erachter dat je niet de enige bent met dit soort problemen.
Groet,